Hoofdstuk 20

Toen Nouvelle zich losmaakte van Draco, waren ze opeens alleen. Matthew was er blijkbaar vandoor gegaan. Niet dat dat zo onbegrijpelijk was, want hij was wel het derde wiel aan de wagen geweest. Nouvelle liet haar armen van Dracos schouders glijden en zuchtte zachtjes. Ze herinnerde ze opeens weer waarvoor ze ook al weer naar het bos gekomen was. "Wat deed jij hier nou eigenlijk?" Vroeg ze achterdochtig. Nouvelle geloofde namelijk niet dat Draco gewoon van nachtwandelingetjes hield. Maar Draco ontweek haar blik en negeerde de vraag. "We moesten maar eens teruggaan, denk je niet?" Hij vlocht zijn vingers in die van haar en trok haar mee het bos uit. In het begin mopperde Nouvelle nog een beetje, maar Draco negeerde het gewoon. Na een tijdje gaf ze op. Chagrijnig trok Nouvelle haar hand los en ging een meter verder lopen. Draco grinnikte zachtjes, en daar kon Nouvelle al helemaal niet tegen. "Het is heus niks belangrijks hoor." Stelde Draco haar gerust. Maar Nouvelle had hem goed in de gaten gehouden, en alles wees erop dat hij loog. Zijn nonchalante manier van praten, hoe hij de andere kant op keek en vooral hoe hij moeizaam slikte nadat hij gesproken had. "Als het niet belangrijk is, waarom mag ik het dan niet weten?" Drong ze koppig aan. Draco legde zijn hand in haar middel en trok haar tegen zich aan. Maar Nouvelle wilde zich niet laten afleiden. Ze had hem heus wel door! Ze rukte zich los en keek hem met grote, vragende ogen aan. Draco zuchtte diep en fronste. Nouvelle kon er niet tegen hoe hij haar weigerde aan te kijken. Hij keek gewoon over haar hoofd heen, alsof ze er helemaal niet was. "Je wil het niet weten." Mompelde hij sceptisch tegen de lucht boven Nouvelles hoofd. "Jawel, waarom vraag ik het anders?" Antwoordde Nouvelle vastberaden. Ze kwam er nog wel achter. Draco keek haar opeens weer aan, met een wazige blik in zijn ogen. "Je moet niet zo nieuwsgierig zijn. Dat is niet goed voor je." Zei hij plagend, waarna hij een kusje op haar neus gaf. "Ik ben nie-" Draco legde zachtjes zijn vinger op haar lippen. "We praten er morgen nog wel over, oké?" Nouvelle wilde er met alle macht tegenin gaan, maar ze zweeg. Ze vroeg zich af of de invloed die Draco op haar had, wel gezond was. De rest van de weg liepen ze zwijgend en hand in hand. Toen ze aan de rand van het bos gekomen waren, merkte Nouvelle meteen dat Draco onrustig werd. Ze begreep al snel waarom. Professor Sneep stond hen op te wachten aan de ingang van de school. "Gezellige nachtwandeling gehad, Malfoy? Lacroix?" Sneep keek op hen beide neer en schudde afkeurend zijn hoofd. Professor Sneeps blik bleef op hun verstrengelde handen hangen, en Draco liet meteen los. Nouvelle keek Draco vanuit haar ooghoeken aan. Die twee hadden toch altijd al een redelijk goede bang gehad? Waarom leek Draco nu opeens bang van Sneep te zijn? "Het is verboden om 's nachts op het terrein rond te zwerven." Ging Sneep verveeld verder. "Wellicht hebben jullie beide geluk gehad dat jullie levend uit dat bos zijn geraakt." Nouvelle onderdrukte met grote moeite een lachje. Ze waren zeker meer dan een uur in dat bos geweest en ze had niet één keer de aanwezigheid van enge beesten opgemerkt. Ze begon ernstig aan het verboden bos te twijfelen. Was het wel zo gevaarlijk als men zei? "Ik verwacht jullie morgen beide in mijn kantoor voor strafwerk." Draco zuchtte. Professor Sneep aarzelde even. "Nee, wacht. Niet samen. Draco eerst." Tevreden draaide hij zich om en beende de school binnen. Nouvelle keek opzij naar Draco. Die keek strak voor zich uit. Gatver, strafwerk bij Sneep.
De volgende ochtend vertrok Draco met tegenzin naar het kantoor van professor Sneep. Nouvelle bleef achter in de leerlingenkamer. Ze wachtte tot Lauren wakker zou worden, want ze had nog wel wat te vertellen.
