Hs 17

Ik stamp zonder te kloppen Vaders kamer binnen en trek Jordan met me mee. "Wat doen jullie hier zomaar nog?" vraagt hij. "Ik wil hier weg en vind dat je de teams die hebben verloren misschien moet steunen in plaats van aan de kant te schuiven!" roep ik kwaad. "Ik begrijp je maar dat zijn de regels," zegt hij rustig. "Mooi voor die regels, ik vind dat je nu je excuses mag aanbieden," zeg ik als ik Jordan naar voren duw. Vader kijkt me vragend aan. "Waarvoor excuses?" vraagt hij. Ik trek Vader aan zijn arm mee en zet hem tegenover Jordan. "Leg jij maar eens uit hoe jij je voelt," zeg ik tegen Jordan. "Wij hebben verloren en zijn aan de kant gezet als oud vuil dat af en toe nog een klusje moet opknappen," herhaalt hij. Zijn stem word met elk woord zachter maar hij zei het. "Maar toch moet ik de regels handhaven," zegt Vader. "Jij hebt ze gemaakt, jij kan ze veranderen," zeg ik als ik een stap in Vaders richting doe. Ik zie een verdwaalde aliusbal in de hoek van de kamer liggen en loop erop af. Ik heb mijn voet al opgetild om ertegenaan te trappen als ik me realiseer: ik wil niet zo worden als Xavier, Torch, Gazel en... die creep... Dvalin. Ik laat mijn voet zakken en loop weg.

"Kyky!!!" Ik hoor voetstappen naderen en weet dat ze van Xavier komen. Ik blijf staan. Niet meer wegrennen voor problemen. "Kyky, daar ben je?" Een hijgende Xavier staat voor me. "Wat moet je?" vraag ik nors. "Ik heb je overal gezocht, waar was je?" vraagt hij. "Eerst zwerfde ik gewoon wat rond door de gangen totdat ik Jordan tegenkwam. We hebben even gepraat en toen ben ik erachter gekomen wat jullie hem aandoen, daarom ben ik naar Vader gegaan en hopelijk begrijpt Vader dat hij een vreselijke idioot is," leg ik rustig uit. "Je hebt wat?!?" roept Xavier meteen wat voor Torch een aanleiding is om naar buiten te komen, waarom hebben we nou net voor zijn kamer een discussie. "Wat is er aan de hand? Het is elf uur dat weten jullie toch wel?" zegt hij duf. "Ja, dat weet ik want ik kan kloklezen," antwoord ik sarcastisch en ik richt me weer tot Xavier. "Ik heb Vader aangesproken dat het niet kan wat hij doet en heb bijna een bal op hem afgetrapt meer herinnerde me toen; ik wil niet worden zoals jullie," ik kijk Xavier en Torch aan. "Ik zou nooit een bal op Vader aftrappen!" zeggen ze tegelijk. "Nee, maar wel op schoolgebouwen of andere mensen. Zo doen jullie anderen pijn," zeg ik. Het blijft even stil. Torch is een beetje, heel erg, uit het veld geslagen en stapt gauw zijn kamer weer in waarna de deur dichtgaat. "En jij? Wat vind jij? BFF?" zeg ik. "Ik...ik..." zegt hij en dan loopt ook hij weg. "Ren maar weg voor je problemen, kom je ver mee!" roep ik hem na. Ik weet dat dit een gevoelige snaar raakt want dat zou het bij mij ook hebben gedaan. "Wat zei je?" Ik zie zijn ogen vuur spuwen. Oeps... ik wou alleen dat die me gelijk gaf, want dat had ik voor mijn gevoel ook, maar niet dat zijn alïenkarakter weer naar boven kwam. "Xavier, doe rustig," zeg ik zo rustig mogelijk maar ik kan niet vermijden dat er nog iets van angst doorklinkt in mijn stem. "Doe rustig, ik wou alleen een antwoord," zeg ik nu echt bang. "Ik ren niet weg voor mijn problemen," sist hij. Nu ben ik boos, hij was toch degene die net wegliep. "Dan geef me verdomme antwoord!!!" roep ik in zijn gezicht. Zijn gezichtsuitdrukking veranderd, hij lijkt nu bang. "Oké, ik ben het ook niet eens met alles wat Vader doet. Maar ik moet toch iets," en dan loopt hij weg. Ik blijf alleen achter en heb bijna geen keus dan naar mijn eigen kamer te gaan. Morgen probeer ik te ontsnappen, neem ik me nu alvast voor.

"Morgen," hoor ik Isa zeggen. "Wat was dat gister tussen jou en Xavier?" vraagt ze meteen als ze ziet dat ik wakker ben. Ik heb vannacht zowiezo heel weinig geslapen. "Ooh, gewoon een meningsverschil," antwoord ik. "Nu de waarheid," dramt ze door. Ik heb hier geen zin dus leg ik maar meteen uit wat er is gebeurd. "Heftig, ik wist niet dat hij ook zo... gemeen kon zijn," zegt Isa. Ze is duidelijk verward. "Ik ook niet, maar na vandaag ben ik weg," zeg ik en ik kleed me aan. "Kun je me ziekmelden voor de training?" vraag ik. "Hoezo?" krijg ik terug. "Ik ga ontsnappen en moet toch een smoes hebben," zeg ik eerlijk. "Hoho, jij gaat niet ontsnappen. Jij weet niet wat de beste plekjes zijn, dus ga ik met je mee," brengt ze ertegen in. Ik ben heel even met stomheid geslagen. "Wacht, wat?" vraag ik verward. "Jep, Xavier gaat jou toch niet zoeken en als we er beiden niet zijn dan weet hij ook wel dat ik bij jou ben en volgens mij heeft hij even geen zin in jou," zegt ze. "Oké, ik ga mijn spullen pakken," zeg ik. Isa wil de deur uitlopen. "Wat ga je doen?" vraag ik dus maar. "Eten pakken en een aliusbal, dan overleef je tenminste en die aliusbal is omdat je volgens mij niet echt genoeg geld bij je hebt voor een vliegtuig," legt ze uit en ze verdwijnt. Ik vind een foto van mezelf bij Raimon en eentje van mezelf bij Genisis. Ik pak ze beiden in. Alhoewel ik nu ruzie heb met Xavier wil ik deze foto toch bij me hebben, gewoon voor de zekerheid...