~2~

POV Alana Snape

Ik werk op de zenuwen van mijn vader. "Alana, lieverd doe nu eens een keer rustig alsjeblieft?" vraagt mijn vader smeekend. Daar antwoord ik op; " Ja papa, ik zal stoppen. Maar ik ben zo zenuwachtig. Ik ga voor de eerste keer naar Hogwarts. Waar hoop jij dat ik ga zitten papa? Ik bedoel welke afdeling?" Mijn vader zijn gezicht betrekt. Alsof ik hem iets onredelijk heb gevraagd. Hij krapt aan zijn kin en zegt; " Lieve dochter, je weet dat ik je graag zie en je graag bij me heb maar stel je gaat niet bij mij zitten." Mijn vader zwijgt effe en gaat dan ineens verder; " dan hoop ik dat je in griffoendor gaat zitten." "Waarom dat dan papa?" vraag ik met een vragende blik in mijn ogen. Mijn vader zucht en begint zijn verhaal over mijn moeder. "Het word tijd dat je eindelijk de waarheid weet...." "De waarheid? Wat weet ik dan nog allemaal niet. Ben ik je dochter niet???" Ik word hyperactief en begin te roepen en te tieren. "ALANA SNAPE," roept mijn vader. "WAT," roep ik hem terug. "Doe rustig, ik ga je nu alles uitleggen dat je al wat meer weet over je verleden. Dat je zeker weet wie je bent." Ineens gaat mijn vader in zijn koffertje en haal er een foto uit. Hij geeft de foto aan mij en ik neem hem aan en kijk. Mijn ogen worden groot en mijn haar word wit blond." Be..... be... n ... ben jij.... dat ... papa?" vraag ik stotterend. "Ja... dat ben ik," zegt mijn vader en ik zie dat zijn ogen gevuld waren met tranen in zijn ogen. "Waarom ben je zo verdrietig papa?" vraag ik hem bezorgd. Mijn vader droogt een traan weg en vertelt verder, " de vrouw naast mij op de foto dat is je moeder.... Op die foto was ze al 5 maand zwanger van jou." "Wat is er dan gebeurt? Hoe noemt ze?" vraag ik aan mijn vader. Mijn vader krapte terug aan zijn kin, alsof hij zenuwachtig is maar hij vertelt verder. " je moeder heet" mijn vader is effe stil en ging dan weer verder. " Je moeder heet Lily Evans, maar kort na je geboorte heeft ze je aan mij gegeven." zegt mijn vader nu aan 1 stuk door. "Waarom gaf ze mij af papa?" vraag ik hem. "Omdat ze niet wou dat haar vriend wist dat ze hem bedrogen had met mij. Je moeder zat in griffoendor en daar werd ze verliefd op een andere man en hij heet james. Het was het laatste jaar op Hogwarts" Hij haalde diep adem en opende zijn mond om nog iets te zeggen maar voordat dat kon "wat is er nog meer?" vraag ik. "nee niks Alana. Het is dat ik het lastig vond om het te zeggen, maar fijn dat het er nu uit is." We zijn ondertussen al aan gekomen op het perron 9 3/4. "Alana ik moet nu naar perkamentus." zegt mijn vader. "Oke is goed papa, ik trek mijn plan hier wel verder."antwoord ik er op. Het is 5 voor 11 dus ik heb nog 5 minuten om een een plaats te vinden in de trein. Ik stap op de trein een beetje zenuwachtig natuurlijk. Ik kijk of ik een plaatsje kan vinden om te zitten in een coup. Ineens zie ik een plaats bij 2 meisjes en 1 jongen en ik vraag aan hun " mag ik bij jullie zitten?" "Ja, natuurlijk." zegt 1 van de meisjes die blijkbaar violet heet. "Violet en Sarah, wat vinden jullie van dat meisje bij ons?" zegt de jongen. "Draco ze lijkt me een modderbloedje," zeggen Violet en Sarah in koor." Ik heb een naam," zeg ik met een hogere stem. "Aja, wat is je naam dan," zegt de jongen die blijkbaar Draco heet. "Ik noem Alana Snape," zeg ik dood serieus. Ze schoten alle drie in de lach. "Als jij een snape bent, ben ik een dreuzel. Je lijkt niet eens op snape. Hoe kan je dan zijn dochter zijn." zegt Draco spottend. Dit werd me te veel, ik stond recht nog net op tijd dat mijn haar blauw werd van verdriet. Ik rende de gang op en begin te huilen. Zo loop ik 3 a 4 coups verder voor er een jongen met rood haar mij aan sprak voor in hun coup te komen zitten. Ik ging naar binnen... "Hallo," zegt de jongen met rood haar. "Ik ben Ronald Weasley" zegt de jongen. "Dit zijn Hermelien Granger en Harry Potter," terwijl hij ze alle twee aan wees."Ik ben Alana Snape," zeg ik. " Waarom is je haar blauw Alana?,"vraagt Hermelien. "Oooow dat... volgens mijn vader ben ik een transmagiër," zeg ik tegen Hermelien. "Dus je haar word blauw dan ben je verdrietig?" vraagt Hermelien onzeker. "Ik vind het cool," zeggen Ron en Harry ineens. "Ja, dat is zo Hermelien. Mijn haar veranderd naar mijn emotie's en ik kan zelfs heel mijn uiterlijk veranderen hoe ik zelf wil," zeg ik in 1 adem tegen Hermelien. "Je zou je beter al gaan omkleden Alana want we zijn er zo," zegt Hermelien. "Oke, ik zal me gaan omkleden. Mag ik daarna terug bij jullie komen zitten?" vraag ik haar onzeker. "Natuurlijk!!," zeggen ze alle drie in koor.



POV Harry Potter



Ron roept ineens een vreemd meisje bij ons in de coup. Niet dat ik het erg vind natuurlijk. Hoe meer vrienden, hoe leuker het word op Hogwarts. Ron stelt zich eerst voor en dan Hermelien en dan mij. Het klikt wel met het meisje. Ze heet Alana. Ik vind het best cool voor een transmagiër als vriend te hebben. We praten een beetje over het transmagiër te zijn. Dan zegt ineens Hermelien "Je zou je beter al gaan omkleden Alana want we zijn er zo." Dan vraagt Alana aan ons;" Oke, ik zal me gaan omkleden. Mag ik daarna terug bij jullie komen zitten?" Dan vertrekt Alana voor haar te omkleden. "Ron, Hermelien, Alana doet me aan iemand denken maar ik weet niet wie," zeg ik ineens. "Harry, je kent haar nog maar net. Niet te rap conclusies trekken he," zegt Ron terwijl hij mij een por geeft. "Dat is waar Ron. Dan stond Alana ineens terug in de coup. Ik ben eigenlijk wel blij dat ik Alana heb leren kennen. Ik heb echt het gevoel alsof we familie zijn. "En hoe staat het?"vraagt Alana wat onzeker. "Het staat je prachtig," zeggen ik en Ron in koor. Dan stopt de trein ineens, Alana probeert haar evenwicht nog te zoeken maar het is te laat. Voor dat Hermelien, Ron of ik haar konden recht houden ligt ze al op mij en Hermelien. "Sorry, sorry, sorry, dat was echt mijn bedoeling niet," zegt Alana. We pakken onze koffers en gaan naar het perron. Daarna van op het perron gaan we naar het meer. "We gaan blijkbaar met de boot naar Hogwarts," zegt Hermelien ineens. "Hopelijk mag ik bij jullie in een boot zitten,"zegt Alana. "Natuurlijk dat moet gewoon," zegt Ron voor ik iets kon zeggen.