S' nachts alleen met zijn twee...

Wacht, dus waar waren we gebleven? O, ja! Die mooie slanke poes sloop het huis in en zij op een sexy toon He, psst! Ik ben het! "Wat een verrassing, zei de knappe kater.
dikke

"Ik moet nog even iets met je bespreken!" Zei Blauwster. "Hoe weet jij dat ik die twee heu... ongelukjes heb voortgebracht?" Vroeg ze kwaad. "Heb je ons soms bespied? Ik hoop het niet, want dan staat je wat te wachten... "Rustig, maar Blauwster, niet alles tegelijk! Ik kan heel goed zwijgen hoor en dat gaat jouw toch niks aan!" Blauwster trok haar ogen tot spleetjes en gromde dreigend naar hem. Ze zei alleen nog: "Ik krijg jou nog wel!" En met die woorden verdween ze in het donker van de nacht. Vetkwabje ging weer liggen en weer kreeg hij een droom: Hij stond bij een rots. Op de rots stond zijn toekomstige leider. En jouw naam zal van af nu... Dikpoot zijn! Vetkwabje werd nog roder. Hoe durfde ze? Hij ontblootte zijn tanden en nagels en reet zijn leider aan stukken. Bloed droop van het rotsblok naar beneden. Hij was de baas!... Dacht hij toch, want voor hij het wist, sprongen van alle kanten woedende katten op hem af. Hij werd bedolven onder een waas van vacht en klauwen. Beetje bij beetje werd hij zich weer bewust dat hij in het mandje van Vlekje2 lag en de kleine poes voor hem stond met zijn kattenbrokjes. "Heb je honger?" Verward nam de rosse kater het eten aan en vertrok tegen zonhoog naar het woud. Het avontuur kon beginnen!