[000] Proloque.

"Ik word wakker door geklop op mijn deur. Mijn kamenier Ava komt binnen. 'Goedenmorgen juffrouw Eloise.' Zegt ze als ze naast mijn bed staat, ze buigt. Ze loopt naar een jurk en hangt hem over het kamerscherm dat aan de andere kant van de kamer hangt. 'U moet opschieten Eloise, koning Uther en prins Arthur wachten op u in de eetzaal.' Ik sta op uit mijn grote warme bed en loop naar het kamerscherm. Ik trek de jurk aan en laat daarna door Ava mijn haar doen. Dan loop ik de deur door die Ava voor me open houdt. Ik loop gracieus door de gang richting de eetzaal. De wachters openen de deuren en ik loop naar binnen. Ik neem plaats aan de grote tafel. Aan het hoofd zit koning Uther en tegenover zit Arthur, zijn zoon. Koning Uther is mijn voogd. Hij was een goede vriend van mijn vader en zorgt nu voor me om me een beter leven te geven. Ik heet nu nog Eloise d'Aguillon, maar ooit zal ik de naam Pendragon dragen. Uther heeft mijn vader belooft dat ik later met Arthur zal trouwen. Maar ik kan hem niet uitstaan. Ik knik naar ze als begroeting en we beginnen met eten."

Ik wil net een hap in mijn mond stoppen als ik opeens weer wakker word in mijn eigen bed. Ik zucht.. Deze droom heb ik elke nacht. Niet elke nacht dezelfde hoor. Nee het verhaal gaat telkens verder, en het is zo realistisch! Maarja.. Niks aan te doen ik ben weer wakker. Ik sta op en ga me klaar maken voor school.
Nu ben ik gewoon weer Ella.