Hs 23: Mem

Daar staan we dan. Recht voor Genesis. Recht voor Kyky. Ze lacht duivels. "Dus je bent toch gekomen, hè Mark?'' Zegt Xavier spottend. "Ja, we zijn gekomen om jullie in te maken!'' "Na onze overwinning zullen jij, Mem en de rest van je zielige teampje weten wie hier de beste zijn," zegt hij, met een dodelijke blik op mij. "Vind jij het eigenlijk wel leuk om te spelen of doe je het alleen maar voor het succes?" Xavier lijkt even van zijn stuk gebracht, maar herpakt zich dan snel weer. "De Vader wil van mij dat ik de beste ben." "De Vader?" "De Vader wil dat wij de beste spelers van de wereld zijn, en ik wil zijn droom uit laten komen." "Je moet dit niet voor anderen doen, maar voor jezelf,'' brengt Mark ertegen in. "Dat is mijn zaak. Ik speel voor waar ik in geloof en jij speelt voor waar jij in gelooft. Wij zijn jullie laatste tegenstanders. Alius Academy, Genesis zal jullie stoppen, onthoudt dat goed. Dat geldt ook voor jou, Mem." "Kun je mij er misschien buiten laten?" Hij lacht sarcastisch. "Jij vind jezelf wel heel wat, hè Xavier?" "Vertel ons dan eens wat jij van jezelf vind, zusje?" Zegt Kyky. Ze gaat met haar benen wijd en armen over elkaar heen geslagen voor me staan. "Zo, daar komt onze diva ook weer." "Geef je geen antwoord op mijn vraag?" "Waarom zou ik?" "Omdat ik het zeg, kleintje," zegt ze, terwijl ze nog een stap dichterbij komt staan. Normaal zou ik dit niet erg vinden, maar nu? Nu vind ik het gewoon spooky! "Ik denk dat we maar gewoon moeten beginnen met de wedstrijd, oké?" Zucht ik. "Prima, dan word je eindelijk eens verslagen." "We zullen zien, Kyky. We zullen zien..."

Ik sta weer in de verdediging. En Kyky staat in de voorhoede, samen met Xavier. Of kan ik hem beter Xene noemen? Dan klinkt het beginsignaal. De aftrap is voor Genesis en hij wordt genomen door Kyky. Ze speelt direct naar Xene. Die naar voren raast en omhoog springt. En meteen schiet hij zijn 'Meteoor mes' op Darren af. Hij breekt Darrens 'Oneindige handen' zonder enige moeite. Arme, Darren... "S-s-sorry, jongens. Ik mocht hem niet doorlaten," stottert Darren onzeker. "Het is niet erg, Darren. Het is ook onze schuld. Wij hadden Xene niet door moeten laten,'' zeg ik, terwijl ik Darren omhoog help. Gosh, ik begin echt veel te aardig te worden. "Inderdaad, geef de hoop niet op, maatje. Het komt vast wel goed,'' zegt Hurley. ''En nu zijn wij aan de beurt!"

Genesis lijkt niet echt vermoeid. Maar onze verdediging draait op volle toeren. Jack, Tori, Scotty, ze zijn allemaal uitgeput. Alleen Mark en ik lijken nog niet zo vermoeid. Maar ja, ik ben Claude's trainingen gewend, dus ik kan wel wat hebben. Ik kijk naar de bank. Shawn zit in elkaar gedoken naar de grond te staren. "Kom op, Shawn. Je bent een goed speler, we hebben je nodig,'' mompel ik zacht. Dan richt ik me weer op het spel. Kyky kijkt naar me. Ze komt naar me toe gelopen, en tikt een keer met haar schouder tegen de mijne. "Staren is niet zo heel netjes. Dat weet je toch?" Zegt ze poeslief. ''Ik staarde niet! Ik keek gewoon heel even die kant op. En kun je nu alsjeblieft je mond houden? Want ik vind je echt irritant!'' "Het is al goed. Ik zal mijn mond houden, als jij niet meer liegt," glimlacht ze. "Hoezo lieg ik?" "Dat weet je zelf hartstikke goed, Mem. Dat weet je zelf hartstikke goed..." "Wacht nou even, Kyky! Ik-ik... snap het niet..."

