Hoofdstuk 19: Een ei ravage

De volgende ochtend was Anna al vroeg wakker. Ze besloot om haar Pokémon te trainen totdat Vanessa wakker zou worden. Ze liet al haar Pokémon tegen elkaar vechten. Als eerst liet ze Grovyle tegen Flurmel vechten. Ze zei tegen Flurmel dat hij gewoon random aanvallen mocht doen en niet hoefde te luisteren naar zijn trainer. Grovyle moest wel naar haar trainster luisteren omdat dit een gevecht was om hun band te versterken. Uiteindelijk had Grovyle Flurmel verslagen. ‘Jullie hebben goed gevochten!’ zei Anna. ‘Rust allebei maar even uit.’ Ze liet haar Grovyle en Flurmel terugkeren in hun Poké-ball. Nu liet ze haar Kirlia tegen haar Marshtomp vechten. Ze gaf Marshtomp de opdracht om gewoon zelf random aanvallen te doen. Kirlia en Anna vochten samen tegen Marshtomp, het was een spannend gevecht en het leek er niet op dat er iemand ging winnen. Terwijl Anna het laatste gevecht tussen Trapinch en Combusken hield, begon het ei dat in haar tas zat te gloeien. Het stond waarschijnlijk op het punt om uit te komen. Plusle kreeg door dat er iets in de tas gaande was. Ze liep naar de tas toe en maakte hem open. Het ei rolde uit de tas en rolde tot vlak voor Anna’s voeten. ‘Huh?’ zei Anna. ‘Wat is er aan de hand?’ Vanessa, die ondertussen wakker was gelopen, kwam naar buiten. Ze keek naar het ei en e wist precies wat er aan de hand was. ‘Het ei staat op het punt om uit te komen.’ zei ze. ‘Gaaf!’ riep Anna. ‘Maar moeten we nu iets speciaals doen?’ ‘We moeten rustig wachten totdat het uitkomt.’ zei Vanessa. ‘Hoe weet jij dit allemaal?’ vroeg Anna. ‘Mijn vader werkt ook bij een Day Care.’ zei Vanessa. ‘Oh, wat leuk.’ zei Anna. Ze gingen allemaal rustig voor het ei zitten, wachtend totdat het uit zou komen.

Niet veel later was het zover, het ei gloeide nu heel erg. Het begon steeds erger te gloeien. Op een gegeven moment gloeide het zo erg dat Vanessa en Anna niets meer zagen. Toen het gloeien was gestopt zat er voor Anna een kleine Pokémon dat leek op het ei waar het in had gezeten, maar het had niet precies dezelfde kleuren. ‘Welke Pokémon is dit?’ vroeg Anna. ‘Ik weet het niet.’ zei Vanessa. Anna pakte haar Pokédex en die zei: ‘Togepi, de Spike Ball Pokémon. Togepi is gevuld met energie die mensen gelukkig maakt. Als de Pokémon goed behandeld wordt, deelt zij energie met anderen, maar als het in de buurt komt bij een mens met een onzuiver hart dan verdwijnt de positieve energie en raakt deze Pokémon uitgeput.’ ‘Coole Pokémon.’ zei Anna. ‘En ze is ook nog eens super schattig.’ De Togepi keek in het rond. Ze kroop dichter naar Anna toe en viel op haar schoot in slaap. ‘Ze zal wel hartstikke moe zijn.’ zei Vanessa. ‘Ze is ook nog maar net geboren.’ Anna pakte de Togepi op en hield haar in haar armen. ‘Laten we rustig verder gaan.’ zei Anna. ‘Is goed.’ zei Vanessa.

Na een paar uur lopen waren ze al een heel stuk verder gekomen. Togepi lag rustig in Anna’s armen te slapen. Maar plotseling werd ze wakker, ze begon verschrikkelijk hard te huilen. Anna schrok ervan en keek naar Vanessa. ‘Probeer haar te troosten.’ zei Vanessa. Anna schudde de Togepi rustig heen en weer. De Togepi werd weer kalm en viel in slaap. Anna en Vanessa liepen rustig verder.

Niet veel later begon het donker te worden. ‘Laten we hier maar gaan overnachten.’ zei Vanessa. ‘Is goed.’ zei Anna. Vanessa begon met het eten klaar te maken en Anna zette de tenten op. Ze lieten alle Pokémon rustig een beetje rond spelen. Ook Togepi was volop mee aan het spelen. Ze speelde voornamelijk met Plusle, het leek net alsof ze zich bij Plusle op haar gemak voelde. Plusle rende rondjes terwijl zij er een beetje achteraan probeerde te komen. Uiteindelijk viel ze uitgeput op de grond neer en viel ze weer inslaap. Het eten was klaar en iedereen ging eten. Anna maakte Togepi wakker zodat ook zij mee kon eten. Togepi deelde een bakje samen met Plusle. Minun was weer in een vervelende bui en begon Plusle weer lastig te vallen. Togepi begon haar pootjes heen en weer te bewegen. Ze was bezig met het doen van de aanval Metronome. vanuit de lucht kwam opeens een grote bliksemschicht die Minun vol raakte, ze viel bewusteloos neer. ‘Wat is hier nou weer gebeurd?’ vroeg Vanessa toen ze door kreeg dat haar Pokémon bewusteloos op de grond lag. Plusle en Togepi begonnen te grijnzen en aten rustig verder. Ook Anna kon er wel om lachen.

Nadat ze al het eten ophadden ging Anna verder met het opzetten van de tenten. De Pokémon hadden door al dat eten weer super veel energie dus iedereen rende heen en weer, het leek wel alsof ze tikkertje aan het spelen waren. Telkens als een Pokémon op Togepi afkwam gebruikte ze Metronome, super veel Pokémon vielen bewusteloos op de grond door de sterke aanvallen die Togepi deed, ze had het erg naar haar zin.

Toen Anna eindelijk klaar was met het opzetten van de tenten ging iedereen slapen. Anna en Vanessa lieten hun Pokémon terugkeren in hun Poké-Balls. Togepi liep naar Anna toe. Ze wees naar één van de Poké-Balls die in haar tas lagen. ‘Wil je met mij mee op reis?’ vroeg Anna. Togepi knikte. Anna pakte een Poké-Ball uit haar tas en rolde die naar Togepi toe. Togepi raakte de Poké-Ball aan en werd gevangen. Snel liet Anna haar weer uit de Poké-Ball komen omdat ze nog zo jong was. Ze had besloten haar in haar armen te houden totdat ze volwassen genoeg was. Het was nu zo’n beetje rond de elf uur, tijd om te gaan slapen.