Hoofdstuk 12: Sarah

‘Jij!’ schreeuwde Anna. De politieagente van eerder stond voor hun. ‘Wat moet je van ons?’ ‘Dat gaat je niks aan!’ zei de agente. ‘Maar jullie gaan met mij mee!’ Ender draaide zich boos naar de agente toe en blies met haar warme adem in haar gezicht. De agente deinsde terug. ‘Dit is belachelijk!’ zei Coby. ‘We weten je naam niet eens!’ ‘Noem mij maar Sarah.’ zei de agente. ‘Laat je ons met rust als ik je deze cheque van 500 euro geef?’ vroeg Anna. ‘Probeer je me nu om te kopen?’ vroeg Sarah boos. ‘Nee dus.’ zei Anna. ‘Dan maar zo.’ Ze pakte haar boog tevoorschijn, sprong op de grond en vuurde een pijl in de richting van Sarah. Die ontweek het echter en rende op Anna af. Ze pakte Anna’s boog af en brak hem doormidden. ‘Nee!’ zei Anna. ‘Heb je enig idee hoeveel waarde die boog had?’ Kwaad sprong ze op Sarah en probeerde ze haar te wurgen. Sarah wist te ontsnappen en rende weg, met Anna boos achter zich aan. ‘Dit loopt uit de hand…’ zei Coby, en ze liet Ender achter Anna en Sarah aan gaan.

Sarah rende de hele stad door en verstopte zich uiteindelijk in één van de gebouwen. ‘Kom uit dat gebouws!’ zei Anna. ‘Wat?’ zei Coby. ‘Gebouw!’ zei Anna. ‘Ik bedoel gebouw!’ Sarah gaf geen antwoord, en Coby en Anna renden naar binnen. Ze lieten Ender de boel in de gaten houden.

In het gebouw kwamen ze erachter dat Sarah de enige werkende lift had genomen. ‘We zullen de trap moeten nemen.’ zei Anna. ‘Nee!’ zei Coby. ‘Daar ben ik veel te lui voor!’ Anna greep Coby bij haar arm en sleurde haar mee naar boven. Na tien trappen opgelopen te moeten hebben, kwamen ze eindelijk aan bij de verdieping waar Sarah zich bevond. ‘Moest je serieus naar de hoogste verdieping vluchten?’ vroeg Anna hijgend. Sarah grijnsde breed. ‘Ja dus.’ zei Coby. ‘Maar nu kun je geen kant meer op.’ zei Anna. Ze rende naar Sarah toe en greep haar bij de keel. Coby schrok van Anna’s plotselinge aanval en probeerde haar van Sarah af te trekken. Sarah, die net zo geschrokken was als Coby, probeerde Anna van zich af te schudden. Dit lukte helaas niet. ‘Anna, als je nu niet van Sarah af gaat moet ik mijn speciale aanval gebruiken!’ zei Coby dwingend. Anna luisterde niet, en Coby gebruikte haar speciale aanval. Ze liet overal vuur verschijnen. Anna schrok en liet Sarah los. Het hele gebouw vloog in brand. Door het vuur lieten sommige stukken hout los, en eentje viel bovenop Sarah. ‘Coby!’ zei Anna boos. ‘Moest dat nou? Kijk wat je gedaan hebt!’ ‘Sorry!’ zei Coby. ‘Maar als ik niks gedaan had dan had je Sarah vermoord!’ ‘Dat heb je op deze manier ook wel gedaan!’ zei Anna, en ze wees naar Sarah die onder het stuk hout lag. ‘Nee!’ zei Coby. ‘We moeten haar helpen!’ ‘Moet dat?’ vroeg Anna. ‘We kunnen haar hier ook dood laten gaan.’ ‘Hoezo dat?’ vroeg Coby. ‘Ze wou ons wel meenemen!’ zei Anna. Coby negeerde Anna en rende naar Sarah toe. ‘Zucht…’ zei Anna. ‘Oké, we helpen haar.’ Anna hielp ook mee. Na een tijdje was Sarah bevrijdt, maar ze had wel haar arm gebroken. ‘Oké, nu kunnen we weg.’ zei Coby. Ze riep Ender, en alle drie sprongen ze op haar rug. Net toen ze op Enders rug zaten stortte het gebouw in elkaar.

‘Dat was op het nippertje!’ zei Anna. ‘Eh, hallo?’ zei Sarah. ‘Ik lig hier met een gebroken arm!’ ‘O, dat is waar ook.’ zei Anna. ‘Coby, geef me de verbandtas!’ Coby haalde de verbandtas uit haar tas en gaf het aan Anna. Anna verbond de arm van Sarah. Plotseling verscheen er water vanuit het niets, dat de arm van Sarah genas. Coby staarde er vol bewondering naar, maar dacht dat het niks speciaals was. ‘Bedankt!’ zei Sarah. ‘Hoe deed je dat?’ ‘Geen idee!’ zei Anna. ‘Maar ik vind het cool!’ ‘Het spijt me trouwens.’ zei Sarah. ‘Ik had je boog niet kapot mogen maken.’ ‘Het is al goed.’ zei Anna. ‘Waarom vergeef je Sarah zo snel maar haat je Kai?’ vroeg Coby verbaasd. ‘Ik mag Kai gewoon niet oké!’ zei Anna. ‘Wie is Kai?’ vroeg Sarah. ‘Dat doet er niet toe!’ zei Anna. Coby pakte het boek uit haar tas. ‘Wat voor een boek is dat?’ vroeg Sarah nieuwsgierig. Coby legde Sarah het hele verhaal uit. ‘We zijn dus op zoek naar de portaaldelen.’ zei ze even later. ‘We hebben er al twee, maar er zijn er acht over in deze wereld.’ ‘Cool!’ zei Sarah. ‘Mag ik ook mee?’ ‘Echt niet!’ zei Anna. ‘Natuurlijk!’ zei Coby. ‘We kunnen alle hulp gebruiken!’ ‘Meen je dit?’ zei Anna. ‘Ik heb geen mening meer?’ ‘Jij vertrouwt niemand.’ zei Coby. ‘Oké, dat klopt.’ zei Anna. ‘Welkom bij het team Sarah!’ zei Coby. ‘Maar eerst moet je andere kleren krijgen!’ zei Anna. ‘Als politieagente lijkt het heel raar als je met ons meereist.’ ‘Maar dit zijn de enige kleren die ik bij me heb!’ zei Sarah. ‘Waar moet ik andere vandaan halen?’ ‘We zitten in een verlaten stad.’ zei Coby. ‘We gaan gewoon een kledingzaak leegplunderen!’ ‘Oké!’ zei Sarah.

Even later hadden de drie vriendinnen alle winkels uit de stad leeggeplunderd. Sarah had nu een paars topje en een korte spijkerbroek aan. Je kon haar tattoos nu goed zien. Verder had ze nog bruine laarzen aan. Coby had haar een gigantisch zwaard gegeven zodat ze zichzelf kon verdedigen. ‘Dat was geweldig!’ zei Sarah. ‘Ik wist niet dat stelen zo leuk kon zijn!’ ‘Welkom op het dievenpad!’ zei Anna.