Het staat nog steeds 1-0 voor Genesis. Ik zucht. Ik hoor niet in de verdediging, ik zou in de spits moeten spelen! Dan kan ik het tenminste fatsoenlijk tegen Kyky en Xene opnemen. "Blijven opletten!" Roet Kyky, als ze langs me raast. "Mem, kom eens!" Roept coach Lina naar me. Ik ren een beetje verbaasd naar haar toe. "Wat is er aan de hand? Je kunt toch beter dan dit?" "Ja, maa-'' ''Nou, dan. Wat is er aan de hand?" "Ik heb gewoon het gevoel dat ik in de spits moet staan." Coach Lina kijkt me streng aan, maar knikt dan. "Goed, je wordt derde aanvaller. Doe je best!" "Wacht coach, ik wil meedoen!" Verbaasd kijk ik achterom. Het is Shawn. "Wet je het zeker?" Vraagt Sylvia bezorgd. "Ja, ik denk dat ik klaar ben om te helpen." De coach kijkt hem bedenkelijk aan, maar stemt dan toch in. "Wisselen! Shawn Frost komt in plaats van Sue Heartland!" Kijk dat noem ik nou nog eens een waardige wissel! Nu Sue eruit is, hebben we tenminste al een zwakke plek minder! Denk ik, terwijl ik het veld op loop. Ik ga naast Axel staan. Tegenover Kyky. ''Zo, denk je nou echt dat je hier beter speelt?" Ik grinnik. "Ik denk van wel, ja. Dus kom maar op!" "Wat jij wil. Xavier, speel die bal!" Xene speelt de bal, zoals Kyky had gevraagd, naar haar. "Laat maar zien wat je kan, zusje!" Ze rent op me af en schiet de bal recht omhoog. Ik grinnik. Dit trucje hebben we samen bedacht, dit is té makkelijk! En precies zoals ik had verwacht springt Kyky niet naar boven, maar schiet ze naar voren. Ik onderdruk een glimlachje en spring naar de bal. "Hebbes! Ha, je maakt het me veelste makkelijk! Ik ben mede-bedenker hiervan, dat zou je moeten weten!" Ze kijkt boos naar boven. Ik lach. "Shawn, komt ie!" Hij neemt de bal aan en racet meteen naar voren. Maar volgens mij komt zijn tweede persoonlijk weer naar boven. Ik vind dit eigenlijk best wel creepy. "Eeuwige sneeuwstorm!" Shawns schot gaat recht op Nero af. Maar zoals verwacht houdt hij hem tegen. Hij is niet voor niets de keeper van Genesis. Nero gooit de bal meteen weer richting Xene. "Wacht maar, Xene. Ik zal je stoppen!" "Wacht, Mem. Laat mij, ik zal hem stoppen!" Shawn rent snel voor me langs. "Land van ijs!" Maar Xavier heeft er blijkbaar niet zo veel moeite mee. Shawn valt hard achter op zijn rug. Hij kijkt nogal geschrokken. Ik kijk even om me heen. Ik zie dat Axel zijn blik strak op Shawn gericht heeft. Maar goed, Jude heeft de bal weer afgepakt en speelt hem, vanuit de lucht, naar Shawn. ''Neem hem aan!" Roept Axel. Maar waarschijnlijk beseft Shawn zich net iets te laat dat-dat voor hem bedoeld was. De bal gaat uit. Ohw... nee... Opeens vliegt de bal langs me heen, recht op Shawn af. De bal knalt hard tegen Shawns buik aan, waarna hij achterover valt. Ik kijk om me heen. Het was Axel. "A-axel?" "Iedereen kan fouten maken. Da's oké. Maar als jij deze wedstrijd vanaf nu niet serieus neemt, vergeef ik jou dat nóóit! Hoor onze stemmen." Dan klinkt het fluitsignaal weer. De bal gaat over en weer, maar komt op de een of andere manier toch weer bij Shawns voeten terecht. "Kom op! Ik moet Kyky vers- Ik bedoel... wij moeten Genesis verslaan,'' verbeter ik mezelf. Maar dan maken Kyky en Mini-muis (Ik heb geen idee hoe ze heet, eigenlijk) een sliding richting hem. Hij springt omhoog, en het lijkt alsof hij zich iets beseft, ofzo. Eindelijk! Dan kunnen we Genesis en Kyky verslaan! "Dit is mijn antwoord op het perfectie-probleem! Legendarische wolf!" En ja, zelfs Nero hield die niet tegen. Lekker voor je! Het staat 1-1!

