Don't look down ~ part 3

Toch voelde het als een soort overwinning.
Ik wilde natuurlijk niet dat Chloe het zag, want dan krijg je vast allemaal van die domme vragen.
Toen school uit was en ik thuis aangekomen was , zag ik dat mijn moeder helemaal netjes was aangekleed, dat deed ze normaal nooit.
‘ wat ga je doen, omdat je er zo chique uit ziet ? ‘ vroeg ik.
‘ we gaan uiteten, omdat het zo goed gaat met het bedrijf dus kleed je om dan kunnen we gaan!’ zei ze vrolijk.
Ohhhh god nooo, normaal zou ik het geweldig vinden, maar nu even niet ik moet op mijn gewicht letten, want ik wil echt niet ontslagen worden.
Ach ik bestel wel een salade met als smoes dat ik nog steeds niet helemaal lekker ben.
‘ je begint het al te leren, nu moet je nog zover komen dat je overal onder uit komt!’ hoorde ik weer in mijn hoofd. Aaarrrrrrrgh ik werd er gek van hou is op.
Gelukkig was het even goed een gezellige avond.
Eenmaal thuis aangekomen ging ik gelijk naar bed, want ik moest vroeg opstaan morgen omdat ik met Chloe mee zou gaan.
Of zal ik haar nu bellen dat ik niet mee ga ? ik zie er echt tegen op…
‘ neee jij gaat helemaal niks, daar in zo’n studio kan je nog wat motivatie en goals op doen’.
Door die stem heb ik niet afgebeld en ben ik gaan slapen.

De volgende ochtend ging de wekker alweer om 5 uur smorgens.
Pffff wat is het vroeg….
Gelukkig lag mijn moeder nog te slapen, dus hoefde ik niet uitgebreid te ontbijten.
Ik pakte 2 appels 1 voor nu en 1 om straks te eten als ik honger kreeg.
Toen ik klaar was met alles hoorde ik iemand toeteren.
Ahh dat zal Chloe wel zijn !
‘ hey girl, heb je er zin in? ‘ vroeg ik aan Chloe.
‘ jaaaaaa ik kan niet wachten, maar ik ben echt zenuwachtig !’ giegelde ze.
Dat deed ze altijd als ze zenuwachtig was.
Ik snap het best het is niet niks, ze heeft hier zolang naar toe gewerkt!
‘ je weet wel dat jij ook op de foto moet toch’ glimlachte ze gemeen.
‘ WHAT?! Hell no ! ‘ schreeuwde ik.
Helaas meende ze het.
Eenmaal daar aangekomen, het was er echt zo mooi en netjes wauw.
Chloe moest zich omkleden en haar eerste outfit gaan aandoen.
Ik moest wachten, wachten, wachten en nog is wachten. Ik verveelde me echt dood.
Op een gegeven moment kwamen er allemaal modellen aanlopen en ik schrok me echt dood hoe mager hun waren wow.
‘ kijk dit bedoelde ik met goals, zo moet jij ook worden Cambree’ zei de stem in mijn hoofd.
Uh nooit dat ik zo word!
Ineens riep Chloe mij dat ik in de make up moest en me kleding moest wisselen, nou je raad nooit wat voor shoot het was, jawel hoor een bikini shoot.
Dit kon toch niet erger……
Ik liep naar het grote witte vel samen met Chloe, het was gewoon een Calvin Klein shoot hoe komt Chloe bij zo’n groot bedrijf.
Toen we daar eenmaal stonden kwam de fotograaf en de ontwerper van deze bikini’s.
Hij zat vol afschuw naar mij te kijken, ik voelde me totaal niet op mijn gemak…
‘ wacht met foto’s maken , dit kan echt niet! Chloe je zei dat je vriendin net zo slank was als jij, ik weet niet maar ik sta hier tegen vetjes aan te kijken. Sorry maar ik haal een ander model erbij want dit gaat hem niet worden ‘ spuwde hij.
Ik kleedde me om en rende het gebouw uit. Daar stond ik dan midden in Los Angeles te janken als een klein kind.