O19 - Eff the Haters

---

De laatste bel gaat en samen met de meiden loop ik over het schoolplein met de meiden. De halve school, de meiden voornamelijk, staat bij de stoep voor het schoolplein. Ik hoor vrolijke kreten en gegil. Vragend kijk ik de meiden aan en onze blikken ontmoeten allemaal.
"Wat zou dat zijn?" vraag ik dan aan niemand in het bijzonder. De meiden halen hun schouders op en we lopen erheen.
"Waarschijnlijk jou vrienden" lacht Denise dan grappend. Een gedachte gaat door mijn hoofd dat Niall mij natuurlijk weer zou ophalen van school, hij had me ook gebracht maar dat was ik eigenlijk alweer vergeten door alles wat vandaag gebeurt is. Ik had Niall overigens ook verteld over het commentaar wat ik op school naar mijn hoofd gegooid krijg, de jaloerse opmerkingen als dat ik een golddigger ben en alleen maar voor de roem met Niall ga. Maar ik sta sterker in mijn schoenen dan dat ik me laat neerhalen door al het commentaar. Vanochtend had Niall me gebracht in de auto van mijn vader, die de ochtend vrij had. Doordat mijn vader geblindeerde ramen heeft in de auto heeft niemand vanochtend gezien dat het Niall was, maar zo te zien heeft hij nu de cabrio van hun mee genomen. We stappen met z'n vieren door de menigte heen en richting Niall die nonchalant tegen de auto geleund staat te genieten van de aandacht. Een lach rolt over mijn lippen, ja nu hij de enige van de band is hier willen ze natuurlijk wel zijn aandacht. Als Niall mij ziet gaat hij recht staan en komt hij naar me toe gelopen om me een knuffel te geven.
"Leuke schoolgenoten heb je" lacht hij en ik kijk hem even aan met een opgetrokken wenkbrauw.
"Nee nee, zo bedoel ik het niet" gaat hij de verdediging aan en ik lach tevreden.
"Zullen we gaan?" vraag ik dan. De stilte om ons heen is best lachwekkend, af en toe hoor ik wat afkeurend gefluister maar verder is het stil.
"Wanneer gaan we weer een keer shoppen, Rose?" vraagt Poppy me vrolijk. Even kijk ik Niall vragend aan; "Vandaag?"
"Eh, ja kan wel. Dan breng ik jullie nu naar het centrum en later weer terug voor jullie fietsen, ga ik in de tussentijd wel wat anders doen" knipoogt Niall naar me. Een tevreden lach siert mijn lippen, wat is het toch ook een schat.
"Nee joh, ga gewoon mee als je dat wil" zegt Caitlynn vrolijk.
Niall kijkt mij aan voor 'toestemming' ik lach waarna ik mijn lippen op de zijne plaats, niet snel daarna verdwijnt de complete menigte om ons heen.
"Ik zou het leuk vinden als je mee wil" glimlach ik. De meiden knikken instemmend en Niall lacht waarna hij ook knikt.
"Oké, stap in" lacht hij vervolgens.
"Yay!" lachen de meiden. We stappen in en ik zie Lyndsae van een afstandje toekijken hoe haar beste vriendinnen haar zonder moeite in de steek laten. Ergens voel ik me wel rot voor haar, ze is het immers niet gewend om alleen te zijn. Maar dan had ze maar niet zo'n bitch moeten zijn. Dan zat ze nu misschien wel gewoon bij ons in de auto, al is daar denk ik geen plaats voor aangezien met drie op de achterbank de auto toch wel vol is.
Niall start de auto en we rijden weg, op naar het centrum.

