~xx~xx~~

Charlie, je bent wel lang onder water. Bezorgd ga ik rechtop zitten om te kijken waar ze in het water is. Om te zien dat ze in paniek raakt en lijkt ze niet te weten hoe ze naar de oppervlakte moet komen. Nee, was dan het water niet in gegaan. Ik denk er nauwelijks bij na, gooi mijn telefoon in het gras en duik het water in om bij haar te komen. Kom op, Charlie. Ik zwem onderwater naar haar toe en zie meteen dat ze niet meer in paniek is. Net als dat haar lichaam stil in het water ligt. Nee, nee, nee, schreeuw ik inwendig. Ik wil een kans met haar. Geef me die ook. Ik beloof dat ik mijn leven verbeter. Met Charlotte in mijn armen zwem ik eerst naar de oppervlakte en daarna naar het ondiepe gedeelte. Zodra ik de bodem voel, til ik Charlie op en leg haar voorzichtig op de kant.
'Charlie.' Ik hijs mezelf op de kant en zoek haar hartslag in haar hals, die klopt wel maar nauwelijks. 'Kom op, doe me dit niet aan.' Vanzelf begin ik haar te reanimeren. Zacht duw ik op haar ribben en daarna mond op mond beademing...