Opdracht #5 [Kirara's Schrijfwedstrijd]

IT'S JUST ROMANCE
Daar zat ze dan, een jonge vrouw, alleen in de avond voor de buis. Haar naam was Samantha en ze woonde al een tijd alleen. Het was al donker buiten en haar ogen waren gekluisterd aan het scherm. Op de televisie werd een romantische afgespeeld. Ze keek vol smacht naar de personages toen die tegen elkaar aan gekropen op het bankje bij nachthemel. Zij daarentegen was helemaal alleen thuis, zelfs de kat was een blokje om. Ze zat daar in haar stoel met een warme deken over haar benen, te denken over haar toekomst. Zou die er ook zo mooi uitzien? Haar aandacht werd weer getrokken door het scherm, nieuwsgierig naar het leven van het tweetal.
Buiten begonnen de eerste regendruppels uit de hemel te vallen. Er stak een een windje op en de nacht viel in. De film was afgelopen met, zoals in de meeste films, een happy ending. Samantha klikte de televisie uit en liep naar haar slaapkamer. Morgen had ze vrij en daar was ze erg bij mee.
      Ze poetste in een sneltreinvaart haar tanden, kleedde zich uit en stapte in de douche. De stralen water liepen over haar lichaam toen de kat thuis kwam en wat ging eten. Buiten was het donker en de straatlantarens verlichtte de straat en de langskomende auto's. De kat zat in de vensterbank naar het openbaar vervoer te kijken toen ze uit de douche kwam. In een soepele beweging gleed haar witte dunne pyjama over haar lichaam. De klok vertelde dat het half twee was en hoewel ze niet op de klok had gekeken, wist ze dat het al laat was. De zwarte kat vond het ook tijd om te slapen en dook zijn nest in. De vrouw volgde zijn voorbeeld en met de haar hoofd nog vol van de film sloot ze haar ogen. Niet wetend dat ze de volgende dag een belangrijk persoon zou ontmoeten.

De hemel kleurde waarachtig mooi rood toen de zon op kwam. De kat rekte zich gapend uit en wekte hierbij zijn eigenaar. Kreunend opende Sam haar ogen en ze wreef in haar ogen. Het was zaterdag en ze een leuk vooruitzicht te gaan. Ze bleef liggen en staarde doelloos naar het plafond, de zwarte kat miauwde klagelijk om eten, maar ze reageerde er niet op. Ze zuchtte diep en zwiepte zichzelf omhoog. Ze was klaar voor de dag. Met een glimlach liep ze naar de keuken en ze struikelde haast over de kat, die voor haar voeten liep. De kat was echter alleen maar geïnteresseerd in het eten en het dier hield niet op met mauwen.
      "Ja, ja, ik kom al. Niet zo ongeduldig, Nero," zei ze tegen de kat, niet dat de kat er ook maar iets van begreep.
Ze zette het eten op de grond en de kat viel er op aan, al zou het dier in de middag toch weer net doen alsof hij uitgehongerd was. Zelf keek ze op de klok, het was al tien uur en ze liep vluchtig naar haar kast. Ze moest op een afspraak zijn en het zou zonde zijn als ze niet een beetje vroeg er was.
      Ze opende haar kast en als je een buitenstaander was geweest was je versteld geweest, over de wonderlijke kledingstukken die er in hingen. De kast puilde uit van de cosplay kostuums, de ene nog mooier dan de andere en Samantha was de eigenaar van al die mooie spullen. Haar hand greep het prachtige zwarte gewaad vast en dit zou het kostuum zijn die ze aan zou doen. Vandaag was namelijk zo'n cosplay, al was deze verkleedpartij meer op fantasy gericht en er zouden minder mensen verkleed als anime zijn. Sam vond dat alleen maar goed, zelf zou ze nooit als een anime karakter gaan.

