A whole new world

Alles was anders. Elke geur, kleur. Elk geluid, gevoel. Nog scherper dan ooit. En als dat nog mogelijk was, merkte ik dat Jasper nog knapper was door mijn nieuwe ogen. Het was alsof een sluier werd opgelicht en de wereld nu pas voor me open ging. Energie stroomde door me heen, waardoor ik constant in beweging was. Tenminste wanneer ik niet in Jasper’s armen lag. Tijd leek me tekort te komen, maar op hetzelfde moment deed het er niet toe. Wat waren uren, dagen, weken als je een eeuwigheid had. Ik verdeelde mijn tijd onder Alice en Ryan, die steeds opvallender elkaars gezelschap zochten, Renesmee, waar ik in een korte tijd een goed band mee had opgebouwd en ten slotte Jasper. Het was raar om naar hem te kijken, om de betekenis achter al zijn littekens te kennen. Instinctief wilde ik hem beschermen, ook al wist ik dan dat die gedachte absurd was.
Een lichte por haalde me uit mijn gedachten. Ik glimlachte naar Renesmee die geïrriteerd keek omdat ik haar verhaal niet volgde. Ze legde haar hand terug op mijn wang en begon terug aan haar verhaal. We communiceerden altijd door middel van onze gaves. Zo konden enkel Edward en Jasper, wanneer zij in de buurt waren, onze gesprekken mee volgen. Zodra Edward ging jagen of ergens alleen was met Bella, kwam Renesmee naar me toe met alweer een verhaal over haar en Jacob. Ik vond het nogal lachwenkend aangezien ik haast 100 procent zeker was dat Edward het vast wel zou horen aangezien ze waarschijnlijk aan niets anders dacht.
’Waar is Jacob eigenlijk?’ vroeg ik. Ze zuchtte. En liet me een beeld zijn van een roodbruine wolf die door de bossen rende.
In de verte hoorde ik de lichte voetstappen van Renesemees ouders naderen. Als vanzelf viel haar hand van mijn wang. Ze knipoogde naar mij en huppelde toen de kamer uit. Ik onderdrukte een glimlachte en liep daarna de trap op naar mijn kamer. Het geluid van de deur die in het slot viel, werd vrijwel meteen daarna gevolgd door een zachte klop. Alice hoofd piepte om de rand van de deur, haar ogen bezorgd.
’Wat is er Alice,’ vroeg ik.
Ze kwam langzaam de kamer in gelopen en zette zich naast me op de bank.
’Ik wilde naar jou komen eer Edward hier is,’ zei ze snel.