Maar Lauren kwam niet opdagen. En Nouvelle hield niet van wachten. Ze vond dat ze eventueel al langzamerhand naar het kantoor van Sneep kon vertrekken.
Onderweg kwam Matthew langs haar lopen. "Waar ga je heen?" Vroeg hij, even vrolijk als altijd. "Strafwerk maken bij Sneep." Mompelde Nouvelle geïrriteerd. "Hoe oneerlijk! Jij was ook in het bos en jij bent niet betrapt." Matthew glimlachte trots. "Tjaa, dan had je maar met mij mee moeten gaan hè." Hij klakte met zijn tong en deed een overtuigende wenkbrauwwiebel. Nouvelle rolde met haar ogen, maar ze moest toch lachen. Hoe kreeg hij dat toch steeds weer voor elkaar? Het bleef even stil. Ze waren nu bijna aan Sneeps kantoor. "Jeetje, Nouvelle. Wat zie je toch in hem?" Dacht Matthew luidop. Hij schudde lichtjes grijnzend zijn hoofd en keek Nouvelle nieuwsgierig aan. Nouvelle lachte vrolijk. "Ik ga het niet proberen uit te leggen. Je zou het niet begrijpen!" Bracht ze uit. Matthew keek een tikkeltje beledigd. "Ik ben een Ravenclawer hoor..." Pruttelde hij. "Maar geen erg romantisch type!" Grinnikte Nouvelle. Ze dacht terug aan die keer in de gang. Maar nu was ze niet meer bang voor hem. Ook al begreep ze nog steeds niet waarom hij dat deed. "En Draco wel zeker?" Zei Matthew sarcastisch. Zijn wenkbrauw schoot als vanzelf omhoog en hij keek Nouvelle uitdagend aan. Zij haalde haar schouders op. "Je zou het niet begrijpen, Matthew." Herhaalde ze. "Je hebt gelijk. Ik begrijp het inderdaad niet." Matthew streek een keer door zijn haar. "Jullie maken constant ruzie." Nouvelle beet lachend op haar onderlip. "Nee hoor. Dat is gewoon..." Ze maakte haar zin niet af. De deur van het kantoor ging open en Draco kwam naar buiten. Toen hij Nouvelle zag, glimlachte hij. Maar toen hij Matthew zag, verdween die glimlach als sneeuw voor de zon. Nouvelle voelde meteen dat er iets niet pluis was. En ja hoor, Draco trok alweer zijn toverstok. "Draco!" Riep Nouvelle ontzet. "Je kan hem niet zomaar vervloeken, Draco!" Wees ze hem streng terecht. Matthew ontspande alweer. Hij wist wel wat er nu ging volgen. Wéér een liefdevolle discussie tussen die twee. "En jij kan hem niet telkens redden, Nouvelle." Draco klemde zijn kaken op elkaar. Hij keek Matthew woedend aan. "Dat heeft er niks mee te maken." Zei Nouvelle koppig. "Jawel..." Draco stopte zijn toverstok weer in de binnenzak van zijn gewaad. "Maar het is al goed. Het is sowieso onfatsoenlijk om dit varkentje te wassen waar jij bij bent." Hij glimlachte hooghartig en maakte aanstalten om door te lopen. "Draco!" Zei Nouvelle weer. Draco draaide zich weer om. "Jaja, ik snap het al. Ik mag hem niets doen omdat jij hem leuk vindt. Maar Nouvelle, dat jij hem leuk vindt, betekent niet dat ik dat ook vind. Oké?" Zijn stem klonk verwijtend. Matthew grinnikte zachtjes. "Jezus, Draco. Begin daar nou niet weer over! Ik wil gewoon niet dat je nog meer in de problemen komt. We hebben al strafwerk." Nouvelle keek vlug naar Matthew en schonk hem een boze blik. Matthews grinnikje stierf meteen uit. "Best!" Snauwde Draco. "Ik zie je straks?" Vroeg Nouvelle, opeens weer poeslief. Ze zouden samen naar Zweinsbveld gaan. "Ja, oke." Draco sjokte dichterbij en gaf Nouvelle een zacht kusje op haar voorhoofd. Toen hij zich weer omdraaide grijnsde hij vals naar Matthew. Daarna liep hij weer naar de leerlingenkamer. Nouvelle zuchtte dromerig. Matthew grinnikte nu luider. "Ik snap het nog steeds niet!" Riep hij uit, toen hij ook maar weer terug liep. Nouvelle stapte met tegenzin het kantoor van professor Snape in.