Hs 22

"Wat doe je?" Ik kijk verschrikt op en zie Byrons hoofd langzaam dichterbij komen. "Speel nou maar mee, Mark komt eraan," fluistert hij en hij kust me. Ik kus hem terug, ik trek mijn hoofd terug en voel mijn wangen rood worden, ook lijkt het alsof duizenden vlinders in mijn buik rondfladderen. Raar, ben ik dan toch over Mark heen? Ik kijk op en Byron is ook rood, Mark staat ook nog altijd op zijn plek. "Wat schattig we hebben een nieuw stelletje!" roept hij alleen maar. "Ik dacht dat jaloers maken echt zou werken..." zegt Byron bedenkelijk. "Maakt niet uit," antwoord ik en voordat ik het zelf doorheb... kus ik Byron opnieuw. Ik weet gewoon dat Byron verbaasd is want hij verstijfd helemaal. Dan slaat hij ook zijn armen om mij heen. Ik laat los en nestel me op zijn schoot. "Is een band tussen een mens... of alïen, ligt eraan hoe je me ziet," ik moet even lachen, "en een god mogelijk?" maak ik mijn vraag af. Byron kijkt me doordringend aan. "Voor mij ben je nog altijd een god, je hoort tenslotte, voor mij, nog altijd bij het team. Maar ik ga vragen of ik bij Raimon mag," zegt hij. Dan staat hij op. Hij vraagt verder niets of zo! Als hij het trapje op wil klimmen kijkt hij me nog een keer aan. "En een relatie tussen twee goden is wel mogelijk dus... zou je... wil je... verkering?" stottert Byron. Ik knik half verdoofd en dan klimt Byron het trapje af. Ik laat me op mijn rug op het dak van het busje vallen en kijk naar de sterren. Ze lijken dichterbij en feller dan normaal...

"Kyky!!!" hoor ik even later Hurleys stem, ik lig nog steeds op het dak van het Inazuma-busje. "Ik ben hier!" roep ik dromerig terug. Ik staar naar de sterren. "Mark zei al dat je bij de bus was en zoende met... Byron?" zegt/vraagt hij verbaasd. "Ik denk dat ik over Mark heen ben... en een nieuw vriendje heb," fluister ik bijna, ik staar dromerig voor me uit. "Hallo, aarde aan Kyky!" hoor ik opeens. "Wat?" vraag ik verward. "Ik vroeg: hoe kan je hem leuk vinden? Niet dat hij slecht is of zo, maar hij is zo anders dan Mark en eerst was je zo gek op Mark," zegt Hurley als hij mijn boze blik ziet bij de vraag. "Ik... weet het niet, het ging vanzelf," antwoord ik. "Kom mee, ik denk dat je Byron wel welkom wil heten in Raimon Eleven," zegt hij. "Echt waar, mag hij blijven!" roep ik blij uit als ik met een behendige sprong van het dak af spring en met een enorme vaart naar het hostel ren waar Raimon nu verblijft. Ik sprint naar binnen en ren Jude omver die net naar buiten wil lopen. "Sorry!" roep ik rennend. Ik kom in de woonkamer in en heb teveel vaart om af te rennen voordat ik bij het groepje jongens ben. "HELP, IK GA BOTSEN!!!!!!!!" roep ik dus maar in een poging om te stoppen. Iedereen gaat aan de kant op Byron na, die vangt me behendig op VOORDAT ik tegen de muur op knal. Iets dat een Mark of Hurley niet gelukt was. Ik kijk verbaasd op. "Bedankt," zeg ik terwijl mijn hoofd in de buurt komt van een tomaat. Ik ga rechtop staan en Sue roept natuurlijk meteen, ik had haar nog niet opgemerkt, "AAH, alïen. Eric ik red je!" Ze wil Eric meetrekken maar die blijft staan. "Iemand moet jou redden," zegt hij geïrriteerd. Dat word volgens mij zijn standaard excuus tegen Sue. "Oké, maar doe voorzichtig dat ze je hersenen niet opeet," zegt Sue. "Ik hou het meest van vrouwelijke hersenen," zeg ik uitdagend en Sue rent gillend weg. "Wat een schijtluis," zeg ik. Ik haat haar echt! "Ik had gehoord dat je mocht blijven," zeg ik an tegen Byron. "En daarvoor die snelheid?" vraagt Jude verbaasd die, blijkbaar, achter mij de zaal weer in is gekomen. Ik knik. "Jepperdepep," zeg ik blij. "Want Byron en Kyky..." roept Mark al, ik kap hem af door zelf te roepen: "we hebben verkering!" Iedereen kijkt ons verbaasd aan en ik voel mijn wangen rood kleuren. Ik kijk naar Byron en ook hij is rood. Ik kijk hem aan en zie dat hij ook rood is. Ik ga tegenover hem staan en hoor Hurley nog zeggen: "Boh, waarom moest je zo snel rennen *hijg hijg*?" Voordat ik Byron kus en ik verdwijn in de wolken. Nu weet ik het zeker, ik kan alles aan en dat met Xavier zal ook wel goed komen. Met hem aan mijn zijde kan ik alles aan... Net als vroeger toen ik nog bij Zeus zat!!!!!!!!!!!!!!

Ik wil iedereen die dit verhaal heeft gelezen bedanken voor het lezen!