006

Charlotte McLean

We zijn snel bij het huis, in mijn ogen een grote villa, en doet Kevin de deur open.
"Misschien is het verstandig dat we een paar regels opstellen. Aangezien we wel met zijn tienen zijn?" Vragend kijkt Kevin ons allemaal aan.
"O jee." AJ kijkt juist weer naar mij.
"Mag ik eerst mijn kamer zien en uitpakken. Dan bespreken we straks de paar regels met wat te drinken." Ik denk dat ik op zijn minst te horen krijg dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn eigen slaapkamer.
"Daar sluit ik me bij aan, ik lus zo wel wat te drinken." Nick lijkt dezelfde mening te hebben.
Mooi, ik heb in ieder geval iemand achter me staan.
"De meeste kamers zien er hetzelfde uit en volgens mij heeft ieder zijn, of haar, eigen badkamer." Brian heeft het idee dat er genoeg kamers zijn dat ze elkaar niet in de weg hoeven te zitten.
"Dat zou nog eens fijn zijn," lach ik.
"Ik zou liever willen dat jij de badkamer met iemand moet delen." AJ trekt een wenkbrauw op. "Anders heeft Charlie twee kamers die binnen de kortste keren een ravage zijn." Mijn broer lijkt spottend naar me te kijken.
"Dat is waarschijnlijk niks met hoe mijn kamer er soms uit ziet." Nick pakt zijn tas en loopt hij lachend naar boven.
Mijn schouders ophalend, ga ik ook naar boven en pak ik de eerste kamer die ik tegenkom. Vier weken bijkomen, lekker niks doen en zeker geen verplichtingen. Dat we toch een paar regels nodig hebben, is niks aan te doen, zucht ik. In mijn slaapkamer heb ik uitzicht over een stuk van het eiland, een strand en de oceaan. Rondkijkend zie ik alleen een paar kasten. Fijn, moet ik dan toch de badkamer delen met iemand. Ik wil er nog niet aan denken en leg ik mijn kleding in de twee kasten. Wat een kledingkast is en een ladekast met een spiegel erboven. Snel ben ik klaar en trek ik mijn nieuwste bikini aan. Om met een strandlaken terug naar beneden te gaan. Ben ik soms zo snel, vraag ik me af als ik merk dat ik de eerste ben. Ik doe de deuren open en, met wat te drinken, loop ik de tuin in. Waar ik mijn strandlaken op het gras leg. Als ik ga liggen, hoor ik voetstappen en kijk ik op.
"Ik dacht dat ik snel was." Nick grijnst en legt hij zijn strandlaken vlak bij de mijne.
"Drinken?" Ik wacht zijn antwoord niet af en schenk een glas in voor hem.
"Dat gaat er zeker in, dank je." Nick drinkt er gelijk van.
"Aha, hier zijn jullie. Welke kamer heb je gepakt?" Kevin legt zijn strandlaken neer.
"De eerste kamer rechts," antwoord Nick.
"De eerste kamer links." Blijkbaar lig ik dus tegenover Nick. Pff, zo dichtbij. Dit kan nooit goed zijn. De anderen komen erbij liggen en is iedereen omgekleed.
"Oké, even een paar regels voordat we elkaar gaan ergeren." Begint Kevin.
"Dat gaat toch wel gebeuren als het een keer gaat regenen. Met tien mensen kan je elkaar snel genoeg voor de voeten lopen. Zelfs in een huis als dit." Reageer ik en maak ik het mezelf makkelijk door op mijn rug te gaan liggen. De anderen hoor ik lachen.
"Laat me raden, je bent verantwoordelijk voor je eigen slaapkamer?" Natalie vindt het wel fijn dat er toch wat regels afgesproken worden.
"Lijk me logisch, denk maar niet dat ik Nick's kamer op wil gaan ruimen." Schudt Brian zijn hoofd.
"Wat is er mis met mijn kamer." Wil Nick weten.
"Nu nog niks, ik geef het drie dagen en dan is het een rommel in jouw kamer." Grinnikt Brian. Daardoor moet iedereen lachen.
"Is het dan zo erg?" Wil ik weten en kijk ik van Brian naar Nick.
"Ja, met een beetje mazzel is er net een paadje van de deur naar zijn bed en dat is het." Knikt Howie. De mannen weten wel hoe rommelig Nick's kamer soms is. "Goh, klinkt bekend. Bij Charlie precies hetzelfde." AJ ligt op zijn buik en heeft hij een glas drinken. Ik haal mijn schouders op. "Ik ga zwemmen." Zonder het aan de anderen te vragen, loop ik naar het zwembad. Morgen maar eens kijken wat de temperatuur is van de zee, neem ik me voor.
"Charlie." Kiara komt achter me aan.
"Laat gaan, ik ben het gewend van hem. We zijn op vakantie op een eiland, Kiara, en daar wil ik van genieten." Glimlachend duik ik in het koele water. Door het zwemmen ontspan ik helemaal en kan ik alles vergeten. Vier weken zon, zee en strand. De enige die dat kan verpesten is het weer.
"Charlie, we koken om de beurt." Komt AJ zeggen.
"Dus als jij moet koken, zet je de frituurpan aan. Goed om te weten." Lach ik naar mijn broer.
"Nee, dan zet ik gewoon de barbecue aan." Schudt AJ zijn hoofd.
"Waarom gaan we eigenlijk koken? Degene die niet kookt, mag de afwas doen." Komt Natalie met het voorstel.
"Wat zij zegt," antwoord ik.
"De barbecue zal vaak genoeg aan gaan en dan doet iedereen wat. Waarom niet." Kevin vindt het anders prima.