In het woud

Het was gelukkig maar een uil! Vetkwabjes hart bonkte in zijn keel terwijl hij bezig was de laatste restjes van het beest, dat groter als hem was dan hem te verorberen. Toen ging hij slapen. Die nacht kreeg hij een droom: Een blauw-grijze kat met een triestige kop knielde voor hem. Hij voelde aan dat het een belangrijke persoon was en dat ze zich schaamde voor haar kinderen die ze had gekregen. Hij ko, gewoon haar gedachten lezen! Hij was de leider... Als hij sluw was zou hij iedereen aankunnen! Hij werd wakker met het zelfde gevoel van macht als in zijn droom. Hij stond op en probeerde een muis te vangen die tot zijn grote ergernis ontsnapte. Nauwelijks stond hij op om verder te jagen, toen er ineens een kleine grijze kater met getrokken klauwen op hem afsprong...