Het doosje.

De volgende morgen stond Marieke vroeg op. Ze checkte weer haar mail. En niemand is online op msn. Ze hoorde ineens iemand snikken, voorzichtig doet ze haar kamer deur op een kiertje.
Ze hoorde dat haar moeder aan het huilen is. Ze keek naar een klein doosje met wat erin zag ik.
Ik deed me deur een klein beetje open zodat ik daar uitkan. Snel maar voorzichtig ging ik naar de badkamer want zo kan ik precies zien wat me moeder aan het doen is.
Ik zag dat me moeder naar iets in het doosje kijkt maar ik kan het niet zien. Even later doet het doosje in een soort van kast met heel veel laatjes daarna doet ze het doosje op slot en het laatje zelf ook. Ineens komt ze dichterbij bij de badkamer. Mijn hart gaat echt tekeer.
Maar gelukkig liep ze erlangs. Ik zuchtte diep en zag dat ze de trap af ging.
Ik keek of ze helemaal beneden is en ik ging naar haar kamer toe. Ik probeer die la open te krijgen. Als ze me hier nu ziet ben ik er echt aan, want haar kamer is verboden terrein. Wel slim van haar moeder om haar kamer op slot te doen. Ze zag niet waar ze het sleuteltje verborgen houd.
Misschien heeft ze het bij zich. Of ergens in haar kamer, het moet in ieder geval wel in huis zijn.
Of in de tuin. Ze kan nu moeilijk gaan zoeken naar het sleuteltje. Dat valt te veel op.

Ze ging in haar kamer op de grond zitten en staarde naar buiten. Er was niks te zien daar.
Gewoon een rustige buurt met huizen, bomen, auto’s en nog meer normale dingen.
Hoe zou haar leven eruit zien als ze in een luxe buurt zou wonen. Een groot hek om haar huis heen, met landgoed haar kamer mooi geverfd en mooi vloerbedekking met een groot hemel bed. Een ober een hele mooie woonkamer met luxe nieuwe meubelen en een tuin waar je zelfs nog 2 huizen kan bouwen dus 2 schuren zo groot als mijn hele huis samen met die van de buren.
Dat zou een mooi leven zijn! Gewoon om de hele dag te van dromen en bedenken.
Nee Marieke! Niet zo denken over Claire en Birgit met hun rijkdom, ze zijn echte kakkers!
Ik keek op me horloge, oh kut het is al acht uur geweest! Snel naar school! Oh nee ik moest me 8 uur melden! Dit word inkomen vanmiddag.

