Hs 6: Kyky

Ik sta samen met Mar op het voetbveld. "Sorry, ik weet niet wat me bezielde. Ik was van streek omdat het... ik... wil terug naar Raimon," zeg ik eerlijk en ik stort in. Mijn knieën begeven het en ik zak in het gras in elkaar, huilend. "Kyky, het komt wel goed..." probeert Mar me onhandig te troosten. "Dat kan jij wel zeggen want jij vind het hier volgens mij wel best met Xavier," zeg ik en ik snuif. "Ja, maar ik mis Raimon ook," brengt ze ertegen in. "Dan nog, ik wil terug naar Jude," zeg ik eerlijk. "Ik begrijp je wel," zegt ze. Voor mij voelt het alleen alsof ze me niet begrijpt alsof ze... ze... een alïen gaat worden bij Xavier. "Ik wil gewoon niet dat je een alïen word," zeg ik dan maar eerlijk. "Het zijn geen alïens," zegt Mar. "Welles," antwoord ik. "Nietes," zegt Mar en zo beginnen we een kinderachtig welles-nietes spelletje.

Na tien keer welles en nietes naar elkaar te hebben geroep geef ik het op. "Anders dan vind jij dat het geen alïens zijn en vind ik van wel," zeg ik en ik loop het voetbalveld af. Ik loop door de gangen als ik Xavier tegenkom. "Hey, waar is Mar?" vraagt hij. Dit vraagt hij dus aan de verkeerde. "Op het voetbalveld maar als jij haar met je alïenvingers durft aan te raken heb je een probleem," sis ik en ik loop weg. "Duidelijk," hoor ik Xavier mompelen. "Wat zei je?" vraag ik niet meer lichtjes geïrriteerd maar boos. "Je bent wel heel duidelijk, je haat dit alles wat behoorlijk overdreven is," zegt Xavier en op dat moment kan ik me niet meer inhouden. Ik ren op hem af en tackel hem. Hij ligt opnde grond en ik wil hem een trap verkopen als Mar aan komt gelopen... Oeps...