Hs 20: Kyky

Ik kijk naar Mar en Xavier. Ze hadden net gekust en Mar was rood, niet dat dat me verbaasd. Ik ben gewoon boos. "Laat me los," zeg ik tegen Jude. Hij heeft me vastgepakt omdat ik op Xavier af wil vliegen. "Nee, eerst kalmeren," zegt Jude. Ik pak snel een briefje uit mijn zak en schrijf erop:
alles gaat goed, let op jezelf.

Dan maak ik er een propje van en gooi het naar Mar. Ze vangt hem op, leest hem snel en steekt haar duim op. Xavier trekt haar hand weer naar onder. Dan kijken die twee elkaar aan en voordat ik weer moet toezien hoe mijn zus zoent met een alïen ren ik weg. Naar de bus, daar ben ik veilig. "Kyky!!! Wacht!!!" hoor ik achter me maar ik ren door.

Ik zit op het dak van de bus als ik Jude aan zie lopen, hij is alleen. "Kyky! Waar ben je?!? Antwoord! Alsjeblieft!" roept hij. "Hier!" zeg ik dan, ik merk nu pas hoe gebroken mijn stem is. Jude klimt ook op het dak van de bus en komt naast me zitten. "Gaatie?" vraagt hij. "Nee, natuurlijk gaat het niet! Mijn zus zoende met een alïen!" roep ik verdrietig uit waarna ik begin te huilen. Jude pakt me vast en troost me. "Het komt wel goed," zegt hij steeds zachtjes. Ik knik uiteindelijk en kijk hem aan. Ik word rood en kijk naar het dak van de bus. Ik leg mijn hoofd op Judes schouder en hij aait er zachtjes overheen. "Ik weet ongeveer hoe je je voelt, geloof me. Ik heb ook zo'n rottijd gehad. Maar dan dat ik Celia moest missen, maar jij en Mar kunnen niet uit elkaar worden gehaald want hoe dan ook jullie weten elkaar terug te vinden," zegt hij. Ik knik en glimlach naar Jude. "Je bent veel mooier als je lacht," zegt hij. Dan worden zijn ogen groot. "Heb ik dat net echt gezegd?" vraagt hij alsof hij verbaasd is over wat hij zelf heeft gezegd. Ik knik. "Het is helemaal niet erg hoor," zeg ik lachend. Jude glimlacht ook. Dan komt hij dichterbij, gaat het dan nu gebeuren. "Kyky! Jude! Waar zijn jullie?!?" Jude trekt snel zijn hoofd terug en ik probeer mijn teleurstelling te verbergen. Dan komt Shawn daar aangelopen. Ik spring van het dak af en loop op hem af. "Jij oen," lach ik. "Hoezo oen?" vraagt hij zachtjes, hij heeft blijkbaar wel door dat dit iets is waarvan ik liever niet heb dat Jude het hoort. "Een paar seconden meer," zeg ik als ik bijna onzichtbaar naar Jude knik. "Je bent verliefd," zegt Shawn plagend. "Jude kom eens hier!" roept hij dan. Ik probeer hem af te kappen door, misschien iets te grote, nee gebaren te maken. "Wat is er?" vraagt Jude als hij aan komt gelopen. "Kom eens hier staan, ik wil zeker weten dat niemand anders het hoort," zegt Shawn. Hij kijkt om zich heen en ik doe hetzelfde. Jude komt naast me staan en Shawn duwt mij richting Jude waardoor ik bijna omval, ik sta dus heel onhandig tegen Jude aan die me meteen overeind helpt. Ik sta nu tegen hem aan en kijk hem in de ogen. "Als jullie dit zelf moeten doen duurt het ook nog eeuwen," zegt Shawn ongeduldig. Hij pakt Judes handen en zet ze op mijn midden en pakt daarna de mijne en gooit ze over Judes schouders. Ik word rood als Shawn onze hoofden naar voren duwt. Ik schud mijn hoofd om aan te geven dat het zo ook wel zelf lukt. Hij laat ons los en Judes hoofd blijft maar dichterbij komen. Dan doe ik mijn ogen dicht en... ik voel Judes lippen op de mijne. Het lijkt alsof ik ergens rondzweef. Zo vergeet ik even alle problemen rondom Mar en Alius. "Wil je verkering?" vraagt Jude als hij zijn hoofd naar achter trekt. Ik kijk hem eerst even aan terwijl mijn mond open en dicht gaat zonder dat er ook echt geluid uit komt en dan knik ik dus maar...