Chapter 34

Ze kon niet wachten op de les die voorbij zou zijn, zodat ze naar Hagrid kon. Ze wist dat Harry niet had gelogen en wist ook wie de dader was. Hagrid.
Nou ja, dat dacht ze.
De les was sneller dan gedacht voorbij, dankzij Longbottom, die van een bezem viel. Maar... Jammer genoeg moesten ze blijven wachten tot madame Hooch weer terug was.
Draco had de geheugensteen van Longbottom gepakt en was de lucht ingevlogen, gevolgd door Harry, die geweldig kon vliegen. Beide jongens waren weer veilig op de grond beland.
'Potter!' McGonagall kwam furieus aanlopen. 'Meekomen!'
Violet keek naar de vrouw en plots schoot er een gedachte door haar hoofd. Potter als zoeker voor het Gryffindor-team.
Draco ging lachend naast haar staan. 'Die word vast van school getrapt.'
Ze lachte ook, om niks te laten merken. 'Jah, vast.'
'Wat is er?' vroeg Draco.
'Niks, hoezo?'
'Je bent zo afwezig.' Draco sloeg een arm om haar heen.
'Oh, het is niks, gewoon, misschien moet ik weer sorry zeggen tegen mijn oom.'
'Het is jouw beslissing.'

Toen madame Hooch weer terugkwam, mochten ze allemaal weer gaan.
'Ga jij maar vast naar de grote zaal, ik moet nog wat doen.'
Ze liep naar Hagrid en ging voor hem staan met overelkaargeslagen armen. Het moest een gek gezicht zijn, een klein meisje tegenover een halfreus.
'Waarom?'
Wat ister meisje?' Hagrid keek haar met kleine pretoogjes aan.
'Waarom vertelde je aan Harry Potter wie mijn oom is?' Ze keek de man boos aan.
'Nou.............. Kiek, Harry verdacht Snape en... Toen heb ik het eruit geflapt,' zei Hagrid.
Ze geloofde hem, het zou niet de eerste keer zijn dat Hagrid er wat uit geflapt zou hebben. 'Okee, maar als jij er nog eens iets uitflapt wat de anderen niks aangaat, over mij, dan denk ik dat je me aansteekt met het flapuit-virus en misschien weten mensen dan wel dat je een halfreus bent.' Na die woorden draaide ze zich om en huppelde vrolijk weg.

Toen ze door het kasteel naar de grote zaal liep, kwam ze Snape tegen.
'Violet, alsjeblieft, vergeef me. Als je wil weten waarom ik het deed, ik hou van je en ik wil niet dat je iets overkomt. Ik beloof je dat ik me er niet meer mee bemoei, maar ik hoop dat je weet dat als er wat is dat je altijd naar me toe kan komen,' klonk de stem van Snape achter haar. 'Ik heb mijn les geleerd, dankzij Quirrel, alsjeblieft Violet?'
Ze draaide zich om en keek hem aan. Ze rende naar hem toe en sprong in zijn armen. Het kon haar niks schelen of er iemand keek en het door zou vertellen.
'Ik vergeef je, ik hou ook van jou,' zei ze zachtjes.
Er klonk een zacht gegrinnik en beide lieten ze elkaar los. Dumbledore stond daar met een blij gezicht.
'Het doet me deugd jullie weer samen te zien, ik heb geen gave om gedachtes en meer te weten om te zien dat jullie elkaar misten. Nou hup hup, naar de grote zaal.'
Met zijn drieën liepen ze de Grote Zaal in, Violet liep snel naar de Slytherin tafel en plofte naast Draco neer.
'Het lijkt erop dat het weer goed is tussen jullie, heb ik gelijk?' Draco keek haar grijnzend aan.
'Ja, helemaal, hij kan gewoon niet zonder me,' zei ze, lichtelijk sarcastisch.

Een paar dagen later kreeg Potter zijn bezem. En weer wat later was de eerste wedstrijd.
Ze liepen met zijn allen naar het Quidditch-stadion om naar de wedstrijd te kijken.
'Potters eerste wedstrijd, ik hoop dat hij van zijn bezem valt,' zei Draco luid, toen ze wat Gryffindors passeerden.
Die wierpen hem een boze blik toe.
Pansy lachtte overdreven luid en keek Draco met knipperende wimpers aan.
Draco maakte een honend geluid, terwijl hij met zijn hand Violet's hand pakte.
'Kom, laten we vooraan gaan zitten,' zei hij.
'Pansy vind je leuheuk,' zei ze plagend.
'Maakt dat wat uit? Ik vind jou toch het leukst van de hele wereld.' Hij drukte een kus op haar mond.
'Maar, maar, professor Binns dan? Ik dacht dat je gek op hem was.' Ze kietelde hem in zijn zij en rende weg, terwijl Draco achter haar aan rende.
Draco maakte een duiksprong en greep haar bij haar middel. Samen vielen ze op de grond en negeerden Crabbe, Goyle en Pansy die bij hen stonden.
'Ahahaha, nee Dodo, laat me los. Toe, genade, hahahahaha, Pansy help!' Ze stak haar hand uit naar Pansy, terwijl ze onder Draco weg probeerde te komen, die haar kietelde.
Pansy begon aan Draco te trekken en sloeg haar armen om hem heen.
Draco stopte en duwde Pansy van zich af.
Violet keek hem met een veelbetekende, plagende blik aan.
'Oh, wil je nu wel mijn befaamde kieteldood krijgen?' Draco maakte een schijnbeweging, en Violet spurtte ervandoor. Ze rende, zonder er bij na te denken, naar haar oom, die ook nog naar het stadion aan het lopen was.
'Oom Sev! Help, hij gaat me een kieteldood geven.' Ze ging achter hem staan en zag nog een paar kinderen verbaasd kijken.
Ze besefte toen pas hoe stom ze was geweest.


Sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry

Dat ik in de vakantie heb geschreven, ik was een beetje afwezig van Q en bezig met andere dingen.
I'll make it up to you! Promise!

Reactie??