Hs 32: Mem

Ik sta al een tijdje met Nathan te praten. Het valt me nu pas op hoe aardig hij eigenlijk is. Je kunt best met hem lachen. Maar dan kijk ik naar Kyky. Ze staat met die vervelende jongen te praten. Caleb, of hoe hij dan ook mag heten. 'Nathan, ik ga heel even iets regelen.' Ik tik Arrie aan. 'Kijk met wie Kyky staat te praten.' Ze draait zich verbaasd om en kijkt met grote ogen naar Kyky en Caleb. Ik sla mijn armen over elkaar heen. 'Dit kunnen we toch niet toelaten. Heb ik net vrede gesloten met Xavier, gaat ze dadelijk iets beginnen met Caleb.' 'Dat gaan we écht niet laten gebeuren, Mem,' zegt Arrie vastbesloten. We schudden ons hoofd en lopen op ze af. 'Ze is bezet, hoor,' begin ik. 'Ja, en anders moet je bij Xavier zijn,' vervolgt Arrie. 'Waar zijn jullie mee bezig, jongens? We zijn gewoon aan het praten. Doe niet zo gemeen.' 'Zie je dan niet wat hij doet? Hij manipuleert je,' overdrijft Arrie. Ik knik hevig. 'Ja. Hij is gewoon een Meestermanipulator.' 'Houd op, jongens. Hij manipuleert me niet. Ga iemand anders maar vervelen.' Ik kijk Kyky hoofdschuddend aan. 'Kom nu gewoon mee. We hebben vandaag vrij en morgen beginnen die trainingen. Dus geniet van deze vrije dag. Wil je?' 'Dat ga ik doen,' Kyky glimlacht. 'Met Caleb en Xavier.' Arrie schudt haar hoofd. 'Je moet het zelf weten. Wij gaan van onze vrije dag genieten. Toch, Mem?' 'Jep,' ik kijk naar de rest. 'Wie gaat er mee naar het strand?' 'Ik!' Roept Hurley enthousiast, als hij op me af komt gerend. Ik steek mijn hand uit en houd hem tegen. 'Je mag me een andere keer knuffelen, Hurley. Wie gaat er nog meer mee?' Iedereen schreeuw dat hij wel mee wil. Iedereen behalve Kyky en Caleb. 'Kom dan, Mem!' Roept Hurley. 'Jij hebt er duidelijk zin in.' Hij knikt enthousiast. 'Jep.' 'Laten we maar snel gaan, dan.'

We staan met zijn allen op het strand. Hurley heeft al ergens een surfplank weten te snaaien. En vele andere jongens hebben zijn voorbeeld gevolgd. Ik kijk van de golven naar de surfplanken. Het ziet er wel erg verleidelijk uit. Héél verleidelijk. Ik glimlach en loop naar de surfplanken. Ik pak er een op en ren in een weg naar het water met het ding onder mijn arm geklemd. 'Hey, Hurley! Zou je mij misschien ook willen uitleggen hoe ik moet surfen?' Hurley kijkt me verbaasd en tegelijkertijd blij aan. 'Natuurlijk!' 'Hoe moet ik beginnen?' 'Je moet eerst eens op dit ding leren staan. Dus,' hij kijkt me streng aan, 'klim op dat ding.' Ik rol met mijn ogen en klim voorzichtig op de plank. 'Zo goed?' 'Je moet rechtop staan. Kijk anders eerst naar de rest.' Ik kijk om me heen. Maar niemand staat heel veel beter dan dat ik sta. Nou ja, behalve Shawn dan. Maar dat zal wel komen omdat hij ook kan snowboarden,. 'Ik zie niemand die dit beter staat dan ik, hoor,' lieg ik. 'Kijk naar Shawn. Hij staat wel goed.' 'Maar dat is maar één iemand! De rest staat ook nog niet fatsoenlijk!' Roep ik verontwaardigd. Waardoor mijn evenwicht verstoord en ik volop achterover het water in val. Proestend kom ik weer boven water. 'Er valt nog veel te leren, kleintje.' Ik grom. 'Heel leuk, Hurley. Maar ik ben niet klein!' 'Kom, klim weer op dat ding!'