Onderweg staat de radio aan en we hebben de grootste lol. Met zijn allen zingen we mee met de nummers die we kennen. Ondanks dat sommige van ons niet bepaald als engeltjes klinken zingen we toch gewoon uit volle borst mee. Als dan een nummer van One Direction op de radio komt beginnen we allemaal vrolijk te roepen, we zingen met zijn allen en als Niall zijn solo aan komt zijn we allemaal stil terwijl hij vrolijk door zingt. Wanneer hij dan door heeft dat wij aandachtig luisteren is hij ineens stil en krijgt hij een rood hoofd.
"Nee joh! ga door" lach ik naar Niall.
"Het klonk zo mooi!" roept Denise vrolijk.
"Ja, waarom zo verlegen joh? Je hebt Xfactor bijna gewonnen met de groep en je zit in bijna de meest beroemde band" begint Caitlynn. Poppy knikt instemmend en Niall kijkt even kort mee via de spiegel.
"Ik heb bijna gewonnen omdat ik in de groep zat ja" lacht Niall "alleen was ik nooit verder gekomen dan wanneer het publiek mocht stemmen"
"Weet wel dat ik op jou gestemd heb" zegt Poppy dan vrolijk.
Ik zie een lach verschijnen op het gezicht van Niall "Echt?"
"Ja, echt" antwoord ze trots. Niall zet de auto stil op een parkeerplaats bij het centrum en we stappen uit.
"Thanks" zegt hij waarna hij Poppy een knuffel geeft "Dat betekent echt veel"
"Ondanks je onzekere uitstraling waar de jury altijd om klaagde was je echt geweldig"
"Ja, echt. Ik heb meegekeken via Youtube, maar god ik was denk ik al vanaf de audities verliefd op je stem" lach ik dan vrolijk tegen hem.
De lach op zijn gezicht is volgens mij niet meer groter te krijgen, ik heb geen idee of iemand buiten zijn familie hem ooit verteld heeft dat zijn stem zo geweldig mooi is maar het lijkt er wel op. Niall gaat voor me staan en trekt me in een stevige knuffel en begraaft zijn gezicht in mijn haren, ik sla mijn armen ook om hem heen.
"Ik hou van je" fluisterd hij in mijn oor.
"Ik hou van jou" antwoord ik met een glimlach.
Hij laat me los waarna hij mijn hand vast pakt en we lopen met zijn vijven richting het centrum.
"Bereid je maar voor op de paparazzi trouwens" lacht Niall dan "En op de krantenkoppen en online artikels over 'niall horan gespot met een normale tiener!' enzo" hij lacht wat harder om het idee, de meiden en ik lachen vrolijk mee.
"Ik kan niet wachten" grap ik "Als er paparazzi is, zal ik je dan zoenen? Hebben ze extra leuke foto's" lach ik vervolgens.
"Nee, laat ze eerst maar raden of het serieus is of niet" lacht Niall.
"Je loopt ook nog met drie andere meiden, wat de roddelbladen allemaal wel niet zullen verzinnen" lacht Poppy dan. We lachen allemaal mee.
"Hé Niall, Rose!" klinkt het achter ons ineens. We draaien ons om en Harry, Zayn en Liam zwaaien vrolijk naar ons waarna ze op ons af komen lopen.
"Gezellig, bijna de hele groep bij elkaar" grinnikt Denise vrolijk terwijl ze extra vrolijk naar Liam kijkt. Natuurlijk vraagt Poppy of Zayn misschien met haar op de foto wil en aangezien Cait haar favoriet, Louis, er niet is loopt ze naar Harry toe met de vraag of hij een handtekening wil geven. Liam liep zelf al naar Denise toe waardoor ze even geen woorden had en hij lacht waarna hij de frontcam van haar telefoon aan zet.
Volgens mij was Caitlynn al geen fan meer van Louis sinds het gebeuren tussen hem en Niall, maar dat weet ik niet zeker. Ze lijkt het in ieder geval leuk te hebben met Harry.
"Bereid je dan nu maar voor op de covers dat de one direction boys met schoolmeisjes gaan" lacht Niall dan waarna de rest in de lach schiet. We hebben overigens ons uniform nog wel aan. Ik kan niet wachten tot alle fans helemaal wild maken omdat de jongens met alledaagse meiden om gaan, dat betekend voor hun dat ze ook een kleine kans zouden hebben. Maar alsof de jongens alleen met beroemdheden zouden gaan, het is niet alsof het snobs geworden zijn..
Als we door het centrum lopen komt de Paparazzi al snel tevoorschijn en Niall pakt mijn hand vast op het moment dat hij ze ziet. Een glimlach siert mijn lippen waarna ik naar hem kijk met een verliefde blik in mijn ogen, dat kan niet missen.
Hij maakt mijn leven zoveel beter, sinds ik de jongens ken ben ik de pijn en verdriet van het verlies van mijn moeder vergeten. Ergens ben ik dankbaar dat het ongeluk gebeurt is, als het nooit gebeurt was had ik hier nu niet gelopen... al mis ik mijn moeder nog elke dag enorm veel.. een geluk bij een ongeluk noemt men dan. Gemengde gevoelens bij wat er gebeurt is. Natuurlijk wens ik dat mijn moeder nooit had heen gegaan, maar bij mijn vader wonen is het beste wat me ooit is overkomen. Ik haat die gemengde gevoelens, het is gewoon zo egoïstisch om zo te denken...

~×××~
Sorreh voor het twee maanden weer niet posten! Hoop dat dit extra lange stukje genoeg is om jullie weer vrolijk te krijgen ^^
Heb het nogal druk gehad met dingen regelen, autorijlessen, een paard voor iemand rijden en verzorgen en ook nog eens werken op stal dus vandaar.
Nu mijn eigen verzorgpaard weer thuis is zal ik daar ook vaak mee bezig zijn maar ik beloof dat ik weer meer ga schrijven, echt waar dit keer, hehe..

Love you all<3
Leave a comment below(flower)
××Roww