Jij

De zon verdween, de nacht begon alleen jou huis branden nog licht. in mijn grot was het stil en verlaten. Ik klapperde gefrustreerd met mijn vleugels, boos piepte een paar vleermuizen hun vleugels zijn net de mijne ook zwart en leerachtig. Ik was zo gefrusteerd dat ik stapvoeten, ik kon er niet meer tegen. Ik werd gek van mezelf en dat kleine fuisterstemmetje dat me dwong. Dwong dingen te doen die ik nooit wílde. Ik was niet degene die er van genoot mensen doods bang te krijgen. Niet degene die feeën huizen sloopte. Niet zij die jou vervloekte. Maar wie ben ik wel ?