De volgende ochtend werd ik met een dubbel gevoel wakker. Samantha verdiende het niet om te sterven. Niet op zo'n onrechtvaardige manier. Ik was er nog steeds kwaad over. Maar wat kon ik maken tegen over The Dark Lord? Ik zal de Cruciatus Curse op me afgevuurd krijgen. En dat was wel het laatste waar ik nu zin in had. Nadat ik nog even lag te piekeren, besloot ik om uit bed te gaan. Nadat ik mezelf had aangekleed liep ik met de gang op. Hier botste ik bijna tegen iemand aan. Ik keek op. Recht in het gezicht van Severus Snape. 'Sarah,' zei hij en hij knikte met zijn hoofd. 'Severus,' zei ik. Er viel een korte, ongemakkelijke stilte. 'The Dark Lord roept zich bij je,' zei Snape uiteindelijk. Ik knikte met mijn hoofd. 'Ja, natuurlijk. Bedankt.' Ik liep weg en ik liet Snape achter.

Met mijn hand klopte ik ritmisch op de zware, houten deur die leidde naar de privé vertrekken van The Dark Lord. Daarna opende ik deze, wat ietwat kracht kostte. Ik hoorde Nagini sissen toen ik de kamer binnen liep. 'My Lord?' Met mijn ogen scande ik de kamer. The Dark Lord was niet te bekennen. Nagini was er echter wel. 'Hij is weg, hij komt zo terug,' hoorde ik Nagini sissen, terwijl ze naar me toe gleed. Ze herhaalde haar woorden een paar keer. Ik hurkte bij haar neer en ik streelde haar over haar kop. 'Sarah,' siste Nagini. 'Nagini,' zei ik tegen haar.

Na 10 minuten ging de deur achter mij open. Ik stond weer recht en ik draaide mezelf om. Ik keek in het gezicht van Lord Voldemort. 'My Lord,' zei ik en ik boog met mijn hoofd, 'U riep mij bij u.' Lord Voldemort knikte met zijn hoofd. 'Dat klopt.' Nu pas zag ik dat hij de The Daily Prophet in zijn handen had. Deze drukte hij vervolgens in mijn handen. ''Je hebt de voorpagina gehaald. Lees maar.' Ik wierp mijn blik op de The Daily Prophet die ik in mijn handen had.

Moord op Muggles
Gisterochtend is de dood van 1 werknemer en 16 inwonenden van Wool's Orphanage geconstateerd. Gezien de mysterieuze doosoorzaak - de Killing Curse - konden de Muggle's geen doodsoorzaak vinden. De zaak is overgedragen naar het Ministry Of Magic. De identiteit van de slachtoffers is achterhaald en de families zijn ingelicht. Hoewel wij nog geen officieel bericht binnen hebben gekregen, wordt er vermoed dat dit het werk is van He-Who-Must-Not-Be-Named. Nader bericht volgt.


Voldemort pakte de krant uit mijn handen en legde deze op de tafel naast hem. 'Je kijkt niet tevreden, Sarah.' Ik haalde even diep adem. 'Ik denk dat we allebei wel weten waarom, vader.' Voldemort kneep even zijn ogen dicht. 'Wees niet zo zwak,' siste hij, 'het leven van die Muggle was niets waard. Helemaal niets. Dus gedraag je niet als -' Ik zette een stap dichter bij hem. 'Haar leven was wel degelijk iets waard.' Voldemort sloeg mij met zijn vlakke hand in mijn gezicht. 'Geen woord, Sarah.' Woedend staarde ik hem aan, maar ik hield wijselijk mijn mond. Voldemort grijnsde even en liep daarna langs mij op. Ik draaide met hem mee. 'Sarah,' siste Nagini. Ik negeerde de slang. Voldemort ging zitten aan zijn bureau. 'Vanavond wordt het Ministry overgenomen. En ik wil dat jij aanwezig bent bij de aanval. Ik geef jou de leiding over de Minister. Stel me niet teleur. Dat heb je al genoeg gedaan.' Ik balde mijn vuisten. 'Mijn excuses, ik zal beter mijn best doen,' zei ik echter. Al was er een kleine kwade ondertoon in mijn stem te horen. 'Goed. Je kan gaan.' Voldemort wendde zich tot de papieren die voor hem lagen. 'My Lord?' Voldemort keek weer op en hij keek mij vragend aan. 'Ja, Sarah?' Ik liep naar zijn bureau toe. 'Ik vroeg me af, waar u -' 'Ik weet al wat je gaat vragen, Sarah. Hij is veilig. Niemand zal hem ooit kunnen vinden. Ook jij niet.' 'Maar-' 'Sarah, vertrek,' riep Voldemort naar me toe. Voor een paar seconden keek ik hem aan maar toen liep ik met snelle passen weg.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen