Hs 33: Arrie

Ik zie Mem, Nathan en Shawn lachend het water inrennen. Mem en Nathan gaan gelijk op. Ik had al geen idee waar die drie heen waren... Maar ze konden me toch op zijn minst wel meevragen? En ik bedoel; Mem en Shawn mogen het best gezellig met elkaar hebben. Dat maakt me niks uit. Maar Mem en Nathan? Ik voel iets van jaloezie opkomen. Waarom hebben die drie het zo gezellig? Wat valt er te lachen? "Arrie waar zit je met je gedachten?! Let op!" roept Hurley. Ik schrik op en verlies mijn evenwicht. Ik val achterover van mijn surfplank af en val bovenop Darren, die Austin overeind houdt. We vallen met zijn drieën naar beneden. Maar in onze val nemen we Kyky ook nog mee! Die net een paar minuten in het water in het water staat te kletsen met Caleb en Xavier. "Pfft.. Pftt... Waar was dat goed voor? Ik verdronk zowat!" roept ze verontwaardigt als ze boven komt. "Ik viel," zeg ik schuldbewust als ik weer terug op het surfboard klim. "Waarom was je niet gefocust?" vraagt Hurley als hij me aankijkt. Ik schud mijn hoofd. "Er is niks," lieg ik. "Jawel, zitten gaan en vertellen," zegt hij streng als hij op het surfboard wijst. Hij pakt zijn eigen surfboard en komt naast me zitten. "Wat is er nou?" vraagt hij en dan leg ik uit dat ik best jaloers ben omdat Nathan nu heel veel met Mem omgaat.

Als ik uitgesproken ben, Hurley heeft me geen enkele keer onderbroken, voel ik me meteen een stuk beter. "Misschien moet je het even laten rusten, ik heb het gevoel dat Mem sowieso niet snel vrienden vind. Dus laat ze nu maar effentjes, dan maakt Mem ook weer wat meer vrienden. Dat is toch ook leuk voor haar? Het komt we goed. Maak je niet zoveel zorgen, ukkiepukkie," zegt Hurley. "Ik ben geen ukkiepukkie!" roep ik als ik opsta en meteen weer van het surfboard afspring. Ik neem Hurley mee in mijn val, wat de bedoeling was, en dan verdrinken we half. We komen lachend boven. Misschien had hij gelijk, als ik lol kan hebben met Hurley waarom hij dan niet met Mem, het zal wel niks zijn, denk ik.

Ik en Hurley hebben nog een heel watergevecht gehad en hebben een heleboel water over Kyky, Caleb en Xavier heen gegooid. Gewoon voor de lol. Ik kan een héél klein beetje surfen, hou het ook maar op niet... Maar goed, ik en Nathan lopen over het strand. "Je had het nogal gezellig met Mem," zeg ik plotseling. Het floept er zo uit, ik weet niet waarom. "Ja, jij met Hurley," antwoord hij als hij stil blijft staan. "Wil je daar iets mee zeggen?" vraagt hij. "Nee, gewoon een opmerking," zeg ik snel. "Je bent toch niet jaloers," plaagt Nathan. Ik word rood. "Uuhm... Nee, natuurlijk niet," zeg ik. "Dat hoeft ook niet," zegt hij, als hij me kust.

Ik loop naar het hotel/huis van de Japanse Buurt en ga ervoor staan, iedereen heeft zich daar verzameld. "Oké, we gaan de kamerindeling maken, hebben mensen voorkeuren?" vraagt coach Travis. Nathan komt naast mij staan en Kyky gaat naast Xavier staan. "Zoals verwacht," zucht coach Travis. "Voor de rest niemand? Oké, dit is de indeling," zegt hij als hij een blaadje op de deur hangt met namen erop in zijn eigen handschrift. Ik zie hoe Mem zich door de menigte heen wormt en de lijst afspeurt naar haar naam. Dan komt ze zuchtend naar me toe gelopen. "Ik sta onderaan samen met... Shawn," zegt ze hoofdschuddend tegen me. "Wat kan ik daaraan doen?" vraag ik aan haar. "Heel veel.'' Ik sla mijn armen over elkaar heen. ''Oja?'' "Ja, je zou met mij op een kamer kunnen slapen?'' grijnst ze gemeen. ''Nee, dacht het niet. Zoek dat je allemaal maar zelf uit.'' Mem kijkt grijnzend om zich heen. "Waarom kan ik niet bij een manager of een ander meisje op de kamer?!?" roept ze een seconde later verwijtend. "Ik ga niet klef doen... en trouwens één keer zien hoe Shawn zich staat om te kleden was wel genoeg," zegt ze dan tegen mij, ik schiet in de lach. "Wil je dan bij Arrie of Kyky op de kamer?" vraagt de coach. Ik en Kyky kijken hem vernietigend aan. Ik vind het fijn om bij Nathan te slapen en eigenlijk had het me niks uitgemaakt als Mem niet zo zeurde. Maar ja... "Nee, laat maar.Het is goed zo," zegt Mem na een tijdje grijnzend.

Ik loop naar binnen en hoor Mem opeens keihard gillen. "Wat is met jou?" vraag ik verbaasd als ik boven kom. "Ik kom net mijn kamer binnen, staat hij zich om te kleden," zegt ze geschokt. ''Shawn bedoel je?'' Mem knikt hevig. Ik kijk naar binnen en zie Shawn op het bed zitten met zijn pyjama aan en een knalrood hoofd. Ik moet héél hard lachen. "Dit meen je toch niet, lach me niet uit," zegt Mem. "Hij zit gewoon in zijn pyjama," daag ik uit. "Nachtkleding!!!" roept Shawn vanuit de kamer. "Wat is er mis met pyjama?" vraag ik als ik mijn hoofd om de deur steek. "Nachtkleding vind ik fijner, want dit is een random T-shirt op een korte broek en het is GEEN pyjama," legt hij uit. Ik moet lachen en loop met de slappe lach weg. Dat word nog wat. Met die twee op één kamer. Want een altijd drukke Mem, die nooit gaat slapen wanneer iemand het haar vraagt en een meestal zo kalme Shawn. Kán dat überhaupt wel goed gaan?

"Weet jij wie er net zo gilde?" vraagt Nathan als ik onze kamer binnenloop. "Dat was Mem, Shawn stond zich om te kleden toen ze binnenkwam," zeg ik terwijl ik moet lachen. "Als dat maar goed gaat," zegt Nathan. "Ik heb zo'n gevoel... van niet," zeg ik. "Ik ook," zegt hij. "Ik claim de badkamer," zeg ik als ik mijn koffer openmaak die raar genoeg al op mijn kamer staat. "Hoe kan het dat mijn koffer hier al staat?" vraag ik. "Ik zag je niet en je koffers stonden er nog dus heb ik ze maar meegenomen," zegt Nathan. "Dankje," zeg ik als ik mijn pyjama pak, hem een snelle kus op zijn wang geef en de badkamer inschiet om me om te kleden.