• Hoofdstuk 13 •
In spanning bladerde Lily door het boek heen, bladzijde voor bladzijde werd de spanning hoger opgebouwd. Maar Rose vertrouwde het niet, ze kwamen steeds veder in het boek, maar er was nog geen één keer iets langs gekomen dat ook maar een beetje leek op het litteken. Lily wou net een bladzijde omslaan, toen Rose haar tegen hield.
"Daar!" riep ze, "Daar had het moeten staan. Maar er is een bladzijde uitgescheurd."
"Misschien staat het veder in het boek." En zo werd er nog een bladzijde omgeslagen waar niks van nuttige informatie op stond. En binnen de kortste keren waren ze door het boek heen. Precies op het moment dat Lily het boek dicht sloeg, vloog er een uil binnen. Het dier liet een pakje vallen in de kamer, voor de neus van Rose.
"Van wie is die uil?" vroeg Rose. Niemand antwoordde.
"We moeten hier mee naar een volwassen, dit is duidelijk goed mis. Laten we het niet aanraken, kom!" zei Aaliyah. Ze wou opstaan, maar Rose was sneller en hield haar tegen. Ze pakte Aaliyahs arm vast en trok haar terug.
"Nee." Vervolgens ging ze op de grond zitten en legde haar hand voorzichtig op de doos. Er gebeurde niks. Uiterst voorzichtig opende ze de doos er leek in eerste instantie niks in te zitten, maar zodra de vier nog een keer keken, zagen ze een briefje liggen. Lily pakte het eruit en las met een trillende stem voor wat er op het briefje geschreven stond, met een lelijk handschrift: "Verraders zullen gedood worden, maar moordenaars zullen eeuwige pijn voelen. Houd je ogen open en vrees iedereen. Blijf uit de buurt van volwassenen en al helemaal van mensen met de naam 'Malfoy' of 'Potter' in hun naam. Durf je het wel te doen, voel de eeuwige spijt." Rose en Lily keken elkaar aan met grote ogen. Lacy slaakte een gilletje en Aaliyah giste het briefje uit Lily's handen.
"We gaan hier weg," fluisterde ze. De andere drie waren het er meteen mee eens. Maar de deur van de kamer sloeg dicht en een gekraak klonk door de kamer. Vervolgens klonk er een afschuwelijk woord door de kamer.
"Maar dat is..." meer kon Rose niet zeggen, want boven deur verscheen het teken. Het Duistere Teken. Rose struikelde naar achteren, terwijl ze haar toverstok pakte, die ze altijd bewaarde in de mouw van haar shirt. Met haar toverstok in de aanslag, probeerde ze de dader van verschrikkelijke teken te vinden.
"Wees gewaarschuwd..." de stem, die ook Het Duistere Teken te voorschijn toverde, kwam van rechts. Rose richtte haar toverstok op de lucht waar het vandaan leek te komen.
"Wees gewaarschuwd..." klonk het opnieuw. Rose herinnerde zich een spreuk die ze op dit moment goed kon gebruiken.
"Aparecium!" Maar er werd niemand zichtbaar en dat zou de spreuk wel moeten doen. De persoon begon hard te lachen. Daarna was het opeens stil. Niemand verroerde zich.
"Crucio." De stem had de spreuk uitgesproken over Rose, waarschijnlijk omdat ze hem had proberen aan te laten vallen. Een verschrikkelijke pijn ging door haar lichaam heen. Maar erg lang duurde het niet, want de deur ging open en dicht en toen was de spreuk opgeheven, in mist opgegaan. Rose liet zich langs de muur naar benden zakken. Ze legde haar hoofd in haar handen. Lacy, Aaliyah en Lily namen plaats naast haar.
"D-dat was het Duistere Teken," mompelde Rose met een trillende stem.
"Voldemort," fluisterde Lacy, haar stem klonk angstaanjagend anders dan normaal, hij was niet hoog, mooi en bijna een beetje zangerig, maar dof, zwaar en angstig.
"Voldermort," herhaalde Aaliyah.
"Voldemort," zeiden Lily en Rose tegelijk. Lacy keek hen aan alsof ze een spook had gezien.
"Maar hij kan niet nog een keer herrezen zijn, het is onmogelijk."
"Het hoeft ook niet Voldemort zelf te zijn. Maar één van zijn trouwe volgelingen. Zouden de littekens er ook wat mee te maken hebben?" vroeg Lily. Rose haalde haar schouders op. Ze vond alles maar een beetje onwerkelijk. Waarom zou iemand Lily en zijzelf pijn willen doen?
"Maar waarom wil hij dan op ons wreken en niet op mijn vader en waarom zou hij willen wreken op Malfoy?" merkte ze op.
"Maar... Je vader had pijn aan zijn litteken, hoe kan het dan niet Voldemort zijn geweest?" was Aaliyahs menig, maar veder negeerde ze Roses opmerking. Rose dacht aan alle verhalen die vader eens aan haar had vertelt.
"Geen idee, maar we zijn in ieder geval niet meer veilig in Hogwarts en we kunnen niemand om hulp vragen, " ze keek even kort naar Lily, "betekent dit dat we sowieso ten dode zijn opgeschreven?"
Er zijn nog geen reacties.