Het terrein was al helemaal volgestouwd met mensen toen ze er aan kwam. Samantha keek zoekend rond, om te zien of er vrienden waren. Ze vond er geen. Er waren heel wat mensen en het zouden er nog meer worden, maar nog geen vrienden. Het was nog vroeg. Ze liep naar de ingang en liet haar kaartje zien. De jonge dame achter het tafeltje pakte het aan en maakte er een scheurtje in. Ze gaf een compliment over Sams outfit en die glimlachte tevreden toen ze het hoorde. Haar kostuum moest wel erg mooi zijn als ze een compliment kreeg van iemand die er al heel veel had gezien.
      Ze liep over het terrein en keek nieuwsgierig rond. Ze was nog nooit op deze locatie geweest, maar het was de kosten waard geweest. In het midden stond een immens groot kasteel met een gracht, de tuin er rondom stonden op dit moment allemaal tentjes. Normaal zou de tuin er een stuk leger uitzien.
Ze liep over het terrein en kocht hier en daar wat spulletjes. Haar vrienden hadden afgebeld en dat vond ze jammer. Ze had hier en daar nog wat complimenten gekregen over haar outfit, maar verder was er niet zo veel gebeurd. Dus ze ging op het gras zitten, met haar rug tegen een boom aan en zuchtte diep.
      Wat jammer dat Maartje en Lieve niet konden komen, dan zouden we zo'n lol hebben gehad, dacht ze. Ze zouden waarschijnlijk een jongen voor me uitkiezen en dan zouden ze me dwingen om naar hem toe te stappen. Ze grinnikte bij de gedachte.
Op dat moment werd haar zicht weggenomen en ze schrok zich rot. Twee in zwarte handschoenen gestoken handen, hadden zich gesloten voor haar ogen. Een vlaag paniek schoot door haar heen, maar ze werd al snel rustig toen ze de grinnik hoorde van de persoon die haar het zicht had afgenomen. Een jonge man met bruin krullend haar grijnsde geamuseerd bij het zien van haar geschokte gezicht. Ze haalde zijn handen van haar ogen af en keek hem verward aan. Ze schrok een beetje van zijn uiterlijk. Zijn gezicht was krijt wit en zijn ogen zaten onder de zwarte troep, maar zijn mond vond ze het engst. Door zijn grijns waren zijn 'tanden' bloot gelegd, hij had zich helemaal in zijn rol ingeleefd. De metalen vampier tanden waren zijn pronkstuk van zijn outfit. Ze voelde zich aangetrokken tot hem en zo deed hij.
      "Ken ik jou?" vroeg ze, met een gezicht die de vraag al beantwoorde.
      "Nee, maar dat kan altijd nog komen," zei hij, zijn ogen straalde puur plezier uit bij het zien van haar outfit.
Ze was hetzelfde wezen als hij uit zijn kledingkast had gehaald. Met haar rode lippen trokken zijn aandacht en haar ogen werden zo vergroot door haar mascara. Hij bekeek haar op elk plekje dat zichtbaar was zonder te bewegen en hij kwam er dus ook te laat achter dat hij aan het staren was toen ze zich draaide. Ze voelde zich ongemakkelijk, zijn kracht had een raar effect op haar.
      "Waar ga je heen?" de onschuld was te horen in zijn stem en hij greep haar hand. Ze spurtte even tegen, maar hij had haar al omhoog getrokken en ze stond nu ongemakkelijk voor hem.

Hij liet haar als eerst naar binnen stappen. Zijn blik gleed over haar perfecte lichaam en hij likte onopgemerkt over zijn lippen en hij grijnsde sluw. Zij had echter niks door. Hij sloot de deur van het verlaten kasteel en zij keek verwonderd rond. Het was een prachtig oud donker kasteel en ze snapte niet wat hij hier nou wilde laten zien. Als ze het had geweten zou ze het kasteel nooit binnen gegaan zijn.
      "Volg mij," zijn zoete stem was terug en ze volgde hem de trap op.
Ze tilde haar mooie zwarte gewaad wat op, om te zorgen dat ze er niet op stapte. Hij schoof de mouwen van zijn met verse wonden bedekte armen omhoog.
Hij opende een kamer en alweer stapte ze er als eerst in. Een schok van verbazing ging door haar heen. Het was een grote kamer met een tweepersoonsbed in het midden, overal stonden brandende kaarsjes en lagen rozenblaadjes en Sam kreeg een ongeruste kriebel in haar buik. De jongen deed de deur op slot en toen ze dat geluid hoorde draaide ze zich geschrokken en in paniek om.
      "Wat doe je!" riep ze in paniek uit.
Hij deed een stap naar haar toe en met zijn linkerhand pakte hij haar pols vast en zijn rechterhand ging naar haar lippen. Ze verstijfde van top tot teen toen hij zijn vinger op haar lippen legde.
      "Shhh, laten we er een romantisch avondje van maken." Hij grijnsde breed en zijn metalen tanden werden zichtbaar en als ze niet beter had geweten had ze gedacht dat er vage bloedvlekken aan kleefden.