Uhm... ja... Mijn blijdschap van toenet is helemaal weggezakt. Het staat 2-1 voor Genesis. Dankzij Xene, Bellatrix en Whittz. "Zeg, Mem,'' verschrikt draai ik me om. Het is Xene. "Waarom heb jij mij nog niet proberen tegen te houden? Ben je bang voor me?" "Bang? Voor jou? Neh, eerder voor Dvalin. Ik denk eerder, dat jij bang voor mij bent." Xene onderdrukt een glimlachje. "Het zal wel. Hou me tegen dan, als je dat kunt." Ik geef hem een dodelijk blik. "Minder praten, meer voetballen graag." Dan probeert hij langs me te komen. Maar het lukt hem niet. Ik hou hem tegen en dat zal ik blijven doen! "Kyky, Bellatrix, meekomen!" Roept hij opeens naar achteren. Verbaasd kijk ik langs hem. Xene maakt er gebruik van en raast samen met Kyky en Bellatrix op het doel af. "Ruimte pinguïn!" Daar waren ze dus over aan het smoezen! 3-1, ik begin me langzamerhand echt af te vragen of we nog wel kunnen winnen...

Shawn en Axel rennen vastbesloten naar voren. Ze zijn iets van plan, dat is te zien. Ze staan naast elkaar, halen uit en raken dan tegelijk de bal. "Koudvuur schot!" Ik sla mijn hand tegen mijn gezicht. Dit is niet veel beter dan die namen van Willy. Maar goed, ze hebben gescoord! 3-2, nog eentje en we staan gelijk! En die? Die ga ik maken! Dat is zeker! dan maak ik deze voor Claude, voor als ik hem nooit meer zie en omdat ik hem misschien toch wel een beetje dankbaar ben... Zijn trainingen hebben toch wel nut gehad. Maar goed, nu moet ik scoren! Maar hoe? Nadenkend blijf ik even stil staan. Ik grinnik. Ik heb een idee. "Kiki, speel naar mij! Ik kan scoren! Ik sta vrij!" Roep ik met een kinderlijk stemmetje. Ze kijkt verward om zich heen. "Mem? Uhm... Ja, hier komt ie!" Ze passt hem zonder verder nog na te denken naar mij. Lachend neem ik hem aan. "Kyky, wat doe je? Jullie zitten niet meer in hetzelfde te-" Roept Bellatrix boos. Ik dribbel snel langs de twee ruziemakende meiden. Waarna ik oog in oog met Nero sta. Denk je dat je mijn schot tegen kan houden?" "Natuurlijk, anders zat ik niet in Genesis," begint Nero beledigd. "Denk je nou echt dat je beter dan mi-" Ik trap hard tegen de bal. "Serieus, Mem. Wat de-" Dan klinkt het fluitsignaal dat er een goal is gevallen. "Wat?" Roept Nero verbaasd. grinnikend kijk ik naar Xene. Hij staart me met open mond aan. "Waarom deed je dat?" Ik draai me om. Het is Kyky. "Hoe bedoel je? Ik deed helemaal niks verkeerd," zeg ik met mijn armen over elkaar heen geslagen. "Dat is valsspelen! Je leidde ons gewoon af!" "Jij trapte er toch in?" "Grr, dat zal je niet nog eens gebeuren!" Gromt ze boos. "Mij misschien niet meer, maar misschien lukt het hen nog een keer," antwoord ik nonchalant, terwijl ik de bal een klein tikje geef. De bal beland inn de voeten van Axel, die samen met Shawn en mark naar voren rent. "Wat? dit meen je niet! We moeten ze tegen houden!'' "Het gaat je niet lukken, Xene. Reken daar maar op." "De aarde!" Nero vlucht het doel uit. Stoer hoor. Echt héél stoer, Nero. Maar Xene en Bellatrix springen ervoor. Maar het lukt ze niet om de bal tegen te houden. Het is een doelpunt. 4-3... Dan klinkt het eindsignaal. Het is doodstil. Totdat het tot me doordringt. "We hebben gewonnen!" "Yeah!"

