A bride for Christmas [Bill Kaulitz] 18 END

Jessie pov.

Bill: "Jessie Patterson." hij laat het doosje zien en opent het. Er zit een prachtige ring in.
Bill: "Wil jij met me trouwen?" Wat moet ik nu doen? Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik twijfel. Zou ik hem nog kunnen vertrouwen? Moet ik de stap wagen? Ik zie mijn moeder en zus met een hoopvolle blik maar toch een beetje angst in hun ogen. Schrik dat ik dit aanzoek ook weer zou afwijzen.
"Ik..." Plots hoor ik geblaf en komt Pumba de woonkamer in gelopen. Hij rent tot bij Bill en overlaad deze met enthousiaste likjes. Heeft hìj dan Pumba geadopteerd?
"Pumba?"
Bill: "Hey Jongen."
"Heb jij Pumba geadopteerd?" Het is hem gelukt om Pumba te kalmeren. Hij heeft zich kwispelend naast Bill gezet.
Bill: "Wel ik dacht dat twee probleemmakers beter samen af zijn dan alleen."
Ik weet weer niet wat zeggen. De gedachten blijven maar malen in mijn hoofd. Het is ongelooflijk lief dat hij Pumba heeft geadopteerd. Hij heeft echt wel het hart op de juiste plek en ik hou nog steeds van hem. Ik was er echt van overtuigd dat hij de ware was als ik hem ten huwelijk vroeg en dat ben ik nog steeds. Ik zie dat Bill het wil opgeven en zich wil rechtzetten.
"Ja." fluister ik. Bill kijkt verbaasd en hoopvol en zet zich recht.
Bill: "Zei je nu ja?"
Mam: "Ja, ze zei ja!" Ik glimlach en ik knik even om te bevestigen.
Bill: "Ja als in ja ik wil met je trouwen?" Deze keer zijn het tranen van geluk die in mijn ogen springen.
"Ja, ik wil met je trouwen."
Mam: "Ze heeft ja gezegd!" Roept ze vol enthousiasme en plots komen er vanuit de andere kamers familie en vrienden van zowel mij als Bill tevoorschijn. Met het nodige gejuich en gejoel natuurlijk. Hoe hebben ze dit nu weer voor elkaar gekregen? Ik omhels mam, pap en Vivian even en richt me dan terug op Bill. Die heeft de ring vast en schuift deze rond mijn vinger. Hij is echt mooi!
"Wauw, hij is prachtig." zeg ik gemeend tegen Bill. De rest in de ruimte begint te applaudisseren. Ik voel me echt gelukkig. Dit is hoe het moet zijn. Al mijn twijfels zijn verdwenen als ik Bill zie lachen. Mam zet zich achter de piano en begint de bekende 'daar komt de bruid' melodie te spelen. Mijn zus komt mij een boeket brengen en ze heeft ook een haarstukje mee waar een klein soort van sluier aanhangt dat voor mijn ogen valt. Ik heb natuurlijk al lang door dat dominee Maecy hier niet zomaar is om kerstmis te vieren. Ik ga naar pap en Pumba loopt mij voorbij met een kussentje met ringen op. Iedereen lacht om het grappige schouwspel. Het is allemaal heel erg cliché, maar oh zo fijn. Bill bedankt Pumba en ik neem mijn vaders arm. Hij brengt mij naar Bill. Die glimlacht dankbaar naar mijn vader en neemt mijn hand.
Dominee Maecy: "Laten we maar meteen naar de geloften gaan. Beloof jij, Bill Kaulitz, Jessie Patterson tot je wettige echtgenote te nemen? Om haar lief te hebben en trouw te blijven zolang jullie beiden zullen leven?"
Bill glimlacht naar mij, schuift de trouwring bij de verlovingsring aan mijn vinger en kijkt mij recht in mijn ogen.
Bill: "Ja, dat beloof ik."
Dominee Maecy: "Beloof jij, Jessie Patterson, Bill Kaulitz tot je wettige echtgenoot te nemen? Om hem lief te hebben en trouw te blijven zolang jullie beiden zullen leven?"
Ik schuif de ring om Bill zijn vinger en kijk even naar mam, pap en Vivian om de spanning er wat in te houden. Ik kijk Bill weer aan en antwoord op de vraag.
"Ja, dat beloof ik." Bill lijkt toch ietwat opgelucht nu ik echt ja heb gezegd. De pretlichtjes flikkeren in zijn ogen.
Dominee Maecy: "Dan verklaar ik jullie hierbij: man en vrouw. Je mag de bruid kussen."
Bill trekt me naar zich toe en kust me passioneel. Alsof hij wil laten voelen dat hij mij echt gemist heeft. Familie en vrienden applaudisseren en juichen ons toe. Na de kus gooi ik het boeket plots naar Vivian. Met wat lichte verbazing vangt ze het en ze snapt de hint. Nu is het aan haar om iemand te vinden. Mam en papa reageren lekker enthousiast en gaan haar knuffelen. Bill en ik staan nog steeds in een omhelzing en hij drukt een kus op mijn haar. Hij kijkt mij glimlachend aan.
Bill: "Het is ons gelukt."
"ja, het is ons gelukt. We zijn all-in gegaan." Bill grinnikt om mijn woordspeling.
Bill: "Vrolijk kerstfeest."
"Vrolijk kerstfeest, mijn echtgenoot." Ik leg mijn hand in zijn nek en trek hem weer naar me toe om hem innig te kussen.


The end.


Ziezo, dat was hem dan bedankt om de story te willen lezen!