Proloog

"Schiet nou op!" Arina zat al boven in de boom, Danny was er bijna. "Kan ik er wat aan doen dat jij zo snel bent?" vroeg Danny. Ze moesten lachen. "Ga jij naar het feest vanavond?" vroeg Danny aan Arina. "Wat denk je zelf? Ik moet wel…" antwoordde ze geïrriteerd. "Zal ik ook komen?" vroeg Danny. "Dan ben je niet zo alleen," zei hij er pesterig achteraan. "Ik ben helemaal niet alleen!" "Haha, nou vertel maar, met wie ga je dan praten bij dat feest? Of dansen?" zei Danny lachend. "Nou, uhm... met mijn moeder of Hannor... en aan dansen doe ik niet!" mompelde Arina. "Pas maar op voor Aegon, die komt vast ook, en die wil wel met je dansen hoor!" zei Danny lachend. "Jakkes, Aegon. Als hij met mij probeert te dansen, ben ik weg," zei Arina. "Volgens mij ben jij het enige meisje dat er zo over denkt." "Nou, ze mogen hem hebben, maar goed zullen we terug gaan?"

Ze liepen door het bos terug naar de huizen, bijna alle huizen waren in de bomen gebouwd, ook het kasteel van de ouders van Arina, koning Aglaron en koningin Eleanor. Terwijl de takjes kraakten onder hun voeten begon Arina te praten. "Dus je wilt naar het feest komen?" vroeg ze aan Danny. "Als jij dat wilt…" "Tuurlijk," antwoordde ze blij.

Toen ze aan waren gekomen bij de huizen, stond Hannor Arina al op te wachten. "Uwe Hoogheid, u moet niet zo laat thuis komen, uw ouders beginnen zich zorgen te maken," zei hij. "Ach, die weten heus wel dat ik niet in zeven sloten tegelijk loop," zei Arina grijnzend en ze draaide zich om naar Danny. "Zie ik je vanavond?" vroeg ze. "Ja, ik ben er rond half negen." Arina zwaaide hem uit en liep met Hannor mee. "Arina, eindelijk, je bent er, ga je snel klaarmaken voor het feest," zei Eleanor gehaast. Arina liep naar haar kamer en begon haar jurk voor het feest uit te zoeken, niet dat ze er zin in had, niet bepaald: ze was liever niet gegaan, dansfeesten waren niet echt haar ding. Maar ze was de prinses, dus ze had eigenlijk geen keuze.