°°What to do whit yÖu??[16]

Wat ben je lief.. maar wie de hell ben je ??
[Akyl POV.]

je schrok je dood en begon te gillen, binnen de kortste keren was je omringd door artsen en doktoren, je vertelde ze allemaal wat er was gebeurd en ze begonnen allemaal druk bezig te zijn met bill zijn kabeltjes en alle apparaten die in de kamer waren, een apparaat begon kei hard te piepen en toen was er opeens die gil, die gil waardoor iedereen stil werd, die gil waardoor het begin van het einde begon, die gil die je nooit had willen horen, die gil die je het liefste uit je leven wilde verbannen, die gilde wilde je voor altijd vergeten…





[Bill POV.]

Langzaam opende je je ogen, de vlindertjes waren verdwenen en je zag allemaal mensen om je heen staan en naar je keken, je keek langzaam om je heen en zag een meisje naast je staan gillen en ze omhelsde je. De andere mensen keken opgelucht naar je en lachte, de mensen in de witte pakjes liepen weg en lieten je alleen met het meisje, het meisje begon tegen je te praten maar je verstond er niet veel van, je luisterde niet echt naar haar en keek haar vragend aan, je vroeg je allemaal dingen af ‘wie is zij?’ ‘waar ben ik?’ ‘Wat doe ik hier?’
Al die vragen en die vaagheid in je hoofd..
Je deed je ogen weer dicht en na een tijdje opende je je ogen weer, het meisje was weg en er stond nu een man in witte jas naast je bed, je ging er vanuit dat hij dokter was en tegen hem durfde je tenminste wat te vragen,
“Meneer ? mag ik vragen waarom ik hier lig ?” vroeg je aarzelend, “Je bent van de trap gevallen en in coma geraakt, we hebben een zwart knobbeltje in je hoofd gevonden wat nog verwijdert moet worden, maar je mag blij zijn dat je nog leeft jongeman, niet veel mensen overleven zoiets, dus je mag blij zijn dat je het hebt overleeft en natuurlijk met die meid van je! Ze heeft dag en nacht aan je bed gezeten, maar nu is ze naar school, straks komt ze weer naar je toe en dan kun je alles met haar bespreken” je twijfelde even maar vertelde het toen toch heel aarzelend “Maar wat als ik dat meisje niet ken? Ik kan me niks meer herinneren van de val, of van ook maar iets wat is gebeurd voordat ik hier kwam” de dokter keek je aan en zei toen tegen je dat je beter maar weer kon gaan slapen, je had veel rust nodig.






[Dokters POV.]

Je luisterde naar wat Bill je vertelde, hij herkende niemand en kon zich niks meer herinneren.
Je vertelde hem dat hij maar moest rusten, dat had hij veel nodig en terwijl je toe keek hoe Bill weer zijn ogen sloot en zich omdraaide liep je gehaast naar de andere doktoren toe en vertelde je wat bill je net had verteld, en als zo ook de reacties van de doktoren hoorde wist je dat je waarschijnlijk gelijk had met wat je dacht…








maarja .. wat denkt de dokter
nieuwsgierig ?? lees het volgende deel..