#31 Talk? Talk. Talk?

POV Gibbs


Zenuwachtig loop ik naar de balie van het ziekenhuis. "Is Mark aanspreekbaar vandaag?" De zuster schudt haar hoofd. Ik zucht en voel best woede opborrelen, maar beheers mezelf. Ik slof weer naar buiten. Mijn telefoon gaat. De tonen van ''You can be King again'' vullen de ruimte. Ziva.
'Ziva?' vraag ik kort.
'Gibbs,' ze klinkt buiten adem.
'Wat is er?' zeg ik kort, maar vriendelijk.
'Ik- ik word achterna gezeten.' Nadat ze die woorden uitsprak viel de verbinding weg.
'K-om sn-el...' was het laatste wat ik wist op te maken uit het bericht.

'McGee,' ik liep snel zijn kamer in. 'Kan jij hier dit telefoontje traceren? Het is Ziva,' mijn stem stokt even.
'Euh.... Ja,' zegt hij haastig. Ik geef mijn mobieltje aan hem en McGee begint ermee.
Intussen bel ik DiNozzo en Bishop.

'DiNozzo, je moet nú komen,' zeg ik autoritair.
'Wat?' vraagt hij voorzichtig.
'Ik leg het zo wel uit, maar schiet op,' mijn stem klinkt haastig.
'Euh, okeee,' antwoord hij droog. Ik hang op. Direct daarna bel ik Bishop.
'Nu komen Bishop,' zeg ik nog korter dan bij DiNozzo.
'Wa-' ik kap haar ruw af.
'Ik leg het zo wel uit, schiet op,' antwoord ik geïrriteerd.
'Ik heb het baas,' zegt McGee.
'Waar vandaan?' Vlug kijk ik hem aan.
'The Washington Bridge,' zegt hij snel. Net op dat moment komen Bishop en DiNozzo binnen.
'Let's go,' zeg ik snel terwijl ik direct weer richting de uitgang loop.

'Wat is er nou?' zeurt DiNozzo.
'Ziva belde, ze werd achtervolgd en de verbinding viel weg,' vertel ik haastig, terwijl ik gefocust doorrijdt. Bishop en DiNozzo kijken elkaar zwijgend aan, hopend dat het niets ergs is...


POV Ziva
Twee gewapende mannen staan nonchalant tegen de brug, maar een kijkt steeds in mijn richting. Ik doe alsof het mij niet opvalt, maar het valt mij heus op. Telkens als ik een stukje verder loop, lopen ze weer achter mij aan. Ik laad mijn wapen al voor het geval dat, maar ik kan echt niet op zo'n toeristische trekpleister blijven. Dan zullen er gegarandeerd doden vallen en dat is niet de bedoeling.. Ik weet niet wie de mannen zijn en wat ze van mij moeten, maar intussen ren ik een stuk verder. Ik moet en zal afstand van ze creëren. Ik hoop dat Gibbs intussen actie aan het ondernemen is, maar ik weet het niet. Hij heeft McGee waarschijnlijk mijn eerste telefoontje laten traceren, maar ik heb intussen al een stuk afstand van de plaats waar ik heb gebeld en dat maakt de kans groot dat ze mij niet zullen vinden...

Ik verstop mij in een tuin van iemand. Als ik stemmen hoor ril ik. De stem komt mij bekend voor, maar wie het is? Ik houd mijn adem in, hopend dat de rimboe aan planten in de tuin mij verstopt. Als de poort open gaat blijf ik roerloos stil zitten...