Hs 28: Kyky

Volgens mij knal ik bijna uit elkaar van woede. De brief van Mar is net de groep rondgegaan en ik heb hem weer terug. "Gaatie?" vraagt Jude als hij naast me komt zitten. "Nee, Xavier is een alïen!" roep ik en ik begin te huilen. Jude drukt me tegen zich aan en ik laat me door hem troosten. "Het komt wel goed, geloof me maar," zegt hij. Ik knik als teken dat ik hem begrijp en loop naar de tent. Ik wil nu alleen slapen...

Het is kennelijk al ochtend en iedereen staat al te trainen. "Hey. Goedemorgen. Er is een brief van Mar. Ze zegt dat ze overmorgen tegen ons..." Mark kan niet eens uitpraten want dan verschijnt een rode flits. Daar staat Genisis. "Sorry, de wedstrijd werd verplaatst," zegt Mar meteen. Ik kijk boos naar Xavier. Ik wil op hem aflopen maar Mark houd me tegen. "Bewaar het maat voor de wedstrijd," zegt hij.

De wedstrijd is begonnen en, eerlijk gezegd, leg ik halfdood op de grond, Genisis is veel sterker dan gedacht! Dan haalt iemand, ik kan niet goed zien wie, Shawn onderuit en hij blijft liggen. Als ik beter kijk zie ik dat het Xavier was! Ik weet niet waar ik de kracht vandaan haal maar ik sta op, ren naar Xavier, pak de bal af en ren naar het doel. Ik schiet op doel alleen hij word tegengehouden. Ik merk nu dat dit geen goed idee was want ik sta te trillen en te tollen op mijn benen. Ook ben ik licht in mijn hoofd. Dus na iets van drie stappen zak ik in elkaar en gaat het licht uit...

Ik word wakker in een witte kamer. Ik kijk beter om me heen en zie dat het een ziekenhuis kamer is. Coach Lina is net een verhaal over Shawn aan het vertellen, zijn tweelingbroer Aiden is doodgegaan net als zijn ouders en daardoor heeft hij een gespleten persoonlijkheid of zo. Ik schenk meer aandacht aan Shawn die nog steeds buiten westen in bed ligt. "Hallo, allemaal," zeg ik als ik ga zitten. "Kyky," zegt Mark hyperactief. "Een van de twee wakker, nu de andere nog," zegt Kevin met een schuine blik op Shawn. Ik knik. "Hoelang heb ik geslapen?" vraag ik. "Een paar uurtjes," antwoord Jude. Ik knik weer. Ik probeer op te staan maar val meteen weer terug. Dan komt er een zuster binnen. "Mooi je bent wakker. Je moet nog even rusten waarschijnlijk kun je morgen weer naar huis," zegt ze en ze loopt weg. "Dat is pas kort maar krachtig!" zeg ik enthousiast. "Ik kan niet wachten om op te staan en weer te voetballen," zeg ik. Dan valt alles weer in van de wedstrijd. "Hebben we gewonnen?" ik durf het nauwelijks te vragen. Iedereen schud hun hoofd. "Ik vermoord Xavier echt!" zeg ik boos. "Misschien moet je dit niet bij Xavier leggen," zegt Mark. "Vind je het raar dat ik Xavier niet mag. Hij ontvoerd mij en Mar daarna krijgt Mat verkering met hem en daarna zorgt hij ervoor dat Shawn er nu zo bij ligt," zeg ik terwijl mijn stem overslaat en mijn ogen beginnen te prikken. "En ik mis Mar zoals ze vroeger was, geen Alius," zeg ik terwijl ik begin te huilen...