Hs 16: Kyky

De oefenwedstrijd is afgelopen en natuurlijk hebben wij gewonnen. Ik loop het kleedlokaal uit en zie Xavier aan het eind van de gang staan. Ik wil naar de andere kant lopen maar hij loopt achter me aan en pakt mijn arm vast. "Laat me nou los," zeg ik terwijl ik me omdraai. "Nee, luister nou even," zegt hij. Ik zet mijn hand tegen de muur en leun erop. "Oké," zeg ik terwijl ik ongeduldig tegen de muur tik. "Waarom rende je weg?" vraagt hij. "Omdat ik, nadat je me een kus op mijn wang gaf, niet meer wist of ik nou jou of Jude leuk vond maar nu weet ik het..." zeg ik en ik kus Xavier. We blijven even zo staan niet bewust van wat er om ons heen gebeurt. Ik trek mijn hoofd terug en zeg: "ik vind jou leuk en Jude is gewoon mijn beste vriend," Dan draai ik me om. "Wil je verkering?" vraagt Xavier. Ik knik en loop weg, dit moeten Arrie en Mem weten!

Ik stap onze kamer binnen en roep: "Arrie, Mem!" "Wat is er?" vraagt Mem als ze binnenstapt. "Waar is Arrie? Ze was toch ziek?" vraag ik verward als ik de kamer check. "Dat was een excuus om te ontsnappen, dat zei ze toch," antwoord Mem beduusd. "Ooh... Oké, dat was dan haar keuze en niet ons probleem," zeg ik dan hard. Ik weet niet waar dit vandaan komt maar dit is wat ik vind en... ik weet niet maar een deel in mij zegt dat dit niet goed is. Mem kijkt me verbaasd aan. "Wat wou jij dan zeggen?" vraagt ze na een tijdje. "Ik heb een vriendje!" roep ik blij uit. "Nee... toch niet Xavier," kreunt Mem. Ik knik blij en Mem kijkt zuur. "Wat is er?" vraag ik als Mem zuur blijft kijken. "Xavier is een alïen!" zegt Mem. "Ik kan ook niks goed doen!" roep ik plots uit en dan stamp ik boos uit. Iets in mij zegt weer: dit is niet goed, maar ik luister alleen naar mijn boosheid.

Als ik in de eetzaal aankom zitten daar al veel mensen te wachten tot het eten word opgediend. Merendeels is van Genisis en ik weet dat ze hun overwinning vieren. "Kyky, kom erbij. Dit is voor onze overwinning," zegt Xavier. Hij staat met nog wat kinderen op een tafel. Ik loop naar de tafel en Xavier steekt zijn hand uit. Ik pak hem aan en Xavier trekt me de tafel op. Ik wankel even maar weet dan toch mijn evenwicht te houden. "Lukt het?" vraagt iemand achter mij. Het is Isabella. "Het gaat juist geweldig, eerst de wedstrijd en daarna..." ik kijk Xavier aan. Hij slaat een arm om mijn schouders en roept dan zodat iedereen het hoort: "ik heb een topvriendin! Kyky!" Wat lief!!! Denk ik, ik zeg het maar niet hardop want dan weet ik dat iedereen me een softie vind. Isabella kijkt er wat zuur bij. "Heb jij er net als Mem ook al wat tegen?" vraag ik geïrriteerd. Iedereen heeft iets tegen mij, volgens mij. "Ja, kom mee," sist ze en ze loopt naar de gang. Ik spring van de tafel af en loop achter haar aan. Eenmaal op de gang ontploft ze. "Je weet dat ik Xavier leuk vind, waarom?!?" vraagt ze terwijl ze haar stem een flink stuk verheft. "Omdat ik hem ook leuk vind!" zeg ik boos en dan stamp ik terug naar de groep. Dat zij Xavier leuk vind betekent niet dat ze de enige is. En, jammer voor haar, maar Xavier vind mij leuk en niet haar. Waarom doe ik zo gemeen? vraag ik dan aan mezelf. Ik weet het niet en ga naast Xavier staan. Hij geeft me een kus op mijn wang en ik voel mijn beide wangen erdoor branden. "Oeoeoeoeoeh!!!!!!" roept iedereen natuurlijk meteen. Dat deze mensen chagrijnig en hard overkomen tegenover Raimon betekent niet dat ze hard zijn tegen hun team, bedenk ik me. Dus waarom waren Mem en Arrie zo... bang... of... meer afstandig tegen ze? Wacht, Mem en Arrie waren afstandig vanwege de ontvoering. Schiet me te binnen. Ik schud met mijn hoofd om de negatieve gedachte over Mem en Arrie kwijt te raken. Wat is er toch met mij aan de hand? Ik spring van de tafel af. "Wat ga je doen?" vraagt Xavier. "Even naar mijn kamer," antwoord ik. "Ik loop wel even mee," zegt hij en zo lopen we samen naar de kamer van mij en Mem. Ik stap binnen en Xavier kijkt de kamer rond waarna hij vraagt: "waar is Arrie? Ze is toch ziek?" "Ze is ontsnapt en heeft dat als excuus gebruikt," antwoord ik. "Oké, ik ga hiermee even naar Vader," zegt hij als hij mij een kus geeft. Ik voel dat ik geduwd word en ik zie dat Mem me duwt. "Niet kussen met die alïen, dalijk word je er zelf ook een," zegt ze als ze me omver duwt. Xavier helpt me overeind. "Ik denk dat ik niet gewenst ben, doei," zegt hij. Ik zwaai naar hem en blijf, nadat hij de deur dicht heeft gemaakt, nog een hele tijd naar de deur staren. "Niet zo dagdromen over die alïen," zegt Mem dan als ze me nogmaals duwt. Ik duw haar dan omver en ze valt op de grond. "Stop met duwen, Xavier is geen alïen!" roep ik verontwaardigd. Ze kan mijn zusje zijn maar dat is nog geen excuus om te zeggen dat mijn vriendje een alïen is. Wat hij niet is! Ik loop boos naar de badkamer en laat Mem verbaasd achter...