01

Zijn zachte, bekende lippen beroeren zacht de mijne en een rilling trekt over mijn rug. Hij trekt me wat dichter tegen zich aan en lacht zachtjes tegen mijn lippen, waardoor ik zijn overheerlijke geur kan ruiken. 'Koud', vraagt hij met hese stem en ik schud mijn hoofd. Een grijns trekt over zijn gezicht en zijn handen verplaatsen zich naar mijn heupen. Ik druk mijn lippen opnieuw op de zijne en laat me volledig verloren gaan in de kus. Dan wordt er plots hard op de deur geklopt. Ik schiet omhoog en hoor gelijk een harde bonk. 'Brad!', roep ik uit. Ik kijk naast het bed en zie Brad met een pijnlijk gezicht over zijn hoofd wrijven. Ik kan mijn lach niet meer inhouden en hinnik van het lachen als mijn vader de deur opent en zijn hoofd om de hoek steekt. 'Alles oké hier?', vraagt hij verbaasd en ik knik terwijl de tranen over mijn wangen rollen. 'Wil ik weten wat hier aan de hand is?', vraagt hij met een grijns. 'Nee meneer, beter van niet', antwoord Brad met een knipoog, maar ik kan aan zijn stem horen dat de val hem flink te pakken heeft gehad. 'Als jullie maar voorzichtig zijn!', roept hij nog voor hij de deur weer achter zich dicht trekt. Ik adem diep in om mezelf weer onder controle te krijgen en steek dan mijn hand uit om Brad weer het bed op te helpen. Hij duikt meteen bovenop me en zet me met zijn benen vast. Hij kijkt me even diep in de ogen aan en doet dan wat ik het meeste haat. Hij begint me te kietelen. 'Hou op! Genade!', schreeuw ik uit, terwijl opnieuw de tranen over mijn wangen rollen. Na een eindelijke marteling laat hij zich naast me op bed vallen en kijkt me in de ogen aan. Zo blijven we een tijdje liggen, zonder oogcontact te verliezen. Brad is mijn eerste liefde, en mijn enige. We zijn al van jongs af aan bevriend, het begon allemaal al in de kleuterklas. Maar sinds 3 jaar is er meer tussen ons gaan bloeien, en sindsdien zijn we een stel. Een onafscheidelijk stel. In het begin deden er nog weleens mensen moeilijk, vooral omdat ze vinden dat zo een powercouple de reden moet zijn voor roddels op school. Maar dat laten we niet toe. Ons leven en onze relatie zijn privé. Misschien moet ik dat even uitleggen. Brad en ik zitten beiden op een prestigieuze kostschool in Engeland. Het enige probleem is dat de meisjes en de jongens gescheiden les van elkaar krijgen. Doordeweeks wonen we beiden op campus, en de weekenden spenderen we samen bij onze ouders thuis. Van vrijdag op zaterdag bij mijn ouders, en van zaterdag op zondag bij de zijne. Op zondagavond vertrekken we dan samen weer naar de campus voor een nieuwe schoolweek. Het was in het begin wat wennen, maar we weten niet meer anders. Zo gaat het immers al 2 jaar. Ik blijf Brad in zijn donkergroene ogen staren en ik zie zijn blik troebel worden. Verbaasd trek ik mijn wenkbrauwen op. 'Je gaat toch niet huilen?', vraag ik hem argwanend. Hij schud snel zijn hoofd en knippert met zijn ogen om de tranen doen verdwijnen. 'Je hebt gewoon geen idee hoeveel ik eigenlijk van je hou', fluistert hij en een glimlach breekt door op mijn gezicht. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borstkas en zucht gelukzalig. Kon dit moment maar eeuwig duren.