001

Ik roep nog snel doei naar Jamie voordat ik de hoek om fietste. Jamie is mijn beste vriend sinds de kleuterschool, hij weet alles over mij en ik weet alles over hem. We hebben onze vriendengroep sinds we op de middelbare school zitten uitgebreid met de super drukste Nederlander van Nederland: Yasmine, en onze coole Nathan. Terwijl ik na denk over mijn vrienden en alles wat we hebben mee gemaakt, zie ik dat er een gigantische zwarte Hummer voor mijn deur staat. Ik val van schrik bijna van mijn fiets af. 'Jees Laila, voorzichtig' zegt Yasmine, ik kijk haar aan en wijs naar de Hummer. 'what the... wie is er bij jullie op bezoek'vraagt ze, 'weet ik niet.. misschien kunnen we beter morgen afpreken eigenlijk' 'Ja is goed, bel me vanavond okay?'ze draait zich om en fiets al weg voor dat ik ja kan zeggen. Als ik de woonkamer binnen loop schrik ik van wat ik zie, mijn moeder die huilend op de bank zit. 'Mam wat is er??''Oh Laila ik moet je zo veel zeggen, kom zitten meisje' Ik ga met een raar gevoel in m'n buik naast haar zitten, de mannen gaan allemaal de kamer uit. Ondertussen denk ik aan de laatste keer dat ik zo'n gesprek had, toen kreeg ik te horen dat papa was aangereden door een vrachtwagen, zou iemand anders nu ook al dood zijn? Nee dat mag niet! M'n moeder ziet de tranen op m'n wangen en stelt me gerust dat het goed gaat met m'n 3 zusjes, ze zitten bij de buurvrouw. 'Maar wat is er dan?' M'n moeder neemt een grote hap lucht 'Laila, Ik ben niet je biologische moeder, ik heb je geadopteerd toen je nog maar een paar maanden oud was,'' WAT?!'