O79 - A new age

Met snelle passen liep ik door de trein heen. Naar de voorste coupé. Mensen gingen uit respect of angst voor mij aan de kant. Op één jongetje na. Hij botste hard tegen mij op. Hij keek geïrriteerd op echter veranderde zijn blik snel naar angst. 'S-sorry,' stamelde hij. Ik sloeg hem met zijn vlakke hand in zijn gezicht. 'Kijk uit waar je loopt,' siste ik. De gehele coupé was stil. 'Hoe heet je?' 'Thomas Longbottom,' zei hij, 'eerste jaars.' 'Juist, ik wil dat je de eerste schooldag naar mijn kantoor komt. Ik duid geen kinderachtig rondgehuppel door de trein of door de gangen van Hogwarts. Duidelijk?' Thomas knikte en keek toen naar de grond. Ik duwde hem aan de kant en ik vervolgde mijn weg. Na 5 minuten kwam ik aan in de leraren coupé. Deze was leeg op één persoon na. Minerva McGonagall. 'McGonagall,' zei ik toen ik naar binnen liep. Ze keek op en leek even te schrikken. Maar ze herstelde zichzelf snel. 'Sarah,' zei ze, 'wat doe je hier?' 'Het is U voor jou,' zei ik, 'en ik ben hier om de nieuwe gang van zaken duidelijk te maken. In de naam van The Dark Lord.' 'Sarah, alsjeblieft, luister naar me,' zei McGonagall. Ik zette dreigend een stap naar haar. Ik keek haar diep in haar ogen aan en ik vernauwde mijn ogen. 'Ik waarschuw je,' siste ik. Daarna verbrak ik het contact en liep ik verder door naar voren. McGonagall bleef achter zonder nog een woord te zeggen.

Nadat ik in de lerarencoupé mijn zegje had gedaan, ging ik terug naar Draco. De rest van de treinreis verliep zonder enige problemen. Hoewel de tijd langzaam voorbij kroop. Uiteindelijk kwam de trein schokkend tot stil stand. Draco en ik verlieten de trein zonder een woord tegen elkaar te spreken. Andere leerlingen gingen voor ons opzij. Een grijns ontstond voor een paar seconden op mijn gezicht. Draco en ik liepen naar de eerste koets die we zagen. De Thestrals begonnen direct met lopen. Ik wierp een blik de lucht in, en ik zag Hogwarts opdoemen in de verte. Ik zuchtte diep. Bijna thuis.

De sfeer was overduidelijk anders dan de voorgaande jaren. Vele kaarsen in de Great Hall waren gedoofd, en er waren aanzienlijk minder leerlingen dan vorig jaar. Vooral onder Gryffindor viel het op. Maar aan de Ravenclaw en Hufflepuff tafel misten er ook veel. Enkel aan de Slytherin tafel was iedereen aanwezig. Snel ging ik zitten. Draco volgde mijn voorbeeld. Mijn gezicht betrok toen Pansy Parkinson naast hem ging zitten. Dat ze het lef had. 'Luister, Parkinson,' siste ik naar haar toe, 'als je nu niet weg gaat, dan zorg ik er persoonlijk voor dat je een enkeltje Azkaban krijgt.' Ze keek me angstig aan. Schijnbaar was ze even vergeten dat ik er was. Toen knikte ze en mompelde ze dat het haar speet. Ze stond snel op. En ging aan de andere kant van de tafel zitten. Minachtend keek ik haar na. Ik hoorde Draco naast me grinniken. 'Daar zijn we ook weer van af,' zei hij. Ik rolde geïrriteerd met mijn ogen.

‘Stilte!' Direct was iedereen stil. Geschrokken door de kille, ruige stem die plots door de Great Hall klonk. 'De indelingsceremonie.' Op het volgende moment, liep professor McGonagall de Great hall binnen. Met een groot aantal eerste jaars. 'Het zijn er veel,' zei Draco, 'meer dan normaal.' Het was onder het gezag van Voldemort verplicht voor 11 jarigen om naar Hogwarts te gaan. In plaats van thuisstudie. Wat resulteerde in een eeuwen lange ceremonie. Ik kwam gapend overeind, toen iedereen was ingedeeld. 'Welkom.' Ik kon uit de toon opmaken waarop het werd gezegd, dat hij het absoluut niet meende. 'Ik, professor Snape, ben aangesteld als het nieuwe schoolhoofd van Hogwarts. Er zullen enkele veranderingen komen. Om te beginnen, wordt Muggle Studies voor iedere student een verplicht vak. Het wordt voortaan gedoceerd door Alecto Carrow. En daarnaast zal Dark Arts gedoceerd woorden ' Het was even rumoerig in de Great Hall.

Na een korte tijd was Snape klaar met zijn speech. Er brak een enorm kabaal los in de Great Hall. En uit het niets verschenen de heerlijke gerechten die de House Elves hadden gemaakt. Ik schepte op en ik zag dat Draco al aan het eten was. Ik propte een stuk stokbrood in mijn mond. Het smaakte heerlijk. Nog beter dan bij Malfoy Manor. Het geluid van de pratende leerlingen maakte het perfect. Ik was weer thuis.