Hoofdstuk 5: De nepleraar

Nu Jake en ik afgesproken hadden om de vrouw te bespieden was het tijd voor een goede aanpak. ‘We kunnen haar niet gewoon gaan volgen.’ zei Jake. ‘Dat is veel te duidelijk.’ ‘Ja, dat heb ik ook wel door.’ zei ik. ‘En we hebben ook zo les. We zullen dit na school moeten bespreken.’ ‘Dat gaat niet werken.’ zei Jake. ‘Hoezo niet?’ vroeg ik. ‘Wacht, wat zei je?’ vroeg Jake. ‘Ik was te druk met te bedenken hoe we dit gaan doen.’ ‘Ik zei toch net dat we dat na school wel zien!’ zei ik kwaad. ‘Juist.’ zei Jake. ‘Dan zien we elkaar na school.’

Ik kon niet wachten tot het vier uur was. Ik had echt een hekel aan tot het laatste uur naar school moeten. Toen de laatste bel ging kon ik niet snel genoeg het lokaal uitkomen. Maar nog voordat ik de deur uit kon lopen werd ik tegengehouden door mevrouw Williams. Zij was de aardigste leraar van de hele school. Iedereen mocht haar en niemand had ook maar iets slechts over haar te zeggen. ‘Skyler, kun je heel even met me mee komen?’ vroeg ze. ‘Nou ik heb best veel haast…’ zei ik. ‘Het duurt maar even.’ zei mevrouw Williams. Er was geen manier om hier onderuit te komen. ‘Oké…’ zei ik maar.

Tegen mijn wil liep ik met mevrouw Williams mee. Ze nam me mee naar de opslagruimte. ‘Waarom heeft u me hier gebracht?’ vroeg ik verbaasd. ‘Geen reden…’ zei mevrouw Williams. Ze sloot de deur achter me. Ik begon me ongemakkelijk te vonden. ‘Ik heb hier echt geen tijd voor.’ zei ik. ‘Jake en ik zouden samen iets gaan doen. Hij staat vast op me te wachten.’ ‘Jake is echt een goede vriend van je, is het niet?’ vroeg mevrouw Williams. ‘Ja, zeker!’ zei ik. ‘Hij is mijn beste vriend! Maar waarom vraagt u dat?’ Nu begon mevrouw Williams heel eng te doen. ‘Waarom?’ vroeg ze. ‘Waarom juist hem? Je had iedereen als je beste vriend kunnen hebben, maar je koos hem.’ ‘Wat is uw probleem?’ vroeg ik kwaad. ‘Jake is mijn beste vriend! Wat is daar mis mee?’ ‘Het kan niet.’ zei mevrouw Williams. ‘Het gaat tegen de regels in.’ Nu had ik er genoeg van. Langzaam liep ik naar de deur toe. Mevrouw Williams had niks door. Dat dacht ik ten minste. ‘Waar ga je heen?’ vroeg ze. ‘Ik kan je niet laten gaan.’ ‘Dat zullen we nog wel eens zien!’ zei ik. Ik opende de deur zo snel als ik kon. ‘Kom terug!’ riep mevrouw Williams kwaad. ‘Ik heb veel betere dingen toe doen!’ zei ik en ik rende weg.

Ik rende zo hard als ik kon naar de aula toe. Daar hadden Jake en ik afgesproken. Ik wist niet of mevrouw Williams me gevolgd was. Jake was inderdaad in de aula, maar hij was niet alleen. De vrouw was er ook. Jake was haar aan het ondervragen. Ik wist dat ik hem niet alleen had moeten laten. ‘Laat me met rust!’ zei de vrouw kwaad. ‘Niet voordat je me verteld wat je met meneer Yamada hebt gedaan!’ zei Jake boos. ‘Ik heb niks met zijn verdwijning te maken!’ zei de vrouw. ‘O ja?’ zei Jake. ‘Waarom vertel je ons je achternaam dan niet? We hebben niet eens een voornaam!’ ‘Dat zijn mijn zaken!’ zei de vrouw. ‘Ik kan u niet laten gaan voordat ik de waarheid weet!’ zei Jake. ‘Ik moet er achter komen of u een Shadow bent!’ ‘Wat is een Shadow?’ vroeg de vrouw verward. ‘Dat kan ik u niet vertellen.’ zei Jake. ‘Geef me gewoon uw naam en ik laat u gaan.’ ‘Goed!’ zei de vrouw. ‘Mijn naam is… Airwrecka.’ ‘Airwrecka?’ vroeg Jake. ‘Ja, dat hoorde je goed.’ zei de vrouw. ‘Mijn ouders zagen deze naam online staan en vonden hem zo grappig dat ze mij zo noemden. Ik schaam me er zo voor…’ Jake had moeite om zijn lach in de houden. ‘Wat… is uw achternaam dan?’ vroeg hij. ‘Die heb ik niet.’ zei de vrouw. ‘Goed.’ zei Jake. ‘Bedankt voor de informatie. U kan gaan.’ De vrouw liep snel weg. ‘Ah, Skyler!’ zei Jake. ‘Goed nieuws! De vrouw had er niks mee te maken! Ze heeft gewoon een hele rare naam.’ ‘Ja, dat hoorde ik.’ zei ik. ‘Maar we hebben hier geen tijd voor.’ ‘Waar heb je het over?’ vroeg Jake. ‘Zij is dan misschien geen Shadow, maar er is er zeker één in deze school.’ zei ik. ‘En het is mevrouw Williams.’