You know? I love you.

Justin's pov:
Eindelijk hadden we afgelegd, na de belofte dat we de film die we normaal vandaag gingen zien, dan maar een andere keer gingen zien.
Avatar werd inderdaad aangeprijst als goede film, maar ik had nu geen zin in Avater, of goede films. Alleen in bij Chloë zijn.
Toen ik de kamer inliep, glimlachte ik.
Chloë lag op het bed met haar ogen toe. Ze was duidelijk niet aan het slapen, maar ze had me ook niet gehoord.
Ik ging zo zacht als ik kon naast haar liggen.
'You know? I love you,'prevelde ik in haar oor.
Haar ogen vlogen open en ze knipperde even verbaasd. 'Oh,'verzuchtte ze, terwijl ze terug naast me ging liggen.
Ik boog me terug naar haar toe en net voor onze lippen elkaar raakten, fluisterde ze 'I love you, too.'
Plots klopte er iemand op de deur.
'Justin! Chloë! Komaan!'
Ik schrok. Oeps. Totaal vergeten dat we hadden gezegd dat we er over een halfuurtje zouden zijn.
Ik liep snel naar de deur, terwijl Chloë een beetje met haar haar schudde, en het terug goed probeerde te leggen.
Ik lachte terwijl ik één keer met mijn hoofd schudde. Het viel meteen terug zoals het normaal lag.
'Meisjes,'lachte ik.
Ik deed de deur open en mam stond daar.
'Justin, jullie zouden 5 minuten geleden al beneden zijn,'zei ze verwijtend.
'Ja mam, we komen. Chloë?'riep ik.
'Jahaa! Je suis coming!'riep ze terug.
Mam lachte en ik lachte mee. Het was wel grappig om te zien hoe Chloë met haar tas rondjes door de kamer liep. Ze zocht duidelijk iets.
'Justin? Heb jij mijn portemonee gezien?'
'Nee, Chloë. Het spijt me. Maar die heb je toch niet nodig?'
'Hoezo niet?! Ben je nog nooit met een meisje naar het stad geweest? Dan zou je weten dat ik die wél nodig heb!' Ze keek onder het bed en zuchtte. Ze had hem gevonden.
Ik zuchtte, maar niet van opluchting. Ik wilde zeggen dat ik wel wat voor haar wou kopen, maar ze had natuurlijk haar portefeuille al gevonden.
Ze stopte hem snel in haar tas, pakte haar jas - die ik al voor haar had gepakt - van me aan, en ik sloot de deur. De sleutel gaf ik aan haar, en ze stak hem in haar tas.
'Klaar?'
'Klaar.'
Twee oudere mensen liepen voor ons, arm in arm en met opgeheven hoofd het hotel uit.
We grijnsden naar elkaar en liepen arm in arm, met opgeheven hoofd naar de uitgang van het hotel. Toen we buiten kwamen, barstten we in lachen uit.