Hoofdstuk 3: De sorteerhoed

Daar gingen we dan met bootjes naar Zweinstein het was prachtig om te zien maar , dat gebeurd een keer in een jaar zei mijn zus. Ik zat in de boot met Killian we hebben de hele tijd gepraat over het uitzicht. Toen we eindelijk bij zweinstein waren moesten we naar binnen wachten voor de grote zaal deur. Bij het wachten werd ik steeds banger voor wat er zou gebeuren. Killian die zag er niet gespannen uit want zijn ouders maakt het niet uit waar hij inkomt van huis. Tijdens het denken kwam er een plroffesor aan die uitlegde wat er zou gebeuren toen dat klaar was ging de deur open ik zag heel veel scholieren en kaarsen die zweefden de zaal was zo mooi.ik liep erg langzaam om alles goed te kunnen zien ,maar ten eindelijk bleef ik alleen staan omdat,ik te langzaam liep ik schaamde me dood. Toen we aan het einde waren ging de hoofd een verhaal vertellen over zweinstein en de regels. Killian en ik luisterde wel maar,het boeide ons niet echt veel we wouden gewoon beginnen met de sorteer hoed. Het duurde lang totdat mijn naam kwam en die van Killian maar op een gegeven moment hoorde ik de naam van Killian hij liep naar voren hij kreeg net als de rest de hoed op en na 1 seconde hoorde ik:" Zwadderich". Hij keek blij en liep naar zijn tafel toe sttond ik er alleen voor na wachten en wachten kwam mijn naam voorbij maar ik hoorde het niet van de spanning. Na de tweede keer roepen keek ik en liep ik met een roodhoofd naar voren. Ik ging op de kruk zitten vol met spanning de hoed kwam bijna op me maar toen zei de hoed al wat en dat was:"Zwadderich" ik keek vol met angst niet Zwadderich mijn ouders gaan me nu vermoorden. Mijn zus keek ook met angst naar me en ze keek boos. Ik ging zitten naast Killian en ik vertelde wat er aan de hand is. Hij luisterde naar me hij zei:"wat is er zo erg aan Zwadderich ja de meeste dooddoeners kwamen uit Zwadderich maar dat is niet iedereen". Toen Killian nog aan het vertellen was kwam er een Zwadderich bij me het was de broer van Killian hij zei:" Welkom bij Zwadderich leuk dat jullie erbij zijn". Ik durfde niet iets terug te zeggen als gewoonlijk. Maar hij bedoelde het goed dat was aardig van hem. Op een gegeven moment kwam er een meisje naast mij zitten en zei:" hoi welkom bij Zwadderich het wordt vast leuk met z'n alle hier". Ik keek haar aan en ik zag een lief gezicht ze was ook aardig en op geven moment begonnen we gesprekken met allemaal Zwaderaars ze waren allemaal aardig en ik hed de leukste avond zinds tijden het was zo leuk. Maar toen kwam mijn zus en zei:" hoe ga jij dit tegen pap en mam zeggen ze gaan je dan haten net als ik hoe durf je jij verader". Ik keek haar aan en zei:" hoe durf jij je zusje zo boos te maken over hoe zij is" ze keek boos en liep weg. Toen keek Killian met een bezorgde gezicht naar mij hij wist dat er iets fout zou gaan met mij en mijn ouders. Maar ik wou er nu niet aan denken ik had zo'n leuke avond die laat ik niet verpesten ik regel het wel later nu wil ik blij zijn want Zwadderich is geweldig en ik snap niet wat er erg aan is ze zijn allemaal aardig en niet gemeen of pesters.