O4O

Mijn vrijdag is zwaar.

Ik had het gisteren mis, het kan dus wel meer pijn doen. Mijn spieren protesteren bij de geringste beweging en maken het bijna onmogelijk voor me om te bewegen. Snape moet er niks van weten en zelfs Draco krijgt hem niet zo ver een excuusbriefje voor me op te stellen. “Risico van het vak.” Had hij gezegd met zijn gezicht op oorwurmstand en een toon die geen tegenspraak duld. Ondanks dat ik weet dat hij gelijk heeft heb ik zijn les met een ononderbroken dodelijke blik in zijn richting uitgezeten. Hij was niet onder de indruk en gaf ons vervolgens de opdracht een opstel te schrijven van negentig centimeter voor de volgende les, welke dinsdag alweer is.

Het mag dus duidelijk zijn dat ons laatste jaar inderdaad zwaar gaat worden, als je er van uit gaat dat we dit al opgelegd krijgen aan het einde van de tweede week. Moedeloos begeef ik me vervolgens samen met Draco en Pansy naar Astronomy, wat we het eerste semester twee keer per week hebben. Blaise en de rest kunnen gaan genieten van een tussen uur en ik benijd ze enorm.

Het is een hele klim om bij ons lokaal te komen en ik vervloek de Astronomy toren voor zijn vele trappen. Pansy helpt me waar ze kan terwijl Draco alleen maar diep in gedachten voor ons uit loopt. Hij lijkt de hele dag al afwezig en ik heb hem nog niet veel horen zeggen. Zelfs nu kan er geen snerende opmerking vanaf over mijn trage tempo en ik vraag me af wat er in zijn hoofd om gaat en of het te maken heeft met ons gesprek van gisteren. Zou hij serieus overwegen me in te lichten over wat er dan ook aan de hand is?

We nemen plaats, Draco links van me en Pansy rechts. Sinistra neemt al snel het woord en begint door te hameren over sterrenbeelden. Ze lijkt opgewonden en praat zoals zo vaak vol passie over haar vak. Meestal kan ik mijn gedachten er hier goed bijhouden omdat ze een prettige stem heeft en haar verhaal goed weet te brengen. Vandaag dwalen mijn gedachten echter al snel af en ik moet mezelf meerdere keren bij de les houden.

Na drie kwartier geef ik het op en ga wat doelloos op mijn perkament zitten krassen met mijn ganzenveer. Bij het horen van mijn naam kijk ik geschrokken op en ik bereid me er geestelijk op voor toe te moeten geven dat ik de vraag niet heb gehoord. Het blijkt gelukkig dat ze alleen de koppels voor een werkstuk opnoemt, ik hoef helemaal geen antwoord te geven en zucht opgelucht ondanks dat ik niet heb gehoord met wie ik opgescheept ben.

“Opluchting was wel het laatste wat ik had verwacht.” Hoor ik zacht naast me en ik werp een vragende blik opzij richting Draco. “Hu?” Is het enige wat ik er nogal loom uit krijg. Mijn gedachten lijken wel van stroop en ik begrijp niet wat er aan de hand is. Draco lijkt dat door te hebben en grinnikt even alvorens me verder te negeren en zich weer op Sinistra te richten. Ik volg snel zijn voorbeeld, me er van bewust dat ik al veel te veel gemist heb.

“… niet altijd zichtbaar. Het feit dat het zondag echter een heldere nacht belooft te worden betekend dat deze sterrenbeelden te vinden zijn. Ik wil dat jullie de volgende sterrenbeelden in kaart brengen onder vernoeming van de Latijnse naam, de ligging, de namen van de sterren waaruit ze bestaan en de naam van het stelsel waar ze toe behoren. Let goed op : Arend, Dolfijn, Pegasus, Steenbok, Veulen en Waterman.”

Ik schrijf snel mee terwijl ik in gedachten mijn weekend overzie. Er blijft niet veel van over bedenk ik me somber. Het is maar de vraag of ik morgen middag in staat ben deel te nemen aan de Quidditch training. Mocht dat niet het geval zijn dan is er natuurlijk het negentig centimeter lange verslag over Draught of the living Death van Snape. Daar ben ik niet in een middagje mee klaar. Als ik Sinistra zo hoor dan mag dit verslag ook wel een goede zestig centimeter omvatten en dan hebben we straks ook nog Charms. Flitwick gaat ons vast niet sparen.

Nogmaals, mijn vrijdag is zwaar.