Hoofdstuk 2

Toen we er eindelijk waren, zag het eruit als een hele lege kamer. Ik was best opgelucht meer dan Coco kan zeggen.. Hij keek verdacht rond. Ik keek mee "Wat zie je?" vroeg ik "Op dit moment niets.." antwoordde hij "Maar laten we onze oren en ogen geopend houden.." hij bleef maar kwekken terwijl ik rond keek "Aaaaaah!" onderbrak ik "Een zwembad!" Ik ging er zo snel mogelijk naar toe en sprong erin "Hihi kom je nog?!" riep ik. Coco draaide zijn ogen naar me en liep langzaam naar me toe. "Het is maar een zwembad hoor" zei hij. Hij liep verder...verder...en verder en toen stopte hij gewoon! "Ahem!" riep ik. "Stil Anna!" gilde Coco woedend terug "Hoor je dat niet ofzo?!" Ik schrok van zijn toon en slikte "Wat dan..?" "Ik zei STIL!!" Ik schrok nu heel erg en bleef stil.. Coco liep verder de stoffige kamer door. Maar niet alleen zijn pootjes kon je horen.. "Hisssss!" een eng geluid achter me en pats, kei hard werd ik in mijn gezicht gemept. "Anna!" ik kon Coco's stem horen.. "Anna sta op... NU!" hij rende naar me toe maar kon niet dicht bij komen.. Om eerlijk te zien voelde ik me niet zo goed... "C-coco?" mijn zicht verdween... "ANNA!