Lets go

Gisteren zijn we hier aangekomen en ik was er nog maar een half uurtje toen mijn ouders de eerste berichtjes al stuurden.
Ik snap best dat ze ongerust zijn, want ik ben “in mijn eentje” met een aantal jongens (en ook met een aantal meiden!) in Frankrijk op vakantie.
Nog een laatste blik in de spiegel.
zo kan ik er wel mee door. Het is tenslotte vakantie hoor.
Ik sprint naar beneden en knal hierdoor bijna tegen Jade en Caleb aan.
“En daar is Terra ook weer.” Zegt Caleb lachend.
“We kunnen gaan hoor!” Roept hij naar de rest die voor de tv naar het weerbericht kijkt.
“Ik weet niet of we moeten gaan.” Zegt Sharron.
“Het gaat vanmiddag behoorlijk stormen volgens het weerbericht.” Ze kijkt twijfelend onze kant op om te kijken wat onze reactie is.
“Hoe erg is ‘erg’? ”Vraagt Jade tenslotte maar.
“Code oranje volgens het weerbericht.. Wat denken jullie? Gaan we het toch gewoon proberen?”
“Waarom niet?” Mackenzie is de eerste die reageert en de rest stemt hiermee in.
“Laten we dan nu maar gaan.” Zegt Caleb.
“Anders kunnen we onze ‘privétour’ wel vergeten.” Zegt hij lachend.
Snel rennen we naar buiten en springen we in de bus van Robin.
“Ik ben shotgun” roept Jade snel, terwijl ze naar de bijrijdersstoel sprint.
“Shotgun?” Sharron kijkt haar niet-begrijpend aan.
“Dan zit je op de bijrijdersstoel.” Legt Jade uit.
“Wie dat het eerste zegt mag voorin zitten.” Zegt ze, waarna ze de deur opent en gaat zitten.
Na een klein half uurtje zijn we bij het startpunt van onze ‘Parijs-tour’ aangekomen.
Er staat al een man op ons te wachten. Waarschijnlijk omdat we al een kwartiertje te laat zijn, want we waren verkeerd gereden.