Zoals je merkt, zijn de hoofdstukken een beetje bijzonder... Aangepast zodat alles in het verhaal zou passen.

Triiiing, de bel van de voordeur rinkelt. Ik kreun, waarom moeten ze zo vroeg komen. Als ik merk dat het 9 uur is. Begrijp ik dat ik gewoon een langslaper ben. Ik spring uit bed en trek een spijkerbroek met een t-shirtje aan. Terwijl ik mijn haar kam, ren ik naar beneden. Ik begroet de familie Potter,terwijl ik met een klit in mijn haar worstel. Sirius neemt zijn toverstok, mompelt een toverspreuk, meteen zitten er geen klitten meer in mijn haar. Ik lach naar mijn vader. Lilly en James kwamen ons halen om te ontbijten. Opschieten roept hij nog naar mij. Ik sprint naar boven om mijn schoenen te halen. Als ik halverwege de trap bedenk dat mijn uil Silverbullet en mijn hutkoffer naar beneden moeten. Ik draai mij om en sprint weer de trap op, om tot de conclusie te komen dat mijn hutkoffer en uil al beneden zijn. Ik stamp met mijn voeten op de grond. Mijn humeur wordt er niet beter op. Ik loop weer naar beneden. Harry grijnst naar mij. Ik weer dat hij in zichzelf een beetje aan het lachen is. Ik snap het wel, als ik Harry als een bezetene op en neer zou zien lopen zou ik ook een grijns niet kunnen onderdrukken. Papa zwaait met zijn toverstaf, terwijl er gouden vonken uit schieten zegt hij dat een beetje beweging geen kwaad kan. Terwijl ik mijn schoen aantrek merk ik geergerd op dat ik op Zweinstein genoeg lichaamsbeweging zal krijgen. Vervolgens verandert papa in een grote zwarte hond, samen wandelen we naar buiten. Harry, Sirius en ik nemen plaats op de achterbank. Lilly start de wagen en rijdt weg. Het weer in Engeland is zoals gewoonlijk erg guur, en het regent. Ik zucht en laat me achteruit tegen de achterbank ploffen. Ik zie Harry zenuwachtig over zijn handen wrijven. Ik moet toegeven dat ik blij ben dat ik buiten iets kan eten. Bij het pannenkoekenhuisje De Heerlijke Pannekoek(lekker origineel) eten we allemaal, behalve Sirius die met grote tegenzin een bakje brokjes verorbert, een heerlijke pannekoek. Ik heb zoveel medelijden met papa die "heerlijke" brokjes moet eten dat ik een halve pannekoek in zijn eetbakje doe. Hij kijkt mij aan met dankbare ogen, en smult van mijn heerlijke pannekoek. Na afgerekend te hebben zetten we koers naar het station. Ik wemel zenuwachtig, en om mij een beetje op mijn gemak te stellen grijnst Sirius naar mij. Ik kan het niet laten om te lachten, een grijnzende hond is nogal een gezicht, geloof me. Ugly Heart van G.I.R.L. schalt door de radio. Ik ben bijna blij dat de auto stopt, want ik kon maar niet stoppen met wemelen. Harry en ik zetten onze hutkoffers en uilenkooien op een wagentje. Het verbaast me dat het station er zo gewoon uit ziet. Niet dat ik een grote neonpijl had verwacht die de weg naar perron 9 3/4 zou tonen, maar toch... Zo gewoon maar toch zo'n bijzonder station. Lilly en James gebaren dat we hen moeten volgen. Ze nemen ons mee en zeggen op fluistertoon dat we door het hek moeten rennen. Harry en ik kijken elkaar aan, knikken resoluut en rennen door het hek. Lilly, James en Sirius kijken elkaar met een begrijpende blik aan die zegt:Ze worden zo snel groot. Vervolgens wandelen ze door het hek. Harry en ik staan ondertussen al op het perron. We kijken onze ogen uit. Uilen, katten, padden,... overal zie je ze. En allemaal worden ze vast gehouden door leerlingen. Met zenuwachtige of relaxte leerlingen. Het was bijna tijd voor vertrek. Zenuwachtig kijken Harry en ik naar onze ouders. Eigenlijk is Sirius alleen mijn ouder. Maar ik vind dat ook Lilly en James mijn ouders zijn. En dat gevoel is wederzijds. Lilly knuffelt Harry, net als James. Daarna wordt Sirius geknuffeld. Dan is het ook mijn beurt om geknuffeld te worden door mijn familie. Ik geef Sirius een hele dikke knuffel en zeg tegen Lilly en James dat ik ze zeker zal schrijven en dat ik erop toe zal zien dat ook Harry af en toe een brief schrijft. Door mijn opmerking grijnzen ze breeduit. Harry en ik stappen op de trein en zwaaien terwijl hij vertrekt. Zullen we een coupe zoeken? vraagt Harry aan mij. Ik knik en wandel door het gangpad naar een legen coupe waar Harry en ik plaats nemen.
Zo mensen, nog een langer hoofdstuk. Ik weet dat jullie van mij houden. XXX(typing) Kudo?!

Reageer (1)

  • Kaffaljidhmah

    Een hond die grijnst, ik kan het ma al voorstellen. xD

    8 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen