II 009 II

Eleanor heeft nog gelijk gekregen ook want ik heb een mail gekregen met het bericht dat ik voor een tweede gesprek langs mag komen. Zou het echt dat ik voor een keer geluk heb? Heb ik straks weer een baan? Zelf zou ik er echt blij mee zijn.

Tegelijk merk ik dat de hormonen me niet zoveel meer doen. Komt dat omdat ik meer structuur en balans krijg in mijn leven. Vast helemaal dan als ik straks een baan heb. Nu moet ik Louis nog overtuigen dat ik naar een betaalbaar huis wil verhuizen.

Gisteren zijn Louis en Femke weer langs geweest en daar ben ik Louis wel dankbaar voor. Hij begrijpt me dus dat ik Noah nog niet zomaar met hem naar huis wil laten gaan.

“Ja, we gaan zo naar huis. Nog even een paar dingen,” glimlach ik naar Noah in zijn buggy.

“Julie,” zegt een bekende, hoge en vriendelijke stem.

Femke.

Ik kan het niet laten dat ik toch alert ben. “Hallo Femke,” reageer ik wat terughoudend. “Alles goed.” Ik wil niet laten merken dat ik wat nerveus ben. Alleen is de vraag, waarom ik nerveus ben.

Ze knikt. “Met mij wel. En met jou, en Noah, natuurlijk, de lieverd.” Ze kijkt in de buggy maar zoekt verder geen toenadering.

“Goed,” antwoord ik langzaam. “Met jou?” Dat is meer uit beleefdheid en automatisme dat ik hetzelfde terug vraag.

Femke glimlacht echter. “Prima, denk je dat Noah zo langzaam aan mij went.”

Schuldig kijk ik haar aan.

“Het geeft niet, Julie, ik zou hetzelfde doen als ik de moeder ben en Louis zou met iemand anders zijn. Ik begrijp het echt wel,” gaat ze verder. “Louis doet zijn uiterste best om een vader te zijn voor Noah en hij is geweldig met Noah.”

Daar ben ik het met haar eens. “Dus je vindt het niet erg dat ik je eerst wat wilde leren kennen?”

Ze schudt haar hoofd nu. “Nee, totaal niet. Ik zou hetzelfde doen als het om mijn kind gaat. Nee, echt, maak je niet druk,” verzekert ze mij. Ze doet een stap dichterbij. “Even tussen ons, ik wil Louis niet kwijt en ik hoop dat hij hetzelfde denkt. Ik wil hem niet laten gaan in ieder geval maar ik kan hem zeker wel delen op die manier want jullie zullen altijd contact houden in verband met Noah. Waarvan ik weet dat hij er ook een balans in zal vinden.”

Dus Femke ziet echt wel een toekomst met Louis voor zich? De vraag is, is dat ook zo voor Louis? Dat geeft mij ook meer zekerheid en meer vertrouwen. Zeker als ze voor een lange tijd samen blijven. Want dat is toch echt iets waar ik mee zit. Niet dat Louis over een half jaar het met haar uit maakt en drie maanden later iemand anders heeft. Misschien moet ik een manier vinden om daar over te praten met hem.

Voorzichtig glimlach ik naar haar. “Dank je, ik moet naar huis voordat Noah gaat huilen.” Met het beetje boodschappen, reken ik af bij de kassa en ga ik naar huis.
***
Ik word wakker van de bel, die gaat en wrijf ik voorzichtig in mijn ooghoeken. Zo vaak gebeurd het anders niet meer dat ik zo overdag slaap. Onderweg naar de voordeur, blijf ik even onder de trap staan. Gelukkig geen geluid want dan is Noah er niet wakker van geworden.

Als ik de deur open doe, zie ik Louis staan. “Waarom gebruik je de sleutel niet?”
Dat ben ik wel gewend van hem.

“Ja, dat is ook iets wat ik niet zomaar wil gebruiken,” glimlacht hij. “En ik kom niet voor Noah maar voor jou.”

Door die woorden, doe ik een paar stappen achteruit. Wat gaan we nou krijgen? “Louis... hoe bedoel je dat?”

Hij trekt een wenkbrauw op. “Ik weet dat je Femke tegen bent gekomen gister in de supermarkt.” Hij gaat me voorbij naar de woonkamer. “Al heeft ze me niet veel verteld. Alleen dat ze begrijpt waarom jij haar eerst wilt leren kennen.”

Ik volg hem en ga ik op de andere bank zitten. “En wat wil jij dan weten? Hoe dat gegaan is en wat ze tegen mij gezegd heeft over jou?”

Nu kijkt Louis me met grote ogen aan. “Waar hebben jullie het dan over gehad? Hebben jullie echt over mij gepraat? Dat wil ik anders wel weten-”

“Ontspan je, Louis, ze heeft geen kwaad woord over jou gezegd, over Noah of over mij.” Ik weet dat ik hem niet kan zeggen dat Femke een toekomst voor hen tweeën ziet zitten. “Ze vertelde me juist dat ze er begrip voor heeft dat ik haar wilde leren kennen voordat je Noah mee naar huis neemt voor het weekend. Iets wat zij ook zou doen als het haar zou overkomen. Al wilt zij pas moeder worden als ze-”

“Als ze wat? Samenwonen of dat ze liever eerst getrouwd zou willen zijn,” onderbreekt hij me.