Uitgeput laat ik me languit in het zand vallen. 'Ben je nu al moe?' 'Hurley, laat me met rust! Ik heb geen zin meer! Versta je me? Géén zin, Hurley!' ' 'Sinds wanneer heet ik, Hurley?' Ik kijk verbaasd op. 'Ohw... Hey, Shawn!' 'Mag ik hier zitten?' Vraagt hij. Ik knik. 'Van mij wel.' Shawn glimlacht en gaat naast me zitten. 'Dus... Hoe gaat het surfen bij jou?' Ik zucht. 'Het gaat bij mij dramatisch slecht. Bij jou ging het wel goed, hé?' Hij knikt twijfelachtig. 'Ik denk het.' 'Hey, Mem, Shawn!' Nathan komt snel op mij en Shawn afgelopen. 'Hebben jullie zin om een stukje te wandelen?' 'Uhm... Kun jij niet beter samen met Arrie samen een romantische strandwandeling gaan maken?' Vraag ik zoekend naar Arrie. 'Hurley is Arrie aan het helpen, om haar te leren surfen.' Ik kijk om me heen. Arrie ligt als een of andere kronkelende rondworm op een surfplank en Hurley probeert haar rechtop te laten staan. 'Dat is hopeloos. Hij kan zijn tijd beter aan iets anders verspillen,' mompel ik zacht. 'Ach, laat ze maar. Zo te zien hebben ze het wel naar hun zin,' glimlacht Nathan. 'Dus hebben jullie zin om een een stukje te wandelen?' Ik kijk naar Shawn en haal mijn schouders op. 'Waarom niet?' Ik sta langzaam op en loop dan samen met Nathan en Shawn weg van iedereen. Ik kijk nog een keer achterom en zie dat Kyky weer met die Cale aan het praten is. Wat moet ze toch met hem?

We lopen nu al een tijdje met zijn drieën over het strand. En het is eigenlijk best wel gezellig. 'Hebben jullie enig idee hoe laat het is?' Vraag ik. 'Ik niet. Jij, Nathan?' 'Uhm... Nee. Maar het is toch gezellig?' Ik knik. 'Dat is waar.' Dan kijk ik naar de zee. De zon is al langzaam weg aan het zakken in de zee. En de golven zijn laag. Het ziet er heel verleidelijk uit. 'Jongens,' ik kijk ze met twinkelende ogen aan. 'Wie heeft er zin om nog even de zee in te gaan?' Ze grijnzen. 'Wie het eerste in de zee ligt heeft gewonnen! Ik tel tot drie,' zeg ik en ik steek drie vingers in de lucht. 'Drie! Twee! Go!' Zonder verder af te wachten ren ik met kleren en al de zee in. 'Mem, je bent echt een valsspeler,' glimlacht Shawn hoofdschuddend. Ik grijns breed. 'Wie? Ik? Ik ben toch zeker geen valsspeler?' Ze schudden lachen hun hoofd. 'Nee, jij helemaal niet.' Ik geef ze lachend een duwtje. 'Ach, dan weten jullie dat voor de volgende keer dat we een wedstrijdje spelen,' zeg ik, als ik languit me in het water laat drijven. 'Je bent toch zeker niet moe?' Vraagt Nathan verbaasd. 'Ze was toen straks al moe,' Shawn glimlacht. 'Door Hurley's surfles.' Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Ja, hallo! Dat was ook héél vermoeiend.' Nathan glimlacht. 'Je bent echt een apart typje, Mem.' 'Dat valt best mee.' Ik kijk Shawn hoopvol aan. 'Toch?' 'Nou... Laten we het erop houden dat jij een apart typje in de goede zin bent.'