Ik kom hijgend op school en loop langzaam op de trap, ik wil het liefst liggen op de trap en eeuwig slapen. Jammer dat het niet kan anders deed ik het wel. Al sta ik dan voor schud.
Ik liep de gangen door. Toen ik bij het lokaal was zakte ik bijna in me benen.
Ik keek door het raampje naast de deur de docent was wat aan het op schrijven op het bord. Stiekem gluipte ik naar een plaatsje vlak bij de deur. De docent keek de richting van de deur. Oei, ik was bijna gesnapt. Paar kinderen fluisteren wat met elkaar en kijken dan mijn kant op.
Ik ben dit gespuis wel gewend aan deze klas. Tjah, ik word overal gewoon buiten gesloten.
School, vriendinnen en zelfs thuis. Omg! Ik heb me vriendinnen zelf ook buiten gesloten…
Toen de bel ging zocht ik gelijk naar Ingrid of Lisa. Na een lange tijd kon ik ze niet vinden.
Ik ben al een half uur te laat voor me volgende les, wat maakt het nog uit ik moet toch nog inkomen.
Toen ik naar het lokaal ging waar ik in moest komen zat me mentor daar. Mevrouw de bloem, ze heeft natuurlijk weer een fantastische jurk aan met hele hippe bloemetjes. NOT!
Ze zat daar achter haar bureau na te kijken, het bureau zat bom vol met papiertjes, pennen, schriften, boeken en weet ik veel wat. Ik liep het lokaal binnen.
‘Marieke…’ zei ze rustig terwijl ze wat boeken opstapelde.
‘Hallo mevrouw’
‘Ik hoorde dat je slechter doet op school, klopt dat?’
‘Misschien’ zei ik doodleuk.
‘Ontkennen he?, heb je misschien problemen, thuis of wat anders?’
‘Het kan best zo zijn.’
‘Aha’ en ze knikte ze stopte met het nakijken.
Ze keek me recht in me ogen. Dat vind ik echt griezelig aan haar. Als of ik in een horror film speel.
‘Waarom wil je dit allemaal weten over mij mevrouw?’
‘Ik ben je mentor, ik hoor dit soort dingen te weten’
‘Dus als je dingen van me weet en andere leerlingen, bent u dan een goeie mentor?’
‘Tjah, wat je een goeie mentor noemt’
‘Oké, en als ik niks zeg over mezelf en me problemen?’
‘Dan kan je gaan, maar ik wil wel dat je de volgende keer wel antwoord geeft’
‘Oke mevrouw’
Ik liep het lokaal uit en zuchtte diep. Op de gangen was er niemand te bekennen, in de kantine ook niet. Het word steeds maar vreemder en vreemder. Straks valt het licht nog uit. Ik keek naar buiten, het is al best donker. Hoelang zat ik daar wel niet. Ik ga maar gauw naar huis toe.
Dit gedoe kost me allemaal tijd. Ik liep naar me kluisje en ik heb het gevoel dat iemand me achtervolgt. Ik keek weer rond maar steeds niemand. Dit gevoel vind ik eng dacht ik bij mezelf.
Snel fietste ik naar huis toe en jammer was me moeder thuis. Anders kon ik het sleuteltje vinden van dat geheime doosje in me moeders kamer.
Straks heeft ze dat doosje in haar handen net als vanochtend. Ze moet er niet aan denken zo zielig vond ze het.

Ik deed de deur open van de huiskamer en zag dat Ger er was. Ger is me oom, hij is kaal en maakt altijd grapjes. Al zijn ze niet altijd leuk maar het is wel grappig. Ik noem Ger altijd GG de afkorting van Grappige Ger. Best wel leuk bedacht al zeg ik het zelf. Ik plofte neer op de bank. GG is een goocheltruc aan het uitproberen met kaarten. Maar het lukt hem niet zo, echt typisch wat voor hem.
‘Lukt het een beetje’ zei ik half lachend.
‘Ja hoor, wil je proef konijntje zijn?’
‘Als je het kan wil ik het wel proberen’
‘Grappige Ger kan alles’ en knipoogde naar me moeder.
‘Kijk wat ik achter je oor haal?’
‘Een muntje’
‘Fout, me hand’
‘Jij bent echt droog he?’ zei ik lachend.
‘Kopje thee droge mensen?’
‘Doe mij maar koffie’
‘Ja mij ook’
‘Je meent het’
‘Ja’
‘Koffie stimuleert je hersenen’
‘Tuurlijk Ger’
‘Echt waar!’
‘Zeker in een fantasie tijdschrift gelezen’
‘Bijna Daisy, in dromenland’
‘Heel grappig hoor’
‘Ik ga naar boven hoor!’ Riep ik vanuit de trap.

Ik checkte weer me mail. Geen mail van Claire maar wel van Lisa.

Van: Lisa
Aan: Marieke
Onderwerp: Vrienden

---

Hoi Marieke! (:

Ingrid is vandaag bij me. We merken dat je anders doet de laatste tijd, alsof je ons niet vertrouwt.
Dat vinden we wel jammer want het was die laatste weken wel leuk met z’n drieën. Je wou ook niet vertellen over in me restaurant. Maar misschien is het een geheim en wil je niet weten dat wij daar van af weten. Ik wil niet dat je denkt dat we ons bemoeien met andere zaken, maar jij bent onze vriendin dus… We zijn wel benieuwd naar je verhaal. Ik hoop dat je ons wel vertrouwt. Ik denk dat het komt omdat het te snel is gegaan weetje met onze vriendschap. En de tijd gaat ook snel voorbij. We vinden het wel super tof dat je onze vriendin bent. Maar ons kun je vertrouwen! (:
Groetjes Ingrid en Lisa en anders om natuurlijk! Haha!

Van: Marieke
Aan: Lisa
Onderwerp: Vrienden

---

Hoi Lisa en Ingrid en andersom (:

Gezellig zeg met z’n tweeën bij elkaar. Jullie hebben best wel gelijk dat ik me de laatste tijd vreemd gedraag dat moet ik wel even toe geven. Ik heb veel problemen nu in deze periode. Maar ik weet niet of ik iedereen vertrouw. Jullie zijn me tweede vriendinnen ooit in me hele leven. Die goed is. Maar mensen snel vertrouwen kan ik niet snel. Het spijt me. We hadden wel lol en dat ga ik niet vergeten hoor! Ik wil liever dat ik jullie gewoon spreek oog in oog. Dat vind ik veel prettiger en beter ook. Anders klinkt het zo lullig weetje wel? Ik wacht even af tot dat ik het vertel. Sorry dat jullie zolang moeten wachten tot dat ik het vertel. Ik ben nogal in de war.
Ik zie jullie morgen op school!

Groetjes van Marieke

Bij Lisa en Ingrid…
Ze lazen de mail.
‘Ik denk dat Marieke ons gebruikt, daarom vertelt ze het niet’
‘Dat gevoel heb ik nou juist ook’
‘We moeten eerst bewijs vinden vind je niet?’
‘Ja dan weten we ook of het echt zo is’
‘Marieke is best wel geheimzinnig’
‘Dat wij haar tweede vriendinnen ooit zijn in haar leven zeg’
‘Dat geloof ik niet Lisa’
‘Ik weet het niet, ik wil eerst echt met me eigen ogen zien of horen of het wel waar is dat ze ons gebruikt’
‘Waarom gebruikt ze ons dan?’
‘Dat zoeken we nog wel uit’

Marieke keek of haar moeder boven is. Maar ze is beneden met Ger praten.
Ik probeerde haar deur open te krijgen met me haar speld net als in films. Het is een wonder.. de deur staat weer gewoon open. Hoe dat kan weet ze niet en ze heeft geen tijd om dat nu uit te gaan zoeken. Eerst zoeken waar het sleuteltje is van die la en dan het doosje pakken.
Ze pakte haar camera snel uit haar kamer en maakte foto’s van het laatje. Na paar minuten zoeken gaf ze het op. Ze kon het niet vinden. Marieke bekeek de foto’s die ze gemaakt heeft. Op één foto staat een matje met een glinsterend dingetje. Ze bekeek de foto goed maar ze kon het niet goed zien. Opnieuw ging ze haar moeder kamer weer binnen.
‘Huh, waar ligt dat dingetje nou’ zei ze zacht tegen zich zelf.
Marieke hoorde ineens iemand op de trap naar boven komen. Ze kan nergens naar toe als het haar moeder is is ze er echt geweest. Vlug stopt ze haar camera in haar zakken en ruimt de rommel snel op die ze net gemaakt heeft. Ze vertopt zich achter haar moeders deur.
Marieke’s hard gaat nog harder dan normaal. De deur gaat van haar moeders kamer open. BAM!! Tegen haar aan. Marieke trilt helemaal en doet haar handen voor haar gezicht. Ineens hoort ze dat de deur dicht is. Haar handen gaan langzaam naar beneden en haar ogen gaan open. Ze ziet haar moeder op haar bed zitten in haar eigen kamer. Trillend staat ze daar als steen. Haar moeder kijkt haar strak aan. Maar zegt niks, na een paar minuten begint ze te praten.
‘Wat doe je hier in mijn kamer, je weet best dat het verboden is’
‘Ja mam’ zeg ik voorzichtig met me trillende stem.
‘Geen smoesjes bedenken, eerlijkheid duurt het langst maar het is wel beter’
‘I..i..i..k..k…weet h..et..’ en ik begon te huilen. Snel rende ik naar me kamer toe en deed me deur op slot. Ik wil hier blijven tot ik 20 ben.
Slimme actie Mariek! Zei ik tegen mezelf.

‘Marieke doe de deur open!’ schreeuwde Daisy van de andere kant.
‘NEE’
‘Goed, wat jij wilt’
En ik zei niks meer en Daisy ook niet meer.