“Louis, ik vraag dit niet voor mezelf maar voor Noah, hoe zie jij je toekomst met Femke? Heb je misschien een paar jaar een relatie met haar en dat het dan over gaat?” Ik kijk hem afwachtend en zoekend aan.

Hij schudt zijn hoofd even. “Wat moet ik me daarbij voorstellen? En dat je het vraagt voor Noah?”

Ik buig mijn hoofd licht. “Omdat ik niet wil dat Noah straks iedere paar jaar aan een ander vrouw moet wennen. Het zou verwarrend zijn voor hem en hij zal er een voorbeeld aan nemen hoe jij met vrouwen om gaat. Hoe zie jij Femke?”

Dan kijkt hij me boos aan. Een blik die dan snel verdwijnt. “Ik wil anders zeker wel proberen om een voorbeeld te zijn voor hem. Iemand naar wie hij opkijkt, hoop ik,” zucht Louis. “En mijn relatie met Femke...” Hij stopt zelf halverwege. “Normaal zou ik reageren dat het je niet aan gaat, maar het gaat je wel wat aan omdat we Noah hebben. De baby boven is van ons beide.”

“Louis, ik wil jou ook niet te veel in de weg zitten. We weten allebei dat Noah naar ons op zal kijken. Jij bent degene, die iemand heeft en hij zal de vrouw gaan zien als een tweede moeder.” Ik lik mijn lippen want die voelen droog aan. “Net als dat wanneer ik een relatie heb, zal hij die man gaan zien als een tweede vader. Je weet heel goed dat ik jou niet het vaderschap zal ontnemen. Tegelijk dat ik weet dat jij mij het moederschap niet zou ontnemen.”

Louis komt dan met een glimlach bij me zitten. “Dat zou ik zeker niet willen. En het laatste dat ik wil, is Noah het verkeerde idee geven van hoe je met vrouwen om hoort te gaan.” Een glinstering is te zien in zijn ogen. “En hoewel Noah meer dan welkom is, ga ik hem in de toekomst wel one night stands afraden...”

Lachend schud ik mijn hoofd. “Gewoon bescherming, Lou, en ik hoop dat hij voor dat gesprek naar jou toe gaat. Niet degene waar ik later mee zal zijn.”

Knikkend wrijft hij een hand over zijn gezicht. “Dubbele bescherming, dan voorkom je zeker ongelukken.” Geschrokken kijkt hij mij aan. “Sorry, het is niet dat Noah een ongeluk is.”

Ik wuif het weg. “Ik snap wat je bedoelt. Maar je hebt me nog geen antwoordt gegeven. Hoe zie jij je relatie met Femke?”

Hij ontwijkt mijn ogen en staart voor zich uit. “Ik wilde haar juist vragen om bij mij in te trekken,” antwoordt hij dan. “En als we over drie jaar nog samen zijn, wil ik haar vragen. We zouden dan vier jaar bij elkaar zijn.”

Er ontsnapt een traan uit mijn oog. Ergens ben ik jaloers op wat hij met Femke heeft. Daardoor dat ik mijn hoofd afwend van hem en sta ik op.

“Julie-”

“Nee, ik vroeg er zelf om en voor Noah. Niet voor mezelf,” reageer ik zacht en draai ik me niet om naar hem.

Een paar handen draaien me toch om. “Dat neemt voor jou nog niet weg dat je ook aandacht mist. Het liefst van iemand waar je van houdt en dat hij ook van jou houdt.” Hij omhelst me dan. “Is het omdat je zelf de aandacht mist of een beetje door jaloezie.”

Dat is net genoeg dat de tranen nu echt over mijn wangen stromen en snikkend leg ik mijn armen om zijn rug. “Ook een beetje jaloezie,” beken ik zacht. “Sorry-”

“Niks sorry. Gooi het er maar uit,” verzekert hij me dan. “Ik kan me er wel iets bij voorstellen.” Tevens dat hij me steviger vast houdt. “Echt makkelijk zal het niet zijn omdat ik Femke heb.”

Weer dat ik snik. “Doe je het soms,” hapert mijn stem. “Expres-”

“Ja, dan ben je in ieder geval je tranen volledig kwijt. Het komt echt wel goed.”

Ik zou willen dat ik het ook kan geloven. Maar wie wilt er nou een vrouw met een kind. Laat staan met mij want Noah is wel van Louis. O help! Dat is zeker iets waar ik voor moet oppassen. Niet dat ze mij gaan gebruiken om via mij aan Louis' geld te komen of zo.

“Sst, het komt wel goed, echt waar.”

Voor ik het weet beland ik op zijn schoot op de bank. Ik durf het hem niet eens te zeggen. Alleen van mezelf begrijp ik dat ik voorzichtig moet zijn.

“Kalm nou maar. Ook als je ergens mee zit, kun je bij mij terecht. Er zal ook echt wel iemand voor je zijn. Je hebt hem alleen nog niet gevonden,” glimlacht Louis.