Hoofstuk 2: De stem

Die nacht werd ik wakker van getik tegen mijn raam. Het was Jake, die steentjes naar boven gooide. Ik werd er gek van, en opende het raam om te zeggen dat hij moest stoppen. ‘Ik hoor je wel!’ zei ik. ‘Mooi!’ zei Jake. ‘Kom je beneden? We gaan een geest zien!’ Ik pakte mijn tas en klom uit het raam. Ik was te lui om mijn pyjama uit te trekken. Ik kon het bos wel in met mijn veel te grote T-shirt, korte broek en vertrapte laarzen. Toen Jake mijn net-uit-bed look zag, begon hij heel hard te lachen. ‘Geweldig!’ zei hij. ‘Dit is echt het toppunt van luiheid!’ ‘Pff!’ zei ik. ‘Je kent me toch?’ ‘Dat is waar.’ zei Jake. We liepen samen richting het bos, dat vlakbij mijn huis lag.

Ik voelde me helemaal op mijn gemak in het bos. Het was een beetje mijn tweede huis. Al mijn vrije tijd bracht ik er door. Mijn moeder werd er soms gek van. Die wou natuurlijk dat ik mijn tijd nuttig zou gebruiken, met het maken van huiswerk en het helpen met huishouden. ‘Daar is het!’ zei Jake opgewonden. Hij rende richting een oude poort. Meer was er niet te zien. ‘Ehhh…’ zei ik. ‘Weet je zeker dat het hier is? Er is hier geen begraafplaats.’ ‘Dat is er wel!’ zei Jake kwaad. ‘Ik heb het zelf gezien!’ ‘Jake, jij ziet altijd rare dingen.’ zei ik. ‘Weet je nog die keer dat je dacht dat je Bigfoot had gezien? En het toen bleek dat het gewoon een harige man was?’ ‘Dit is anders!’ zei Jake. ‘Er is hier en begraafplaats, ik weet het zeker! Ik moet gewoon zoeken!’ Hij voelde langs de randen van de poort. ‘Hebbes!’ zei hij plotseling. Hij haalde een hendel over en de poort ging open. Nu was er duidelijk een begraafplaats zichtbaar. ‘Maar hoe…’ zei ik geschokt. ‘Het is een geheime begraafplaats!’ zei Jake. ‘Alleen de meest legendarische mensen worden hier begraven! Het moet geheim blijven, omdat de meeste mensen hier zogenaamd ‘verdwenen’ waren.’ ‘Ongelofelijk…’ zei ik. Ik had al veel rare dingen gezien in mijn leven, maar dit was het toppunt. ‘Kom je?’ zei Jake. Hij liep de begraafplaats in. ‘We hebben een missie! De geest vinden!’ Voorzichtig liep ik achter Jake aan. Ik had hier een slecht gevoel over...

Jake had gelijk. De meest legendarische mensen waren hier begraven. Ik zag graven met namen zoals Blauwbaard en de Vliegende Hollander erop. ‘Ik zie dat je bij de graven van beroemde piraten staat!’ zei Jake. ‘Cool hé? Ze bestonden dus echt!’ ‘Ik weet niet wat ik hier van moet denken.’ zei ik. ‘Het is allemaal nogal… vaag.’ Jake zei niks terug. Hij stond daar gewoon, onbeweeglijk. ‘Jake?’ vroeg ik. ‘Jake, kun je me horen?’ Geen antwoord. ‘Jake, dit is niet grappig!’ zei ik bang. ‘Stop ermee!’ Weer niks. ‘Je vriend kan je niet horen.’ zei een stem. ‘W-wie is daar?’ vroeg ik. ‘Wie ik ben is niet belangrijk.’ zei de stem. ‘Alles wat jij moet weten is dat je vriend hier nooit had moeten komen. Hij is te nieuwsgierig. Dat kan ik niet gebruiken.’ ‘Wat bedoel je?’ vroeg ik. ‘Wat ben je met hem van plan?’ ‘O, niks.’ zei de stem lachend. ‘Het enige wat ik wil is een antwoord op deze vraag. Ben jij de dochter van Lucas?’ ‘Wie is Lucas?’ vroeg ik. ‘Dat is niet belangrijk.’ zei de stem. ‘Ik wil gewoon antwoord! Ben jij zijn dochter?’ ‘Ik weet het niet!’ zei ik bang. ‘Fout…’ zei de stem. ‘Je weet het wel. Je wilt het me gewoon niet vertellen.’ ‘Ik weet echt niet waar je het over hebt!’ zei ik. Ik begon te huilen. ‘Hmm… Je meent het.’ zei de stem. ‘Vreemd, ik dacht echt dat jij het was. Dit is nogal ongemakkelijk.’ ‘Laat mijn vriend vrij!’ zei ik dapper. ‘Ja ja!’ zei de stem. ‘Maar waar ga ik nu zoeken? Lucas zei dat zijn dochter hier woonde. Skyler kan niet ver zijn…’ ‘Wacht, hoe weet jij mijn naam?’ vroeg ik verbaasd. ‘Jou naam is Skyler?’ vroeg de stem. ‘Je bent het dus wel! Ik heb je gevonden! Lucas zal zo trots op me zijn!’ ‘Wie ben jij?’ vroeg ik. ‘Daar kom je later wel achter.’ zei de stem. ‘Ik moet nu terug naar Lucas. Hij moet weten dat zijn dochter hier is!’ Jake begon weer te bewegen. ‘Doei!’ riep de stem. Toen verdween het. ‘Kreun…’ zei Jake. ‘Wat… was… dat…?’ ‘Ik heb geen idee.’ zei ik. Die stem had het over zoveel dingen, ik kon het nauwelijks volgen. Ik ben de dochter van een Lucas, Jake weet te veel… Wat betekende dit allemaal?