Charpter seventeen

Destiney point of vieuw:
Bill heeft de hele weg gehuild, ik wist niet wat ik voor hem kon doen dus bleef een beetje door zijn haren strelen. ‘’We zijn er.’’ Bill ging overeind zitten en liep zonder wat te zeggen de auto uit. We waren bij het huis van zijn familie. ‘’Laat hem maar even, oké?’’ vroeg Tom aan me. Ik knikte en liep achter hun aan het huis in. Bill stond midden in de keuken in de armen van zijn moeder te huilen. ‘’Is dat je vriendin?’’ vroeg zijn moeder toen ik een beetje ongemakkelijk de keuken in liep. Bill draaide zich om en keek lachend met zijn betraande gezicht naar me. ‘’Ja, dat is mijn vriendin.’’ Hij pakte mijn hand vast en trok me meer naar zijn moeder toe. ‘’Destiney.’’ Zei ik beleefd. ‘’Simone.’’ Zei ze blij toen ze me in haar opnam. ‘’Mam we gaan even naar boven oké?’’ ‘’Natuurlijk, Maar eerst zeggen wat je wilt eten, iets gezonds graag.’’ ‘’Anders mam haal jij pasta ingrediënten dan maken wij het eten wel.’’ Zei Bill naar mij en tom wijzend. ‘’Lekker.’’ Zei ze blij. ‘’Ik kan absoluut niet koken!’’ zei ik toen we de trap opliepen. ‘’Mag jij ons keuken hulpje worden.’’ Bill deed een deur open en kwamen in zijn kamer. ‘’Wat mooi!’’ zuchtte ik onder de indruk. Alles was rood en zwart en overal stonden leuke frutsels. Hij liet zich op zijn bed vallen en sloot zijn ogen. Voorzichtig ging ik bij hem zitten en bleef naar hem kijken. Hij was een wonder van god dacht ik bewonderd. Hij opende zijn ogen en keek me aan, het leek wel of hij weer helemaal uit gerust was en er niets was gebeurd. ‘’Ik laat ze je niet afpakken.’’ Hij zocht naar mijn hand en pakte mij me bij mijn boven armen en trok me naar zich toe. ‘’Ik heb op Tom na nog nooit zo erg van iemand gehouden.’’ Ik begreep dat Tom zoveel meer voor hem betekende dan ik, ik zou ook niet van hem kunnen verwachten dat het niet zo is. Hij boog zich iets naar voren en gaf me een snel kusje en liet zich weer vallen. Ik lachte naar hem. ‘’Mag ik je iets heel doms vragen?’’ vroeg hij. ‘’Natuurlijk.’’ ‘’Ben je nog steeds verlegen of onzeker bij me?’’ ‘’Misschien, waarom?’’ ‘’Het valt me gewoon op dat je me nooit uit jezelf eens een kus geeft of mijn hand vast pakt ofzo, niet verkeerd bedoeld!’’ zei hij nog snel. Hij kwam overeind zitten en keek me aan. ‘’Ik ben bang dat je dat niet wilt ofzo.’’ Zei ik onzeker ,hij had gelijk, ik nam nooit met iets indicatief.
‘’Ik vind het juist fijn, maar je moet nooit wat doen waar je je ongemakkelijk bij voelt.’’ ‘’Doe ik ook niet.’’ Ik wist verder niets meer te zeggen, bedoelde hij dat ik iets verkeerd deed? ‘’Ga je je nu zorgen maken?’’ Ik zei niets en drukte mijn lippen op de zijne. Ik werd helemaal rood en ik schaamde me kapot. ‘’Deed je dat omdat ik het wou of omdat je het zelf wou?’’ ‘’Ik wou het zelf.’’ Piepte ik, ik meende het ook! Ik zou hem elke seconde van de dag willen zoenen. Hij lachte blij naar me. ‘’Ik houd van je.’’ Fluisterde ik in zijn oor. Hij keek me met grote ogen aan. ‘’Meen je dat?’’ zei hij met een blik vol ongeloof. Ik knikte, ik werd opener naar hem toe en zou me niet meer door mijn gedachten laten afremmen. ‘’Waarom zou ik liegen.’’ Zei ik blij en verstopte mijn lichaam tussen zijn armen. ‘’Ik houd ook van jou.’’ Zuchtte hij blij, misschien wel opgelucht? ‘’Zullen we maar aan het eten beginnen?’’ vroeg hij naar een lange stilte. Ik kroop uit zijn armen en wou al de deur uitlopen. ‘’Wacht even!’’ hij sloot de deur weer en drukte me er tegen aan. ‘’Ik laat je niet meer gaan, wat iedereen ook gaat zeggen of doen. Je bent nu van mij en dat blijf je ook.’’ Hij keek me aan, hij meende het. ‘’Tenzij jij me niet meer wilt dan…..’’ ‘’Dat gebeurd niet!’’ en gaf hem snel een kus om zijn mond te snoeren, hoe kon hij nu denken dat ik hem niet meer zou willen! ‘’Als ik je niet meer wil is er waarschijnlijk een kokosnoot op mijn hoofd gevallen.’’ Hij begon te lachen. ‘’Dat worden dan geen vakantie’s met palmbomen.’’ Hij liet me los en liep naar benden. ‘’Misschien vind ik dat soort landen wel héél leuk?’’ riep ik naar benden vanaf de trap. Ik liep de trap af en zocht Bill, die in een grote kast stond met allemaal etenswaar. ‘’Hou vast.’’ Hij pakte wat spullen en stapelde alles in mijn armen op tot ik niets meer kon zien. ‘’Bill, waar is de keuken?’’ ‘’Daar.’’ ‘’Ik zie niets!’’ ik hoorde een geschrokken geluidje en hij pakte wat spullen ervan af. ‘’Dankje.’’ We liepen naar de keuken waar Tom niet veel later ook aan kwam wandelen. ‘’Moet ik de tortelduifjes nog helpen of kunnen ze het alleen af?’’ ‘’Nja, ik kan het wel alleen af met haar, spaghetti is niet zo moeilijk.’’ ‘’Broertje lief, ik had het niet over spaghetti.’’ Hij sloeg een arm om Bill heen en deed een welbekende wenkbrauw wiebel naar me. ‘’Daar hebben we jouw hulp niet voor nodig.’’ Lachte hij en duwde zijn arm van hem af. ‘’Let’s cook.’’ Zei hij in gebrekkig Engels. Hij pakte een pan en begon druk bezig met van alles in die pan te gooien. ‘’Kun jij die tomaat snijden?’’ hij gaf me een mes in mijn hand en een tomaat. Ik ging naast hem staan en probeerde voorzichtig de tomaat te snijden. ‘’Mijn vader kookte altijd voor ons, daarom kan ik het niet. Hij vond koken leuk en liet ons er nooit mee helpen.’’ Zei ik met een lach op mijn gezicht. ‘’Geloof ik graag.’’ Ik gooide de gesneden tomaat in de pan en Bill zat met een zakje kruiden te vechten. Ik pakte een schaar van de aanrecht en knipte het open. ‘’Dat is ook handig ja.’’ Zei hij lachend. Toen we de saus klaar hadden vond Bill dat hij zo nodig moest proeven. ‘’En?’’ ‘’Oordeel zelf!’’ hij schepte wat saus op het lepeltje en hield het voor mijn mond, toen ik een hap wou nemen hield hij het lepeltje tegen mijn neus. Mijn neus zat nu onder de saus. ‘’Dat is dan lekker!’’ ik pakte het lepeltje en schoot wat saus naar hem toe. Midden op het voorhoofd van Bill zat een vlek met saus. Ik barste in lachen uit terwijl ik het saus van mijn wang af voog. Bill keek me met een gemene grijns aan en ik probeerde snel weg te komen alleen hij trok me aan mijn pols terug. ‘’Boe!’’ zei hij droog terwijl hij een bekertje gevuld met saus over mijn hoofd liet vallen. ‘’BILL!’’ ik probeerde hem weg te duwen en het bekertje weg te krijgen, maar alles liep al over mijn hoofd. Ik keek hem boos aan en zocht naar iets om hem terug te pakken. ‘’AAAAAARRG’’ gilde Bill opeens met een hoog stemmetje. Zijn hele hoofd zat onder saus en droop helemaal over zijn lichaam heen. Hij liet me geschrokken los. Tom stond daar grijnzend met de pan in zijn handen. ‘’TOM!’’ ‘’Regel één: wees lief voor de meiden.’’ Hij zette de pan op het fornuis en rende weg, toen Bill erachter aan wou rennen gleed hij over de saus heen, de halve keuken lag onder het saus. Ik zakte door mijn benen heen van het lachen, wat ik beter ook niet had kunnen doen want Bill vond het even leuk om me te knuffelen. ‘’Haha…Bill….hahaha…..lahaat me loooooss!’’ gilde ik terwijl ik bijna stikte door het lachen. ‘’Nee!’’ we zaten nu beide onder het saus en konden nauwelijks opstaan. ‘’Tom!’’ riep Bill naar de kamer. Tom kwam half rollend van het lachend de keuken binnen toen hij ons zag. Tom stak zijn hand uit naar ons om ons helpen op te staan maar Bill maakte er, weer, misbruik van en Tom lag hier nu ook tussen het oranje draperige spul. Toen Simone met de was langs de keuken liep viel haar mond open. ‘’BILL EN TOMAS KAULITZ WAT HEEFT DIT TE BETEKENEN!’’ riep ze boos. Bill drukte me iets achterhem zodat ze me niet zag. ‘’Euhm, ik heb de pan laten vallen.’’ Zei hij terwijl hij weer moest lachen. ‘’Ruim maar snel op!’’ zei ze boos. Toen ze weg gelopen was probeerde Bill en ik weer overeind te komen, wat nogal moeilijk was omdat we telkens uitgleden. Toen we eindelijk weer stonden begon Bill te lachen. ‘’Je ziet er niet uit!’’ lachte hij en liet zich weer vallen. ‘’Bill nee!’’ zuchtte ik lachend terwijl ik hem weer overeind trok. Zelf zag hij er niet veel beter uit, al zijn haren plakte aan elkaar en zijn kleding was oranje. ‘’Tom en ik gaan wel meer handdoeken zoeken. ‘’ zei Bill toen Tom ook eindelijk overeind stond. Ze liepen half glijdend de keuken uit. Ik besloot maar alvast te beginnen met de drie handdoeken die ik had gevonden. ‘’Ach meisje, dat hoeft toch niet!’’ zei Simone toen ze me de vloer zag schoon maken. ‘’Ik hielp hier net zo hard aan mee, mevrouw.’’ ‘’Zeg maar gewoon Simone, anders voel ik me wel erg oud.’’ Lachte ze en ze pakte ook een handdoek. ‘’Zolang je bij hun bent zul je je nooit vervelen.’’ Zei ze lachend. ‘’dat heb ik al gemerkt.’’ Toen de tweeling weer benden was met een stapel handdoeken begonnen we alles weer schoon te maken. Na een half uur waren Bil, Tom en ik de enige wat nog oranje was in de keuken. ‘’Gaan jullie maar snel douchen.’’ Zei Simone. Ik liep achter Bill aan de trap op, waar we ook een spoor achter lieten, naar de badkamer. ‘’We zien er inderdaad niet uit.’’ Lachte ik naar Bill. Hij sloeg zijn armen om me heen en gaf me een zoen. ‘’Je smaakt naar koude tomaten saus.’’ Zei ik lachend. ‘’Ga jij maar eerst douchen dan.’’ Zei hij toen hij de badkamer weer wou uitlopen. Ik pakte zijn pols en keek hem aan met een rood hoofd, nee niet alleen rood van de saus. Beschaamd liet ik hem los en draaide me om. ‘’Wat is er?’’ vroeg hij bezorgd. ‘’Niets.’’ Zei ik snel. ‘’Misschien zou je samen willen douchen?’’ vroeg hij aan me. ‘’Oké.’’ Piepte ik. Ik durfde opeens niet meer alleen te zijn, het was raar. Bill begon zich onbeschaamd met uit kleden terwijl ik me niet bewoog. ‘’Als je het niet wilt of durft doen we het niet, oké?’’ ‘’Wil je je omdraaien?’’ vroeg ik aan Bill die naar me luisterde en alvast de douche aan deed. Met trillende handen begon ik me uit te kleden, bij mijn ondergoed begon ik wel erg te twijfelen, straks vond hij me lelijk? Ik draaide me naar Bill toe, die ook nog in zijn boxer stond. Zag ik hem daar nu blozen? ‘’Euhm…’’ begon hij. Hij was net zo als ik, er was toch niets fout aan? Hij liep naar me toe en zoende me. ‘’Waar heb ik dat aan te danken?’’ ‘’We zijn misschien beide bang.’’ Zuchtte hij. Ik moest wel lachen, ik had dit eigenlijk niet verwacht. Hij zoende me nog eens en keek me twijfelend aan. ‘’Wil jij dit?’’ ‘’Jawel?’’ ‘’Dan maakt het toch niet uit?’’ ik maakte mijn BH open en deed mijn onderbroek uit en ging snel onder de douche staan, ik had dus wel een heel rood hoofd gekregen en durfde niet naar hem te kijken. Ik voelde wat kou, wat betekende dat Bill nu ook in de douchecel stond. Ik bleef met mijn gezicht naar de hoek gekeerd staan en trilde van top tot teen, ondanks dat de warme stralen over me heen liepen. ‘’Je hebt nog steeds spaghetti in je haar.’’ Zei hij toen hij een haarlok op tilde. Ik voelde iets kouds op mijn hoofd en hij begon mijn haren met shampoo te masseren. Ik kreeg er kippenvel van. Ik draaide me om en keek in zijn ogen die blij stonden. Hij boog naar voren en zoende zacht mijn lippen. Ik sloeg mijn armen om hem heen en legde mijn hoofd op zijn borst. ‘’Weet je hoelang ik op jou gewacht heb?’’ fluisterde hij. Hij zoende me opnieuw, dit keer voelde ik zijn tong toestemming vragen, ik antwoordde door mijn mond te openen. We begonnen een spel waar wij de enige waren die de regels ervan zouden kennen. Hij duwde me tegen de muur aan en genoten van het moment.


Reactie??????