4. Prettige Kerstdagen

Met mijn handen diep weg gestopt in mijn zakken loop ik door het dorpje. Mijn handen glijden door mijn zakken, opzoek naar het kerst kado. Een verrassing voor een heel speciaal iemand. Een klein lachje verschijnt op mijn gezicht als ik het kleine ding in mijn handen voel. Het papier waarin het gewikkeld is voelt ruw aan en kraakt zachtjes zodra ik er met mijn vingers langs ga. Ik speel met het lintje wat er aan vast zit.
Vlokjes sneeuw dwarrelen vrolijk naar beneden. Als ze op mijn gezicht vallen smelten ze. Alles licht zwaar onder de sneeuw, er ligt zeker wel een halve meter. Kleine kerstklokjes klingele in de winkel waar ik langs loop. Overal in het dorp hangen vrolijk gekleurde lichtjes, kerstballen, slingers en nog veel meer. Het is kerst. Ik hou van kerst, het is zo gezellig en elk jaar deel ik één kado uit aan een speciaal iemand.
Ik sla een hoek om, het is niet ver lopen meer. Opnieuw glijdt mijn hand naar het kado, ik kan niet wachten om het te geven. Ik kan het huis al zien, ze woont op nummer 43. Snel steek in de straat over en loop recht naar de voordeur. Boven haar deur hangt een kerst boeketje. Ik pak het cadeautje en een touw en hang het cadeautje aan het touw. Die bind ik aan het boeketje vast. Dan bel ik aan en ren weg. Verstopt achter een auto blij ik zitten. Ze doet open. Ik grijns van oor tot oor. Snel kijk ik op mijn mobiel, nog vijf seconden.
Vijf… Vier… Drie…
Snel druk ik mijn handen tegen mijn oren.
Twee… Een… BOEM!
Een luide ontploffing laat de omgeving doen opschrikken. Prettige kerstdagen...