Een maand later...

Ik zat op de bank met mijn laptop op schoot. Ik was alleen thuis. De vriendinnen van mijn moeder hadden haar meegenomen op een meidenavond, (op die leeftijd nog!?) en daarom was mijn vader weg met wat vrienden van hem. Ik keek op de klok. Het was half twaalf. Toen concentreerde ik me weer op het scherm. Aniek had me aangeraden om Anime te gaan kijken, en omdat ik toch niks beters te doen had, had ik het een kans gegeven. Tot mijn verbazing vond ik het super leuk, en ik was al verslaafd aan Death Note. Het was heel spannend, en ik zat zowat aan het beeld gekleefd. Toen hoorde ik de auto van mijn vader de oprit oprijden. Ik deed gauw de laptop uit en legde het op tafel. Ik haalde een wiskundeboek tevoorschijn en deed alsof ik aan het leren was. Ik hoorde gehik aan de andere kant ban de deur. Het duurde even voordat mijn vader schommelend en dronken lachend binnen kwam wankelen. Het was raar, die altijd zo nette Jason die opeens dronken was. Hij had een lege fles in zijn hand. Ik werd een beetje bang, en zat als versteend. Hij zag me en keek plotseling boos. 'Wat doe jij hier, vreemdeling?!' Vroeg hij met dubbele tong. En toen, uit het niets, gooide hij uit alle macht de fles naar mijn hoofd. Ik bukte gauw, en ontweek hem. De fles had de muur achter me geraakt. Een regen van glas viel in mijn nek. 'Op tieven, en gauw een beetje, klootzak!' Ik werd nog banger toen hij schommelend op me af wankelde. Hij greep me in mijn haar en trok me omhoog. Ik gilde van de pijn. Hij smeet me in een hoek, en er viel een pluk haar naast me neer. Ik haalde uit richting zijn gezicht, en wist hem tegen zijn neus te slaan waardoor hij me even losliet. Ik maakte gebruik van de gelegenheid door me los te rukken en naar mijn kamer te rennen. Met trillende handen draaide ik mijn deur op slot. Ik dook onder mijn dekens. Af en toe hoorde ik mijn vader dronken geluiden maken. Ik lag een uur wakker, maar daarna moest ik rampzalig genoeg heel nodig plassen. Ik kon het echt niet langer inhouden, en sloop mijn kamer uit. Ik kwam veilig aan bij de badkamer, en deed mijn behoefte. Ik sloop weer terug, maar halverwege de gang: 'kiekeboe! Daar ben je! Ik heb je gevonden!' Oh nee! Mijn vader kwam op me af gerend, en gooide me tegen de voer. Met een smak kwam ik neer. Hij probeerde zijn handen rond mijn nek te sluiten. Ik zette mijn nagels in zijn wang, en kraste naar beneden. Ik krabde en sloeg, maar niks hielp. Ik gilde en huilde maar. Ik bleef maar roepen dat mijn vader dronken was en dat hij op moest houden, maar wanneer ik dat deed leek hij wel doof. Ik probeerde hem van me af te duwen, maar hij was ontzettend zwaar voor een tengere ondertussen achttienjarige als ik. Maar net toen mijn zicht wazig begon te worden en ik dacht dat hij me werkelijk zou wurgen, gaf hij me een harde klap in mijn gezicht, en stormde toen weg. Ik kon werkelijk niet geloven wat er was gebeurd, zelfs nog na de cursus. Ik zou zo snel mogelijk terug gaan naar Max.