Bellatrix zakt huilend op de grond. Hmm... Zal ik haar helpen? Ach, waarom zou ik? Ik ben vandaag aardig genoeg geweest! "Mem, het spijt me." Ik draai me om. Zoals verwacht is het weer Kyky. "Wat spijt je?" "Alles. Maar we blijven toch zussen? Dus we moeten het maar met elkaar doen... Niet dat je heel erg bent, of zo,'' zegt ze meteen vluchtig. "Maar in ieder geval; gefeliciteerd, met jullie overwinning. Jullie hebben samen gewonnen. Met jullie hele team." Ik knik dankbaar. "Het s-s-s," er ontstaat een brok in mijn keel. "Laat maar, Mem. Ik doe het je niet aan om dát woord uit te spreken." Lachend geef ik haar een knuffel. "Ik ben blij dat je terug bent, Kyky... Maar even een vraagje; ga je het nu uitmaken met Xene?" "Hij heet Xavier en nee." Nahw... Waaro-'' "Xavier, het spijt me. Voor wat ik jou en je vrienden aan heb gedaan," zucht Vader. "En Lina, ik besef nu pas dat ik zelf ook bezeten was door de Aliusrots. Je hebt me- Nee, jij en je hele team hebben met dat duidelijk gemaakt. Nu besef ik dat het Genesis-project gewoon een grote vergissing was." "Wat?" Opeens staat Bellatrix op. Ze is woedend dat valt wel op, ja. "Hoe durf je? Hoe durf je ons in de steek te laten, na alles wat we voor je hebben gedaan? Je kunt ons niet zomaar achterlaten, lafaard?" Roept ze woedend. Ze schiet een bal hard richting Vader, maar iemand vangt hem voor hem op... Xene

