Proloog

Proloog • Hand in hand

Joy

Soms lijkt het alsof wij tweeën van twee aparte werelden komen die beide omgeven zijn door een gigantische kloof. Jij bent adembenemend, subliem en zo puur en ik ben onzichtbaar, een zonderling.
En soms lijkt het alsof er nooit een manier zal zijn om die kloof te kunnen overbruggen.
Maar zoals ik hierboven al zei Joy, dat lijkt maar zo, het is één van de vele illusies in het leven.
Als ik bij jou ben, voelt het alsof er een hele nieuwe wereld ontstaat die geschikt is voor ons beide. Samen creëren wij iets machtig.
Je zorgt ervoor dat de lucht meer zuurstof lijkt te bevatten, dat de zon meer warmte lijkt af te geven en dat dit hele leven rooskleuriger is dan het ooit zal zijn.
Maar elke keer wanneer ik je zie Joy, sterft er ook iets diep in mij, er knapt iets omdat ik besef dat die nieuwe wereld, een tijdelijke wereld is die alleen voor ons bestaat en niet voor anderen, omdat ik dan besef dat ik nooit jouw hand zal kunnen aanraken buiten deze vier muren.
Dus laten we een manier zoeken om die kloof te overbruggen Joy, ik wil in een wereld leven waar we beide thuishoren, ik wil in die wereld rondlopen met meer zuurstof, meer zon, meer roze en vooral meer Joy,
gewoon wij, hand in hand.

Liefs