Mystery School 11

De hele auto rit hebben we niets tegen elkaar gezegd.
ik stapte de auto uit en zei nog zacht Doei maar ze zei niets terug.
Ik liep maar binnen en mijn moeder was al lang gebeld door nou ja geen idee, maar ze wist het al wel.
ik zei dat ik het er niet over wilde hebben en dat ik alvast ging slapen.
toen ik in mijn kamer was keek ik maar buiten en zag nog steeds de auto van Hayley staan.
Ik zag haar zitten nog steeds precies hetzelfde als ze een minuut geleden zat,
alleen zat ze nu met iemand te bellen..
ze keek de ene keer boos en daarna weer onzeker.
ze keek mijn kant op, ik duikte snel wel.
ik durfde niet nog een keer naar buiten te kijken.
want had ze me nu gezien of niet.
ik vond het raar ik ben me nu aan het verstoppen voor, nou ja, mijn vriendin.
ookal kende we elkaar pas een dag, het voelde of ik haar jaren kende..
als of ik haar in een vorig leven misschien ook heb gezien!
O wacht, nu praat ik net als mijn moeder en dat kon echt niet !
mijn moeder geloofde in al dat soort dingen..
heel irritant meestal.
Ik keek weer naar buiten en zag Hayley nog steeds bellen, ik wist niet wie het was maar ik kon het wel raden..
Het was vast Brent!