Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 167

Nadat je heel je inhoud van je handtas in paniek gewoon had omgekieperd en zo begon te zoeken door de massa spullen waarvan je niet eens wist dat ze in je handtas staken, vond je eindelijk wat je zocht. Je GSM. Je wou naar je notities gaan maar hoorde geklop op je deur. “Demi?” Hoorde je Annelies vragen. Jij: “Ik kom eraan!” Meteen deed je terug je kleren aan en ging eens met je hand door je haren. Je hoorde haar nog eens kloppen en deed daarna de deur open. Annelies: “Hehe. Dat werd tijd.” Je voelde je rood worden en draaide je terug om. Annelies sloot de deur achter zich en liep verder door. Verbaast keek ze naar je inhoud van je handtas die over de vloer verspreid lag. Annelies: “Iets kwijt?” Jij: “Ja, ehm nee, eigenlijk heb ik het al gevonden.” Je keek weer rond maar zag je GSM niet liggen. Jij: “Oké ik ben mijn GSM weer kwijt, zie jij hem liggen?” Annelies: “Als je alles zou opruimen zou je hem meteen vinden.” Dat klonk best wel logisch en dus begon je weer met alles in je handtas te doen. Jij: “Waar kan dat rotding liggen?” Annelies: “Ik bel je wel even.” Ze nam haar GSM uit haar broekzak en zocht je nummer. Al snel hoorde je getril van op je nachtkastje en keek je om. Je sloeg je hand tegen je hoofd en Annelies legde lachend af. Annelies: “Waarom hebben we niet meteen daar gekeken? Maar vertel eens waarom heb je jou GSM zo dringend nodig?” Jij: “Ik moet iets nakijken?” Annelies: “Dat is vaag. Wat moet je nakijken?” Je keek haar moeilijk aan. Jij: “Het kan zijn dat ik met een klein probleempje zit.” Annelies: “Zoals?” Jij: “Ik ehm heb mijn regels nog niet gekregen sinds de tour.” Meteen zag je Annelies haar ogen groot worden. Jij: “Ik heb ze wel eens vaker onregelmatig maar ik noteer altijd wanneer ik mijn regels heb.” Annelies: “Je wou zien hoe lang het geleden is?” Je knikte. Toen het stil was nam je jou GSM en opende je jou notities. Toen je de datum zag, schrok je best. Jij: “Ik had zelfs niet door dat ik ze zo lang al niet meer heb gehad.” Annelies: “Hoe lang?” Jij: “3 weken.” Annelies: “3 weken!” Jij: “Wie weet ben ik gewoon wat later deze keer.” Annelies: “No way, volgens mij moet je toch denken aan de andere optie.” Je verborg je hoofd in je handen. Annelies: “Weet je wat? Anders halen we nu een test en dan weet je het zeker.” Je keek weer op en knikte. Jullie stonden recht en je nam je handtas. Samen verlieten jullie de kamer. Annelies: “Wat ga je doen als het wel zo is?” Je haalde je schouders op. Jij: “Geen idee. Ik denk niet dat Tom hierop zit te wachten, wat als hij me verlaat?” Annelies: “Je bent echt gek, Tom zou je voor geen goud willen missen, ook niet voor dit.” Jij: “Misschien.” Daarna ging de lift weer open en stapte Annelies naar de balie toe. Niet veel later kwam ze terug en gingen jullie naar buiten. Annelies had de weg gevraagd zodat jullie al snel aankwamen bij de apotheek. Gelukkig had niemand jullie herkent en was er op een oude vrouw na niemand aanwezig. Kon je nagaan wat voor roddels er anders snel zouden verschijnen.