Xene valt hard op de grond. "Xavier!" Kyky rent verschrikt op hem af. "Xavier is alles, oké? Zeg iets, alsjeblieft?" Smeekt ze half huilend. "Waarom deed je dat? Snap je niet wat hij doet? Hij maakt alles waar we voor gevochten hebben belachelijk! We rekende op hem, we hebben voor hem gevochten, we hebben ons voor hem opgeofferd. En toch... Sta jij aan zijn kant? Dit... Dit zal ik je echt nooit vergeven, Xene! Snap je dan echt niet, hoe fout je zit?" Schreeuwt Bellatrix woedend. "Misschien heb je gelijk. Ik snap dat je-je verraden voelt... Ook ik heb dat wel een beetje... Maar luister, we noemen deze man Vader... Betekent dit woord dan helemaal niks voor jullie? Ja, ik weet het. hij is niet mijn echte vader, zo gek ben ik nou ook weer niet. Ik weet precies hoe het zit. Hij heeft me vernoemd naar zijn zoon Xavier, die jaren gelden is omgekomen bij een ongeluk," Zegt Xene... of Xavier steunend op Kyky. "Maar dat maakt me helemaal niets uit. Al ziet hij zijn zoon, in plaats van dat hij mij ziet, maakt mij dat niet uit. Dat is niet belangrijk! En als hij ons op kwam zoeken in het weeshuis voelde het net als kerstmis. Het maakt niet uit dat we vandaag verloren hebben, en dat u kwaad op ons bent. Het enige dat telt is dat... het enige dat telt is dat u... de enige Vader bent die we hebben." "Waaw, Xavier... Ik had geen idee dat je zoveel om me geeft. Ik voel me veer. Maar ik verdien je liefde niet, ik ben een slecht mens," zegt Vader. Hij rolt de bal naar Bellatrix. Ze lijkt even te twijfelen. Maar valt dan toch huilen op de grond. "Ik kan het niet... Ik kan niet op hem schieten... U bent de enige vader die we hebben... U bent de enige die om ons geeft..." Een vader? heb ik die überhaupt ook gehad? Dat moet wel... maar toch... Ik loop naar de bal toe. "Was het de bedoeling dat je als een vader zou moeten voelen? Dat heb ik nog nóóit zo ervaren. Het enige dat ik op Alius kon krijgen was straf! En verder? Af en toe een beetje steun van Kyky en Arrie? Het enige dat nog een beetje leuk was... was... Claude. Maar goed... als Bellatrix niet wil schieten... Dan wil ik!" Roep ik emotieloos. "Mem, wacht even!" Roept Kyky geschokt. "Kom eens." Ik schud hevig mijn hoofd. "Kom, Mem. Heel even maar." Twijfelend loop ik op haar af, maar ik heb voor alle zekerheid de bal wel nog aan mijn voeten. "Mem, leg die bal weg,'' zegt ze voorzichtig. "Waarom zou ik?" "Luister nou gewoon heel even... Leg die bal weg, alsjeblieft." Ik kijk van de bal naar Vader, maar schop hem dan toch weg. "Goedzo, kom nu eens hier." Ik loop naar haar toe, waarna ze haar armen om me heen slaat. "Word heel even rustig, Mem," fluistert ze in mijn oor. "Je kunt niet alles op Vader afreageren. Ook niet, dat onze vader ons in de steek heeft gelaten." "Maar... hij wilde precies hetzelfde bij heel Genesis doen!" Ik wil Kyky van me wegduwen. Maar ze houdt vol. "Kom op, Mem. Rustig, oké?" Ik haal langzaam een paar keer diep adem en duw Kyky dan rustig weg. "Goedzo," fluistert ze zachtjes. Opeens vallen er wat stenen naar beneden. Het begint bij kleine stenen, maar ze worden steeds groter. "Instappen! Allemaal!" Ik kijk om me heen. "Meneer Veteran!" "Kom op, jongens! We hebben niet alle tijd! Instappen!"

We staan buiten. De Academy is ingestort. Mooi... Dan zijn we daar vanaf. Maar Claude... Zou ik hem ooit nog zien? Ik hoop het zo. "Ik ga met Xavie mee, jongens. Coach Hillman zal nu voor jullie zorgen." "Ga je weg, coach Lina?" Coach Lina gaat weg? "Ja, ik wil er nu voor Xavier zijn. maar we zien elkaar nog. Dat beloof ik jullie." Ik zie dat Kyky aan Xavier is gaan hangen. "Moet je echt weg?" "Ik kom terug, belooft. En anders zorg ik er gewoon voor dat ik je weer zie," zegt Xavier, terwijl hij door Kyky's haren woelt. Het verrast me dat ze niet helemaal gek word, omdat haar haren door de war zitten. "Ik zie je snel weer," zucht Kyky. Ze drukt een kus op Xaviers lippen. Ik kijk snel weg. Gadverdamme! Ik hoop niet dat Arrie ook zo klef doet met Nathan! Want dan... Brr, ik moet er niet aan denken! Maar... wacht eens... "We gaan naar Raimon! Naar Arrie en de rest!" Roep ik blij. "Inderdaad, nog even en we kunnen ze alles vertellen," zegt Mark even blij. "Nou, kom op! Instappen!" Ik trek Mark blij de bus in. Als iedereen er in zit. Zie ik dat Kyky nog buiten staat. Ik loop naar haar toe. En zucht. "Het komt wel goed, Kyky. Dat weet... Dat weet ik zeker." "Denk je?" Vraagt ze nog half huilend. "Natuurlijk! Het komt allemaal goed. En trouwens, we gaan Arrie weer zien. Misschien dat-dat je afleid," zeg ik positief. "Ik hoop het maar... Ik hoop het echt..."