Ontsnapping

Spica liep zo hard als ze kon. Toen ze de trap af rende zag ze meteen Jonas staan 'JONAS' riep ze en ze gaf hem een knuffel. Toen pas zag ze dat Jenny bij hem stond 'Jenny' zei ze en schudde Jenny's hand. 'Oké, we zijn hier weg'. Spica knikte en pakte de sabel steviger vast. Jonas zag het en haalde een zak van zijn rug. Hij pakte er wat uit en gaf het aan Spica 'mijn douplex, waar heb je die vandaan'? Jonas grinnikte 'de wapenkamer'. Zo snel als ze konden renden ze naar de uitgang onderweg zagen ze een aantal soldaten allemaal slaperig. Sommige hadden hen wel gezien maar waren te slaperig om hen tegen te houden. Toen ze bij de poort kwamen zagen ze Will, Gilan en Thomas vechten met de soldaten die niet bijna in slaap waren gevallen. Helaas waren dat er nog best veel. Snel rende Spica op hen af om ze te helpen. Toen de soldaten bewusteloos of kermend van de pijn op de grond lagen viel ze elkaar in de armen. 'Goed je weer te zien Spica' zei Gilan. Spica keek hem boos aan 'zolang geleden is het niet hoor' Gilan grijnsde. 'voor ons wel' Spica draaide zich om 'Maddie' gilde ze maar voor een van de meiden (nog) wat kon zeggen onderbrak Will hen 'als we hier leven uit willen komen moeten we nu gaan denk ik' en keek een beetje benauwt naar een grote groep soldaten die eraan kwam. Arnaut en Cassandra knikte 'ik ben het met je eens'.
Toen ze weer bij hun kamp waren begonnen Maddie en Spica uitbundig te kletsen Arnaut, Will, Gilan, Cassandra en Jonas stonden ook wat te kletsen. Thomas was maar bij de meiden gaan staan.
'Maddie wanneer zijn jullie aangekomen, want Thomas heeft niks gezegd dat jullie hier zouden zijn'? 'We kwamen net nadat Thomas vertrokken was aan' Thomas knikte bevestigend. Maddie begon te giechelen 'het duurde één uur om hem te overtuigen dat we bij de goeden hoorden'. Spica begon nu ook te lachen. Thomas stond er alleen maar een beetje ongemakkelijk bij. Spica zag het en gaf hem een knuffel. 'Zo en nu ga ik me wassen'.Thomas keek dSpica dodelijk aan 'ja, je bent zeker terug'